Alle inzendingen over kind OR zijn

aan de overzijde van de stilte de overkant van de taal vallen grote woorden uit onze handen de schone is gekomen onstilbaar mooie ogen als sterren als wit glas haar gezicht de maan vaart de wereld voorbij zachte stappen tussen de schelpen de nacht sluit ons in haar armen de schone is gegaan we leren afscheid nemen nooit van…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Zie het ontwapenend kind dat bloemen zorgvuldig plukt een waar stukje geluk als ze de allermooiste vindt. Bekoorlijk is zij in 't licht van haar schoonheid niet bewust straalt ze vol levenslust een glimlach op haar gezicht.…

Nee, Famke wil geen roze en geen blauw, Haar baby’tje behoort tot de neutralen, Het kind mag later het geslacht bepalen, En maakt dan zelf de keuze: man of vrouw. Straks wordt zijn penis er eerst afgedraaid, En als hij groot is er weer aangenaaid.…

En al waren we maar kleine kinderen, wij hielden veel van haar.…

ik weet niet meer dat jij er niet was dat je nog niet bestond in de stilte van de nachthemel kan ik de aarde niet meer verdragen het kleine leven zal als de doden niet weerkeren rouwen kan ik niet in ijstijden is de lente een slechte leugen de winter eindigt niet je onschuld je tederheid kan ik niet vergeten in deze kille…

Het kind in mij dat boven kwam heeft eventjes heel erg genoten toen ik weer met beide benen op de grond stond heb ik tranen om verloren kind zijn vergoten.…

Het kind, zij draagt geen strikjes meer of vlechtjes in haar mooie haar het kind zijn is haar afgepakt zo jong volwassen worden was te zwaar.…

Blijf je mijn kind…

Stilletjes lig je daar, je bent wel wakker doch, je staart maar De zon schijnt op je gezichtje zo mooi, mijn kind....…

Kinderen zijn vervelend in vragen. Al ben je nog zo vreselijk alert. Kinderen zijn gevaarlijk als ze weten, wat zo mooi verzwegen werd. Kinderen zijn akelig waneer ze zeuren , Dan doe je gewoon je hart op slot, Kinderen zijn te veel als ze zeggen. Jullie maken alles kapot. Daarom hebben ouders kinderen, en kinderen geen ouders meer.…

Leg je handje in mijn hand, Ik breng je naar het bloemenland, Het land, waar het hoge pijpkruid groeit En waar de witte meidoorn bloeit. Daar zijn bloemen in overvloed, Boven het hoofd en onder de voet, Met bloemen bekranst, met bloemen beladen, Zullen we door de bloemen waden, Langzaam aan, dat onze hakken Niet de stelen zouden knakken.…

Daarom zou ik graag willen weten, wat er achter steekt, wat mensen bezielt een kind te vermoorden. Graag zou ik antwoord krijgen hoe mensen erbij komen een ander wat aan te doen, hoe het anders te verwoorden. Is dit een tic, een ziekte of soms een nieuw fenomeen, nou dan kan het mij gestolen worden en ik denk mij niet alleen!…

Mijn kind, Kom toch alleen maar dicht bij Mij, je hoeft geen woord te zeggen. Mijn kind, Mijn geliefde, dat ben jij heus, je hoeft niets uit te leggen. Ik weet precies wat er in je leeft en Ik ken al je gedachten, 'K wil dat je't Mij in handen geeft, laat Me toch niet langer wachten.…

Dank U wel voor al mijn kind'ren zo verschillend, zo uniek, dank U dat ze kunnen kijken, kunnen luist'ren naar muziek. Dank U dat ze mogen leven onbezorgd en zo gezond, dank U dat ze kunnen lopen, woorden vormen met hun mond.…

Ik had je willen bouwen van het harde hout met balken die wat dragen konden in steen die het blauw van staal omsloot maar mijn handen beefden even ik zag dezelfde architecturale fouten die ik in mijn hoofd vergeten wou spiegelde me in de vensters van je huis waar ik mijn eigen dromen ontmoette die ik ooit verloor maar een open deur…

Nog zoek ik naar de onschuld in mij toen ik nog was een kind Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt Soms dartelt nog het kind in mij, het speelt, lacht en het huilt ik was in mijn kind zijn nog vrij In de slaap moegespeeld en levensvrij dan gaf ik mijn dromen ruim baan, luchtkastelen…

Ze schelden en vechten, ze spugen en slaan maar als je ze waarschuwt Heb jíj t gedaan Ze spelen en dansen, ze zingen een lied maar als je eens meezingt is 't 'mama doe niet' Ze slapen en dromen, zijn ook wel eens bang maar als je wilt troosten duurde het wachten wel heel erg lang Het zijn net échte mensen die kinderen van mij met…

Een kind, Tekend haar eigen beeld. Kleuren in een lichtflits, sober, Als de zolder waar ze op speelt.…

elke morgen een kerende angst om te ontwaken in een kamer met gegil elke avond een blijvende angst om de ogen te sluiten in een kamer met geril tranen druppelen in een schreiend gelach in een bodemloze matras wachtend op de volgende vuistslag wakkere dagen slapeloze nachten elk uur een gebedje in een paniekerig kinderbedje een kind…

ik herken jou in mijn blikken, ik versta jou in mjn praten, ik luister naar jou in mijn denken ik hou van jou in mijn hart, in mijn lichaam heb je gewoond, zo vol levenskracht jouw ziel schuilt in mijn ontroering, jouw verdriet zwerft in mijn ogen, jouw geluk weerklinkt in mijn horen, jouw stem groeit in mijn zingen een lied…

De eerste stapjes in de sneeuwwitte toekomst nog niet rood gekleurd…

Het is het kind in mij dat niet bevatten kan hoe het verdoold geraakt is in de tijd ik leef maar ben ik wie ik ben?…

Er is een droom, adiafaan: Ik ben nog klein, een kind en ik sta voor het raam - over de vensterbank geleund, hoor ik een smal geluid. Spreekt iemand in de diepte daar iets uit? Mijn vader, hij staat hele- maal beneden en hij wenkt zonder een woord. Ik weet: Ik ben bedrogen, hij is dood, er is geen stem.…

Een kind, zo onschuldig en klein. Het leven is soms moeilijk, ik maak me soms zo druk. Zoekend naar de weg van liefde en geluk. Blijf jij nu maar kind en wees maar niet bang. Straks ben je volwassen dat duurt echt niet lang.…

Een kind van deze wereld een kind dat schreeuwt om aandacht een kind verloren en alleen een kind dat naar liefde smacht. Een kind in oorlog een kind als soldaat een kind zonder liefde opgegroeid een kind dat ten onder gaat.…

Haar schoentjes zijn in stof gesluierd het eens blauwe rokje vaal verkleurd d’r versleten witte bloesje smoezelig en haar vermoeid gezichtje groezelig als ze schaduwstil komt aan gekuierd haar kinderogen verdrinken in pijn maar dapper trekt ze ‘m aan z'n jas vraagt de stoere soldaat met klem en wanhopig gebroken fluisterstem: weet u waar…

Vandaag huil ik mijn stille tranen uit verdriet over mijn "verloren" kind die mij niet meer als zijn moeder ziet en mij niet meer van waarde vindt. Verkeerde vrienden, foute dingen waar hij aan tenonder gaat zolang hij maar nooit vergeet dat mijn hart altijd voor hem open staat.…

oh mengelmoes van duizend volkeren als ik jullie daar zie staan ben ik blij dat ik kan zeggen het is toch wel goed gegaan met jullie regenbogen ogen geven jullie deze wereld kleur door jullie onbevangen denken opent zich zo menig deur vervagen zoveel enge grenzen zijn jullie mens onder de mensen.…

ze koestert haar kind met warme ogen haar aandacht schemert rood in het groen in armen vol rozen wiegt ze haar kind de geur van hen samen gedragen door de wind zij vlijt haar kind in een bed van gras het kind dat even in haar gedachten was…