101 resultaten.
klokslag vier
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 164 zilverglans dons vleugelslag
dromerige oogopslag
was ik vrij als die vogel
hoog in de wolken zwevend
moeder aarde aan mijn voeten lag
zou ik beminnen ….jou
elk begin van een nieuwe zomerdag
vlinderzacht als een fluistering
van de wind
als een kus van de zon
met een warme glimlach
de kerkklok
slaat vier
en ik lees (de) wijzer…
Weidt schaduw uit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 onder donker loof
weidt schaduw uit
over rust en stilte
woorden lossen op
in verwaaid geluid
van een verre kerkklok
over het trillend land
komen de boerinnen
manden aan de hand
kleden zijn gelegd
het maal bereid na
danken voor de spijs
zo biedt de boer
de lange zomerdag het hoofd
eten en siësta onder donker loof…
Drie over twaalf
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 109 Is het nu al voor de zoveelste keer
Drie minuten over twaalf geworden,
Kerkklok die de zinloosheid die dit bestaan
Met harde hand regeert, nauwkeurig bijhoudt -
Drie over twaalf al weer,
Het kan een dag, of een eeuw,
Of tien eeuwen geleden zijn
Dat ik hem voor het laatst
De riedel van de middagtijd
Hoorde afdraaien,
De vraag is…
regen kabbelt litanieën
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 413 kerkklokken
lokken tranen
slaan verdriet
schoppen graven
dieper naar
vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten graven
geeft de aarde
zijn laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht wordt gemist…
SLAAPT GIJ NOG?
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 275 .
--------------------
De gemeente Tilburg heeft een dwangsom opgelegd
omdat de kerkklok van de Heilige Margarita Maria Kerk
teveel herrie maakt. ('Lauden' en 'nonen' zijn resp.
het morgen- en het middaggebed)…
Herenigd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 200 In het blauwe uur
galmt geluid van de kerkklok
door verlaten stad
samen met mijn lege brein
komt de slag als souvenir.
De vochtige straat
illustreren het gevoel
waar harmonie viert
gevangen door mijn hartslag
leef jij op in mijn vizier.…
En vol liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 587 heb je weer ontmoet
in video gaf jij
met warmte en vol liefde
weer je groet
je ogen raakten
ik proefde in
herinnering je smaken
het deed me goed
maar miste
je slankevingerhanden
die tijdloos door
mijn haren kamden
de kerkklok
waarvan het luiden
was gestopt om uren
voor ons op te sparen
we hemelden zo
godvergetenlang en landden…
vul haar als beminde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 297 ik laat me drijven
op de wind
hoor in de verte
kerkklokken luiden
beneden speelt een kind
zijn spel lijkt
doelloos maar
hij lacht plezier
zijn oog en handen
vinden hun vertier
ik zoek de schaduw
van mijn vroeger leven
speur naar kleur in
de herkenningspunten
die rotsen kunnen geven
land in de geborgenheid
van Gaia's schoot…
dorp van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 het dorp stierf
verstikt onder
lagen van as
en puin
een stille dood
in het dorp
leefden bedaarde
beukenbomen
groeiden bloemen
in het korenveld
vervallen huisjes
krom geteisterd
door weer en wind
en altijd in
de donkere verte
die eenzame
fietser onder de
grijszwarte lucht
de sonore klanken
van de kerkklok
mijn gesmoorde…
Klepelt de kerkklok kerklatijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 208 stoel
kleed mij aan, kijk naar buiten
doe een rondedans, praat in mijzelf
elke dag weet ik weer
zal er een nieuwe dag aanbreken
de herfstparels nodigen mij uit
afgestemd op hun frequenties
gaan gedachten hun eigen gang
op de slipweg hoog in de wind
scheen het maanlicht als een lichtbaken
in zilvernevels van de ochtend
klepelt de kerkklok…
winterdroom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 108 op de ramen schommelt avondrood
dof slaat de oude kerkklok zeven uur
in de lucht ganzen in V-formatie
een droeve kreet van de laatste meeuw
die langs het grijze water scheert
een dolend blad dat zijn rust nog niet vond
boven het grijze land daar is de stilte het zeerst
in de nevel loopt een man van boom tot boom
in ademloze tijd met een koffer…
Zondag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 378 Zondag, het is half negen,
buiten druppelt blij de regen,
ik roer wat suiker door mijn thee
een kerkklok speelt een deuntje mee.…
Zondag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Een kerkklok hoor je nog niet,
want het is te vroeg.
Vogels zijn nog in ruste.
Een prachtige straling doet
de vroege morgen opwarmen.
Het bijzondere ontbijt
maakt de zondag anders,
want er is altijd iets
lekkers bij.
De zondag in stilte,
een overdenking waard,
over wat er allemaal gaande
is op deze wereld.…
Bomen over kerst
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 105 nog stond
het groen te
bomen over kerst
ook zij die jarig
worden en hun
dagen vieren
in de huiskamers
met de geur
van dikke snert
sfeerlicht rond
kribbe en stal
met de namaak
beesten en af en toe
een verdwaalde knal
behaaglijk binnen
terwijl het luiden
van kerkklokken
buiten bevriest
in het roepen om
samen te komen
met…
Huizen 3
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 De zon schijnt,
vogels fluiten,
de wind huilt,
kerkklokken luiden.
Nog zaliger is:
na uitstap of na reis
de zekerheid:
het huis staat er nog,
de sleutel omgedraaid,
buiten van ons afgegooid,
wij zijn thuis.
Dit huis:
een warme thuis.…
Als duifjes koeren..
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 749 op zondagmorgen
hoor ik kerkklokken luiden
en duifjes koeren
het zonnetje schijnt
flets door de gordijnen heen
het voelt zo vertrouwd
dat gevoel van toen
herinnering uit mijn jeugd
is weer heel dichtbij
jij bent al onder
en hoor je druk bezig zijn
roepend: kom je ook?…
scherpte krast in het refrein
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.640 bassen dragen je geluid
voorbij de huizenblokken
geven ruimte aan je stem
die raakt met nostalgie
van zware kerkklokken
met vingers knijp je
in mijn maag en draait
de twijfels om in weten
haalt uit met vaag verdriet
dat ik niet kan vergeten
de toon vervloeit tot
woorden maar de beelden
komen niet, dissonanten
breken dan de melodie…
dat liefde vrijt
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.831 ik droom terwijl
mijn handen werken
we gingen buiten alle perken
lachten om de kerkklok
en alles wat de klepel
aan geluid had opgekropt
er is geen tijd
slagen zeggen nooit
wat ze bedoelen
een koster is er niet
de torenhaan draait
naamloos steeds zijn lied
maar jij en ik
kennen het bed
dat liefde vrijt
in passie zonder spijt
als…
aan een paarse hemel
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.861 kerkklokken
lokken tranen
luiden zacht verdriet
schoppen graven
troostend dieper
naar vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten grave
en geeft moeder aarde
weer haar laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht is vermist.…
De eerste maandag van het nieuwe jaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 587 Hoog in de lucht zag ik de vogels gaan,
in een formatie, op weg naar het zuiden,
op hun kompas van Sterren, Zon en Maan,
en in de verte hoorde ik een kerkklok luiden.
De weide leeg, geen bloem die nu nog kan bloeien,
laatst liepen er nog schapen, daar,
plots begonnen er sirenes te loeien,
de eerst maandag van het nieuwe jaar.…
zwart- wit gedicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 475 De zwakkelingen blijven
langs koude gevels wrijven
met spriet en blinde stok
betasten zij de kerkklok.
Als diepe grot witvis
in eeuwige duisternis.…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht ook
op de vijver hangt. Intussen grondelt in alle rust
de eend en zet de lijsterbes haar knoppen.
Hun leven gaat zijn gang onaangedaan.…
STREEP
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 72 Geen vogel zing
geen kerkklok luidt
geen hond blaf in de verte.
Lichtvoetige gedachten sluipen
op wollige kousenvoeten
stiekem mijn hoofd uit.
De aandachtslust van toeters en radio's
is herleid tot een lethargische lockdown,
het therapeutische principe van stilte.…
De gewenste string
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 62 discotheken
speurend speelt
de muziek met
haar beat in op
losse eindjes om
die te verbinden
tot de gewenste
string naar het
begeerlijke einde
ze zuipen schuiven
en snuiven alles
wat voor handen is
voor de ultieme
kick die orkanen
het zwarte gat laten
vullen waarvan de
schaduw al zichtbaar is
pas ver in de ochtend
als de kerkklokken…
Dodenherdenking
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 637 Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok
op het heldere lenteconcert van de vogels.
De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten.
In het onregelmatig geroffel van de voetstappen
hoor ik de zware soldatentred van weleer.
Bloemen bij het monument,
bloemen bij de graven.…
Dodenherdenking
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 779 Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok
op het heldere lenteconcert van de vogels.
De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten.
In het onregelmatig geroffel van de voetstappen
hoor ik de zware soldatentred van weleer.
Bloemen bij het monument,
bloemen bij de graven.…
ZONDAG IN NAPELS
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 576 In Napels is het rustig; wat een wonder
Kerkklok en voorganger zingen me wakker
Getuigen van het leven van hun Makker
De katholieken kunnen niet meer zonder
Beland in Napels’ groene hart en longen
Zijn ’Rijksmuseum’, kinderen en palmen
Blijf ik bij honden en bambini talmen
Voor ik ’t vermenigvuldigde, verwrongen
Gelaat van Christus zien…
FABELDIER
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 212 Ik zamel mirre in, schorsen en kruiden
Ik heb vijf eeuwen lang moeten verdragen
Hoe leven zich versnelde na vertragen
Hoe kerkklokken oorlog en vrede luiden
Ik zag de wetenschap de dingen duiden
Ik zag de lege en de volle magen
Ik zag de bataljons hun levens wagen
Vereenzaming van vele verre bruiden
Mijn nest is af, ik ga het nu betreden…
De herfstmelodie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 nog slaan
de kerkklokken
van het verre
klooster warme
slagen langs
een van hitte
trillende horizon
door het
groengele
gewas kapt
de herfstmelodie
zijn kleuren in
het aroma van
volle slagen
die de bundels
langs zijn pad
lijnrecht formeren
verder verschrikken
vogels vliegen op
uit hun verborgen
schaduwplek
op weg naar
verbondenheid…
Dit is mijn land
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 812 ik wil slapen op rivierbed
en opstaan met de geur van mest
lopen op werkeloze dijk
of wat er nog van rest
ik wil de wind in m’n hoofd
want m’n stadshart is bevuild
ik wil de regen in m’n ziel
want m’n stadsgezicht huilt
een meeuw geeft geluid aan de lucht
een kerkklok zweeft op de wind
een boom neuriet zachtjes mee
alsof Brel het…