inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.899):

Uit vette klei

wil de horizon voorbij
maar ben getogen uit vette klei
die veel te vaak verdronken is


ze zuigt me terug
als ik ontstijgen wil de wortels
lam de stam weer te beschonken is


dan wuiven slechts mijn bladeren
door geestrijk vocht dat in het sap
van aderen verruiming en vergeten zocht


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 14 maart 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.1 met 10 stemmen aantal keer bekeken 427

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)