3964 resultaten.
Met huid en haar.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 175 We weten het
we voelen het,
we voelen het allebei:
wij horen bij elkaar
Godin van me
ik hou van jou
en jij van mij
ik hou van jou
met huid en haar…
Huid
gedicht
2.0 met 33 stemmen 10.889 Zelf vallen zij samen met hun huid
van steen, karton of een ander
materiaal. Zij kunnen nooit een
uitbreiding ervaren. Voorwerpen
zijn gedompeld in een afzondering
die nooit kan worden opgeheven.
Er is niets dan zij.
---------------------------------
uit: 'tellen en wegen', 2011…
In de huid van…
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 90 De tijd zal tot je
spreken tot de wereldse
transparante ogen zullen
breken, zomaar op een
morgen stap je in de huid
van een nieuwe vacht,
misschien dat je
daar op wacht?
Saudãcoes de Lisboa (2)
Pama…
Onder mijn huid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.102 In liefde opgedragen aan Anton
Onder mijn huid
Zit je, dicht onder
Mijn huid, snaak
Met mongoolse ronde
Oogjes, kwetsbare
Kleine vingertjes
Die zo vaak ons
Aan het lachen
Hebben gebracht
Jij die niet onecht
Kunt zijn, en nog nooit
Iemand heeft bedrogen
Want je bent honderd
Procent jezelf, en vanaf de
Dag dat je geboren…
Met huid en haar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 verliefdheid is een
een hongerig beest
met knagende
gedachten &
hartverscheurende
gevoelens verslind
ik jou van kop tot
teen, smakkend
& grommend op
zoek naar de
sappigste delen
van je geest…
Huid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 3.505 Voor eeuwig gevangen
In de cellen van jouw huid
Je kunt erin verdwijnen
Ik wil er nooit meer uit
Strelend vol verlangen
Kies ik mijn eigen bruid
Twee handen druk bezig
Mijn tong hangt eruit
Ik proef jouw essentie
Ik eet je
Ik ruik je
En weet je?
Jij bent mijn huid..…
Huid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Je huid is als blozend kaftpapier
Gekleurd met motieven
Beschreven zonder rimpels
Kaal gevouwen, strak en fier
Je huid is als fluweel onbehaard
Verhult kostbaar goud van binnen
Een hart dat nimmer bedaart
Je huid is als het warme strand
Ik raak je aan met vloedgolven
Mijn tranen drogen traag
Ebben weg in je natte zand
Je huid is als…
Huid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 283 Het is mijn huid
die ik niet
wil verkopen
Ik lijk
dan wel verlopen
door jaargetij aangetast
Maar voor geliefden
ben ik
zoete herinnering:
toen romantiek
hun beider naam of initialen
in m'n dikke huid heeft gekrast.…
zonder huid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Zonder huid
slechts bijeengebonden
door een
strak gesponnen
dun vlies
terwijl daar buiten
de winter van de lente verliest
ik hoor
het zachte zingen van de putter
een kalm en lief geschutter
O raak me niet
raak me niet aan
alles raakt me
zonder huid
zelfs het geluid
van een
onschuldige
roodgewangde
zachte
putter…
huid en haar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 in een lange teug grijpt de adem
bij de keel, het slikken van honger
lijkt tot gewoonte te strekken en
zelfs het avondlicht schuift bij
de gedachte aan nacht en zoet
als wederkeren tot zij aan zij
geef vingertoppen nog een kans
in zachte streling gedompeld
schuimt met stille golven langs
draden onder stroom het tij…
Fraai welft
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 je schopte
zachte muziek
in het mechaniek
van de schijf
tot hij zijn
vertrouwde draai
had gevonden in
snelheid en geluid
je komde
handen rond klei
die randen verkenden
van meegaandheid
en consistentie in
samenspel tussen
cirkel en lijn zonder
breekpunt te zijn
fraai welft
lichte druk de
soepele klei
gelijkmatig
de hoogte in…
Natuursteen in de klei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.113 Met wiegende heupen passeert ze
ziet dat ik staar
ziet niet dat ik haar zie
denkt dat ik droom
terwijl ik zit op koud steen
met rondom de klei
die haar voeten vergrijst
vegen maakt op haar kuiten
ze danst langs het steen
waar in letters haar naam
waar ik op zit
naar haar staar
naar de vegen
die met haar bewegen
ze danst in de klei…
Voor mijn vrienden in het onderwijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 665 Poten in de klei
Zweet dat langzaam
Naar beneden rolt
Niet gezien, niet gehoord
Hoe jij en je werk
Zijn uitgehold…
Wei des levens
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 381 Als een veulen draaf ik door de wei,
Zowel los van geest als van zonden,
plots zak ik weg in een grond van klei,
Het leven was wat me vasthield,
De klei was mijn zonden vergeten,
De greep was sterk en zwaar,
De zonden die mij trokken hadden zich vastgebeten,
Zo ging het leven aan mij voorbij,
Nu ben ik alleen op het allergrootste land,…
Groninger monnik
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 244 verkleurd en gerimpeld is de leren huid,
diepzwart de letters, met inkt geschreven,
waarom zou ik de bladeren perkamenten,
waarom zou ik mijn vinger laten strelen
langs een geliefd, vurig fragment,citaat?
waarom?…
Toen ik god was
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.094 in mijn laatste lied
op grijze klei
toen ik nog god was
en aanraakbaar…
OH DIE AMBTENAREN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 102 Ze werken zo hard
Ze werken keihard
Het zijn keien
Van mannen en vrouwen, mensen
Die ambtenaren
Zo tegen het miljoen aan
Ze zijn verwerkt in de 2e Kamer
Als achtergrond
Maar als je goed kijkt
Dan zie je dat ze van klei zijn
En nat, dat ze ook nat gaan
En verpulveren in je handen
Losse aarde, klei, zand: drijfzand
En dat in een waterland…
WESTHOEK
gedicht
4.0 met 25 stemmen 11.960 wie raapt hier de nagelaten woorden op
het sprakeloze wit
van zoveel duizend graven
zie, kou groeit als gestolde tederheid
op de zere huid van het landschap
heeft aarde een geheugen
en wie vindt hier dan ooit
zijn eigen handen weer
wie het weerloos hart
ogen waarin de woorden
naar de lippen groeien, voeten
vastgelopen in de waanzin-klei…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Jouw fierheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 198 heb de klei
te lang gekneed
toen ik jou vorm wilde geven
ben zijn karakter vergeten
juist in cruciale afwerking
kwam ik mijn fout pas tegen
jouw fierheid
werd als was
in warme handen
in postuur en statigheid
kon ik gebogen lijnen
niet goed kwijt
jouw onverzettelijkheid
in klei bleek slechts
een flauwe pose
toch heb ik je…
De zoeker vormt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 614 Hij zoekt naar zichzelf
verborgen in klei
hij vindt en hij vormt
de uitkomst is zij
hij zoekt naar de kern
van naakte bestaan
hij kneedt en hij drukt
zo zal zij ontstaan.…
aardse poëzie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 219 ik hou van aardse poëzie
waarvan je niet gaat zweven
met de hakken in de klei
een handvol bagger er nog bij
en dan maar klunen door de taal
(voor je het weet heb je een verhaal)…
Voeten in de klei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 in ver kijken
gaat het lichaam wijken
schiet zien tekort
als ogen
in wolken dwalen
bepaalt kleur de horizon
de grens waar
lucht en aarde elkaar
raken is een blokkade
soepel zweeft geest
over de belemmering
vindt ruimte in buiten
het universum trekt
maar is varen op een
door aarde gegist bestek
met voeten in de klei
is loslaten…
Kind van klei
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 279 leen me jouw handen kind
om te vouwen
de mijne werken niet meer
mee en af en toe
leen me ook je voeten kind
om te rennen
langs riet en vaart
behouden bovenwinds
dichterbij mijn eiland
leen me dan nog je ogen kind
om in te zien
de wereld is van zoethout
maar jij, mijn kind,
van klei…
Vette klei
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 209 Achter zwarte klei die open scheurt
zwermen meeuwen gulzig krijsend
op zoek naar leven uit de grond
uit alle zeven hoeken van de liefde
zoek ik naar een teken van leven
achter de façade van een open wond
probeer het teder, boos en stoer
onbeholpen, vleiend en begrijpend
maar alleen humor ontsteekt de lont
als een lach tenslotte openbreekt…
De wereld is van klei.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 204 Ze kneedt de klei, in de ogen
van verwondering, omlijst door
een ranke schoonheid, kracht
gepolijst door magische handen.
Geroerd door water uit de schaal
van broosheid, de vorm gestileerd
tussen schuld en goedgelovigheid,
in de creatieve verwachting te mogen
zwerven door haar onschendbaarheid.…
De hemel is van klei
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 met vernietiging terug tot
voor wat je schatplichtig was
het was die tijd die vrede wilde
maar niet kreeg, het huis de
luiken sloot, het zonlicht zweeg,
je dacht het aardse licht te vinden uit de
hitte van een tsunami van zand om
een andere oase te stichten op dat stipje
door de mens gemaakte horizon,
De hemelboog is gemaakt van klei…
Uit vette klei
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 427 wil de horizon voorbij
maar ben getogen uit vette klei
die veel te vaak verdronken is
ze zuigt me terug
als ik ontstijgen wil de wortels
lam de stam weer te beschonken is
dan wuiven slechts mijn bladeren
door geestrijk vocht dat in het sap
van aderen verruiming en vergeten zocht…
Ik moet even kleien
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Maar hoe dan die huizen overeind kunnen blijven,
wij voelen het pijnlijke beklijven, tijd is niet te sparen,
schrijven is als kleien hebben wij zelf mogen ervaren
in hart en ook in het brein daar leven ook zo kan zijn.
Het firmament geeft nu nog merels als strooibiljetten
we moeten nu op de komst van zwarte kraaien letten.…