een kastdeur
een trap
tegenaan gelopen
eraf gevallen
ze is onhandig
haar enkel blauw en dik
zich verstapt
haar hand in een verband
stom van haar
ergens aan gebrand
een zonnebril op
als de zon niet scheen
ze klaagde niet
dat mocht ze niet van hem
ze ging bij hem weg
hij haalde haar terug
de maat was vol
ze was het zat
maar dan ze…
hij is te groot gegroeid
de kleren van zijn vader
passen al lang niet meer
pa blijft nog even groot
eens 's nachts klopt hij aan
op de kastdeur van binnenuit
in het maatpak van zijn zoon
mouwen, broekspijpen omgeslagen
vraagt om een degelijke riem
de broek kan niet meer dicht
verzoekt dan om mee te gaan
samen naar het verre licht…
Ik hou van plaatsen zoals dit oude huis
door mensen verlaten
niet weldoordacht en geleidelijk
maar plotseling
en onverwacht
terwijl de koffiepot nog op tafel
een beker ernaast
in afwachting van
een tweede schenking
en de kastdeuren open
nu hangen vleermuizen aan 't plafond
binnengekropen gras
groeit langs een tafelpoot omhoog…
een kastdeur kraakt
de klok verstaat het tikken
van zijn slag de tijd
telt uren rustig af op
tonen van haar eindigheid
zon verschiet in kleur
laat stofjes dansen
in de willekeur van lucht
de geur van lang geleden
herkenbaar in gebeden
we zitten stil gevangen
in het broze lijden
lippen smakken in het
delen van de dorst
zien haar…
de kastdeur kraakt
klok verstaat het
tikken van zijn slag
tijd telt uren rustig af
op tonen van oneindigheid
zon verschiet in kleur
laat stofjes dansen
in willekeur van lucht
geur van lang geleden herinnert
weer aan vluchtig ziekverdriet
zijn stil gevangen
in broos lijden
lippen smakken in het
delen van de dorst een zuster
drenkt…
'k Liet mn gedachten gaan
En laat een traantje lopen
De kastdeur staat wijd open
De inhoud staart me aan
Dozen vol met leuke spellen
Jaren stonden ze klaar
De keren waren niet te tellen
Gezellig spelen met elkaar
Mens erger je Niet, kwartetten
Domino en ganzenbord
Op tijd wilden we niet letten
Die leek dan altijd veel te kort
Uren…
't Antwoord kun u wel verzinnen:
door de kastdeur komt het binnen.
Klanten zitten daar gevangen.
Stijlvol is hun raam met stangen.
Met een bakblik kijkt de zitter
naar de muur en voelt zich bitter.
Met liksteen is de nor gebouwd.
Van baklucht wordt de klant benauwd,
zodat-ie aan het klagen slaat.…
Dan trok ze de kastdeur open
om ze verdwaasd weer te sluiten
met in haar handen
een doos vol oude beschuiten.
"Ja, het leven" mompelde ze dan weer
en knikte met haar hoofd op en neer.…
1960
Vader Gerrit sprak het meerdere, meerdere malen
In de hoek heb ik dus veel gestaan voor straf
neus echt, recht in de hoek tussen kast en kastje
en dat uren lang en alleen met je gedachten
maar het voelde niet alleen het voelde samen
Dan ging ik tastend voorzichtig voelen, doelen
het kastje was van triplex, het lopertje gehaakt
de kastdeur…