Alle inzendingen over kinderpostzegels OR colporteren OR postzegel

Het heeft ze wel een lieve duit gekost Om Kroes en ook Corbijn te contracteren En haar als postzegel te gaan offreren Maar toch verwacht ik weinig extra post Want eer bewaart men Doutzen in haar velletje Dan haar te plakken op een kattebelletje…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Voor niets Kennis weg, volhouden weg, overleven niet nodig geweest Vechten leek nodig maar was al Verloren Postzegels in de prullenbak Foto’s in de prullenbak…

postzegels mijn moeders hobby ik een zeldzaam exemplaar eerste dag van uitgifte afgestempeld duidelijk door haar opgeborgen in haar album steeds opnieuw tentoon gesteld enig in mijn soort gebleven nooit meer nabesteld…

Op deze envelop doe ik geen postzegel dan weet ik zeker dat hij gaat zwerven adres onbekend of zo hij komt vast bij de onbestelbare poststukken misschien wordt hij wel geopend maar hij zal niet worden bewaard hij zal tot stof worden en daarin verschillen wij dus niet.…

Hij heeft in heel wat films de held gespeeld die niet behept was met subtiliteit. Maar weldra raakt hij dat imago kwijt, wanneer uw tong zijn achterzijde streelt. Nee, binnenkort staat Arnold echt niet meer alleen bekend als óngelikte beer.…

Reeds lang verzwijgt de klok het vertrouwde tikken zodat stilte zich kan laten horen dagen volgen nachten en weer om alleen het huis zelf ademt nog De deurbel galmt schel door de kamers een meisje met kinderpostzegels wacht -vergeefs- de deur wordt niet geopend Sporadisch gaat de telefoon maar altijd keert de stilte terug Tot op een…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De koppen wil je niet tellen de tel gauw kwijtgeraakt Je hebt jezelf wijsgemaakt: ze zijn met ......velen Ze willen een stekje met je delen ter grootte van een postzegel waarop je niet met een ander maar met jezelf kunt dansen Een kuil willen graven een kasteel misschien niet voor een ander maar voor zichzelf…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

In stilte huil ik binnentranen zij sijpelen één voor één door de aders van mijn leven tot aan de aorta-steen Een zakdoekje is niet voorhanden dan maar een grote witte envelop opvangen wil ik ze en verzenden met een pokerface als postzegel erop Niemand zit echter te wachten op mijn tranen noch mijn verdriet dan maar adresseren aan mijzelf…

[fragment] Een stilstaande auto een lamp een doosje lucifers dat op tafel ligt een klok die stilstaat een standbeeld een schilderij een kleur een vliegtuig dat buiten gehoorsafstand is een speld een rebus een postzegel een oog een chocolaatje een weiland een drempel een getekend poppetje een vingerafdruk een plafond ----------…

'Dan gaan ze ze vast alle zeven sparen!' 'Of gebruiken bij de bingo op café!' 'Of als er een 'n 1 krijgt denkt-ie 'hee, Waardeert-ie me zó laag na al die jaren?' Ík denk wanneer dit plan straks wordt bezegeld: Dat is toch nog niet eens zo slecht geregeld…

Vreemde of bekende verhalen zwijgen binnen postzegels, wanneer ze springen in handen, een nieuwe eigenaar krijgen. De papiertjes worden betast, wringen het mensenbrein, doen wisseldrang zwaar hijgen, terwijl ze naar veilig tehuis dingen.…

Meer spreeuwen dan ik tellen kon verzamelden zich boven een hoge kerk vol onbezonnen kinderdromen en een lachende maan achter de bomen een tante die ik nooit had gekend stuurde een blonde kinderspiegel in een brief zonder postzegel naar een vriend, die mij bijzonderde mystieke vogels vlogen die nacht naar een onbestemde horizon met veel…

Plotseling zag ik een zinnig woord tussen al jouw dubbelzinnigheden was er opeens die essentie van geest in ons en samenzijn een brief schreef je met de hand van een man een postzegel plakte je met de maan van een vrouw en in jouw verborgen intellect ontdekte ik een ratio, de grenzen voorbij alsof onze held nog leefde de kogel overleefd…

Is het de postzegel Op jouw brief Waarin jij me ons Wederzijds geluk Bevestigt, is het De rimpeling in je Gezicht die niemand, Behalve ik, begrijpt Is het die te zacht Opgepompte achterband Waardoor jij heerlijk zacht Wiegend achterop het gewicht van Onze liefde vermeerdert, Is het je spoor in de Verse sneeuw die mij bij…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De dag begint, de klok tikt postzegels worden gestempeld de brief bezorgd en je woont al niet meer bij het water. Zoals je hangt in de lucht gesprongen, aan de parachute razend snel nader je de aarde. Kerstmis? Het is al Pasen. -------------------------------- uit: 'Het gras vergeten', 1991.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Dan kijkt hij met vermoeid gezicht, naar de brieven, niet aan hem gericht, maar toch, hij gaat even later, de postzegels weken boven ’t hete water. Zijn wereldje is heel klein geworden, de kinderen druk, zijn belangrijk geworden, voor hem bezoeken hebben zij geen tijd, of is het gewoon…onnadenkendheid.…

het verdriet en het vermoeide bedrog wanneer ik mezelf denk te troosten keer ik de gemoedswaarde om naar een oude kringloopwinkel in het moerasland van een gevallen engel eindelijk nuchter, en alleen op de grond schrijf ik jou over eenzaamheid onze vriendschap blijft in mijn genegenheid een hart vol heimwee met oerwoudgeluiden zonder postzegels…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

De gehavende schoenendoos met her en der een knaaggat verbergt een prachtig lilalint gestrikt volgens lang geleden maar nooit vergeten kalenderdagen postzegels werden niet meer gestempeld, de kartelrandjes golfden langs wel, niet, wel en het stapeltje groeide en groeide het onder dagen duiken na weer een langverwachte donkere nacht sneed…

Wolkenveld, ik trek mijn handen uit jouw grijze olieverf verplaats mijn blanke blik naar zwarte horizonnen niet minder armoedig dan ik met mijn sombere heimweeblos open ik geen lentewegen knip ik geen lintjes van de volmondige maan en in de vragen blijf ik wonen zonder antwoord of postzegel voor de onzichtbare brief die ik je nooit…