55 resultaten.
Bezongen vrijheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 508 De onraad niet stilstaand af te schuiven op de maatschappij
leert hoe of wie je bent in de schaduw van het duister;
ondanks schaduwzijden elkaar kunnen overlappen zij aan zij,
eens alleen zonlicht andere cellen streelt uit die kluister.…
De kluisters
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 57 je streelde met
voeten de grond
terwijl je ogen
dansten in een
eigen choreografie
lichaam en handen
hun aparte ritmiek
verkenden in mystiek
een brok beweging
in ongekende
vitaliteit ontdaan
van de kluisters
gewoon en tijd
vrij met een lach
in de kracht van
een gelukkig bestaan
vol overtuiging
dat jouw vat geen
duig zal misstaan…
Bezet/Ontzet Een allegorie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 Wreed ingesnoerd in een korset
van latwerk dat de stam bezet
barstten de wilgen uit hun voegen
- zij die hun kluisters niet verdroegen.…
Raamgenoot
netgedicht
4.6 met 11 stemmen 273 plaats het kader waar ik sta
fixerend mijn gelijste kijk
met ingeblikte kijker
in een lengende houdbaarheid
van een gezamenlijk hier en nu
kluister zo het vensterzicht
van een vereeuwigd ogenblik
raamgenoot te zijn
meedelend in het mijne
als ware ik met ander…
Piranha
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 203 mijn lieve kleine piranha
jij dook diep in de zee
altijd in de diepe zee
je brak mijn kluisters
open naar vrijheid
je schonk ze aan de zon
je hield me nooit tegen
in mijn liefde voor de regen
die op mijn dromen viel…
Vrij zijn
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 501 Kluisters van fatsoen
verlammen het reiken
naar, de trommel vol geneugten
en de strijdlustige vlam
sterft als de drang naar vrijheid
wordt gesmoord.…
Prediker
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 373 Verdroomd in lange lege lanen
aanvaardend deze kluistering en
kent hiertegen geen bezwaren...?…
Lentezang
poëzie
3.1 met 10 stemmen 2.489 Geen nevelig duister
Bedekt meer het veld,
Geen blinkende kluister,
Die 't beekje meer knelt!
Ontvlucht nu de steden,
Wie vreugde begeert!
Ontvlucht ze nog heden -
De Lente regeert!…
Gebed
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 609 Als vaders sterven
En haat als zaad
In voren raakt,
Dan branden landen
Als moeders zorgen
En haat als kind
Ligt in een wieg
Dan branden landen
Als broeders vuisten
En draait de wind
Dan branden landen
Als zusters hun
Aangezicht kluisteren
Dan branden landen.
God geve
anders.…
Onverveerd
netgedicht
4.5 met 23 stemmen 520 Wee bepakte en bezakte
die nog in mijn zaken wroet
ik leef aan de oppervlakte
van een explosief gemoed
wie lome lompheid demonstreert
in mijn kast van porselein
bekomt van mij vrij onverveerd
een fantoom van eigen pijn
dump geen ballast in het duister
van mijn immer jagend zwerk
het zijn kussen die ik kluister,
afgedrukt in aardewerk.…
altijd zonder hem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 525 de geur achtervolgt hem
bloesem uit een flesje
Hema, Kruidvat, Aldi
kluchtig maar aromatisch
en bovenal nogal simpel
wil hij haar haar aanraken
met een straal van zijn ziel
"je weet niet wie ik ben," fluisteren
zich alvast aan haar kluisteren
maar ze waait voorbij, een
vluchtige streep door zijn rekening
hij houdt dan wel van haar…
Cassini-Huygens
netgedicht
2.8 met 8 stemmen 892 Poëzie is altijd in emotie
je zinnen, een zoektocht
tot in elke verloren hoek
van een gestrekte ruimte
ik dicht wie ik ben
of worden wil
en schrijf daarom
ook de witte regels
waar het denken zich
niet door woorden
kluisteren laat
misschien vul ik wel
die lege ruimtes
als ik afdwaal
naar het ijswater
rond de kale keien
waar lang geleden…
Openstelling
netgedicht
3.5 met 12 stemmen 213 stel ik kan mijn zielenpijnen
herleiden tot verstarde lijnen
in schier nekkende patronen
van dulden en gewonen
deze vatten en vervormen
zodat een opening ontstaat
waar warmte in kan stromen
die angst en spanning vlieden laat
zacht schakeert dan in het licht
een stroom bevrijde levenskracht
verlossend van de harde kluisters
gepaard aan…
Raadgeving
poëzie
3.8 met 9 stemmen 2.170 Doen wij háár de kluisters aan,
Eer ze onszélv' in kluisters slaan.…
de nacht is een kat op trage poten
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 269 de nacht is mijn kat op trage poten
ze woont in een wit kasteel
met dikke muren die kluisteren
als we buigen naar zware wind
sterrenbeelden vallen uiteen
in ovale ogen breder dan de maan
het verre licht, fijn wit zand
ooit valt alles uit elkaar
zweeft alles zacht met iedereen
ik raak de dag
hij is van steen…
inspiratie
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 573 Wanneer mijn muzen tot mij fluisteren
Gebeurt dat weleens wanneer juist er een
Gesprek rondom mij gaande is
Waarnaar ik echter niet kan luisteren
Omdat ik dan mijn muzen mis
En hun geprevel is gewis
Het meer dan waard mijn oor te kluisteren
Aan hun poëtisch opgedis
Dus als ik mij van kout onthoud
En in de verte zit te staren
Kom dan niet…
De vrouwen die ik heb gekend
poëzie
5.0 met 2 stemmen 672 Zo draag 'k, - mijn eigen vreugde wáard -
in naderend minnens-duister,
mijn ongenaakbare min, bewaard
onder scheuren-schone kluister.…
Losgeslagen geesten
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 64 ik heb de
wereld tegen
de muur gezet
hoe harder
ik schreeuwde des
te groter het verzet
kende hun namen
uit wat zij ooit
hadden gezegd
een bonte
mengeling van
losgeslagen geesten
zonder verband is
er met hen als groep
niets aan de hand
maar door het
algoritme van deze
tijd raken zij bevrijd
van maatschappelijke
kluisters…
Schoonheid
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 454 geluidloos de nacht
wikkelt stille vormen
in haar ravenzwarte vacht
Myriaden sterren
kristallen van licht
maken de hemelboog
een goddelijk gezicht
Het meer bespeelt de volle maan
het spiegelbeeld kraakt
rimpels in haar zilver
als water haar raakt
Lopend in de nacht
één met zoveel luister
mijn blik reikt omhoog
bevrijd van elke kluister…
Een volgend bestaan...
hartenkreet
4.9 met 26 stemmen 1.084 Ik hoop je in een volgend bestaan weer te ontmoeten
Dat ik je als kind zijnde al mag herkennen
In mijn gevoel dat nog nooit had gelogen
Mijn lot vond in jouw alleszeggende ogen
Mijn kinderhand naar je uitstrekken
Mijn arm om je schouder heen slaan
Je zachtjes “Ik hou van jou” in je oor fluisteren
Mijn hart dan al aan de jouwe kluisteren…
En wat hierna?
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 397 Een andere dag breekt aan,
uit nacht'lijk kluister ontloken!
Zal het door opwekking
of gewoon ontwaken zijn.
Het eerste wellicht na vele jaren,
het tweede - wie weet - meteen.
Dan is dood zijn
gelijk aan slapen,
en besef je je verscheiden,
pas als je wakker wordt.…
woordkus
netgedicht
3.3 met 27 stemmen 1.705 als een zachte warme deken
voelt jouw liefde zo vertrouwd
alle rimpels gladgestreken
voelt mijn hart niet meer zo koud
door een handvol sterrenregen
zie ik eindelijk weer licht
is er zon na zoveel regen
is mijn blik opnieuw gericht
op het einde van het duister
daar waar jij nu op mij wacht
los van loden last en kluister
zwevend…
Jouw bühne
netgedicht
2.7 met 57 stemmen 46 voelen
het gapen van
deze kloven
ben jij gelukkig
nog niet te boven
nog showt alles
naturel als op
het lijf geschreven
de tegenwind die
pittig waait voelt
niet als blasé maar
neemt wat kleine
stukjes kritiek mee
die in uitpakken goede
aanwijzingen brachten
juist tegenstelling
is stilaan jouw
bühne geworden
nog koester je
de kluisters…
Kom genieten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.457 glurende lippen
zoekend naar `t waarheen; waarom
Ze droomt zoals geen ander kan
van kleine dingen, diep gevoel
daarin baant zij haar levensdoel
en waant zich daar het hare van
Handen warmen een simpel gebaar
fluwelen rimpelen ronde fluisteren
ogen blikken een warme fontein
als was `t een glas vol kostbare wijn
verdwalend in ogen die me kluisteren…
Dwalen (herdenken en vooruitzien bij 4 mei)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 zaait,
dan groeit er heet gewas
en schroeit de aarde
Als moeders nijd ter wereld brengen
en overangst in wiegen ligt
dan krijgen kinderen
dunne soldatennamen
Als broeders vuisten kruisen
en de wind hun taal verwaait zij
zich uitdrukken in fluitsignalen
dan wordt de aarde doorgraven
met haar eigen doden
Als zusters hun gezichten kluisteren…
met aangepunt venijn
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 215 ik wil stormen
om de wind te kluisteren
die dwarrelt
vlaagt en fluistert
in en om me heen
wil snijden
als een mes een zwaard
gewet op scherp gekarteld
in tweezijdig zijn
met aangepunt venijn
wil branden
om de zon te verzengen
met hete passie van kracht
tomeloze hitte
van vurige macht
wil huilen
met golven verdriet
zeeën van…
Niewjaarsmijmeringen...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 595 Vlakbij zijn de kluisters, de gedichten,
vlakbij zijn de oude vergezichten,
een witte Kerstmis en een groene loot,
een vers uit de Bijbel dat uitzicht bood,
en plots weer de ster die scheen...…
De jonge Kloë
poëzie
3.6 met 5 stemmen 1.536 -
Neen, nooit zal de liefde mij
In haar nare kluisters binden:
In die teedre slavernij
Kan ik zo veel heils niet vinden.
Heeft de min er anders geen? -
Liever blijf ik dan alleen.…
met oogkassen vol ongelijk
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 320 ik dook mijn slotgracht in
zwom tussen bagger naar riolen
wilde leven nog
had schijt aan mijn idolen
zocht naar een kelder
met het water aan de lippen
wist die te vinden
net voor ik zou stikken
zag de beenderen
in uitval aan de kluisters
rook weer de geur
van dodelijk halfduister
schedels dreven langs
met oogkassen vol…
Jos Brink
hartenkreet
3.4 met 20 stemmen 2.970 Jos Brink is niet meer
we zullen altijd denken
aan zijn moed
we herdenken hem,
want al is hij er niet
meer
hij laat ons zoveel na
televisiebeelden, shows
keer op keer
wist hij de mensen te
kluisteren aan de t.v.
Jos is niet meer en we
bewijzen hem allen
zoals het hoort
de laatste eer.…