Alle inzendingen over knuffel OR snuffelen

Ik mis je schatje maar zie je weer Morgen kus ik jou met lippen zo teer Warm in je armen snuffel ik mij gek Geniet van de geur in je heerlijke nek Ik streel je gezicht kriebel teder zacht Sta bijna in brand als jij naar me lacht Ik eet je op vriendje en lust je wel rouw Hongerig van liefde zo verslaafd aan jou…

Een knuffel is zo fijn, een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z’n tweetjes, even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets, ja een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

een meisje van vier steekt haar Bumba knuffel weg - vrees voor corona…

De wereld die ze verlieten is niet meer Soms nog wel een beetje bij een knuffel of een kus En dat is wat ik zo mis…

Ik mis het knuffelen niet maar ik mis het om met jou te knuffelen. Bankhangen kan ik ook wel alleen maar ik mis bankhangen met jou. Ik mis het praten niet maar ik mis het praten met jou. Wakker worden doe ik alleen ook wel maar het wakker worden naast jou dat mis ik. Ik mis het niet om iemand om mij heen te hebben maar ik mis jou om me heen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

in je vernielende armen stierf ik ongemerkt wiegedood. je knuffelde mij zeer bewust een verstikkende ademnood in het slapende ochtendrood. in je begrijpende armen herleefde, herrees ik even. je duffelde mij onbewust weer warmpjes in medeleven, het slapende niet verdreven. in je omarmende armen zweefde ik weg als herboren…

Je weet niet hoe het is Om nooit meer haar eten te proeven, Nooit meer haar stem te horen, Alles leek en lijkt zo verloren, Nooit meer de sfeer te ruiken, Nooit meer haar knuffels te krijgen, Valt niks aan te veranderen, ik zal altijd moeten zwijgen, Over de pijn, het verdriet, Niemand die het ziet...…

Een knuffel van jou Zo bijzonder Wanneer zie ik je weer Ik kan niet zonder Je warme blikken Ik geniet ervan Is dat een klik? Ik droom verder Over jou Met een brede glimlach op mijn gezicht Geniet ik na.......…

Hou je van knuffelen? Liefde vaagt grenzen weg: Twee worden één gemaakt – dat is geen schijn. Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…

In mijn verschoten kop met slappe oren en ranzig vel, tot op de draad versleten heeft tijd zich zienderogen vastgebeten sinds jij, nog broos en naakt, jezelf liet horen. Aan snuit of poten altijd meegesleurd door huis en tuin. Geknuffeld bij het leven, aan mij, toen apetrots, een naam gegeven. Er met me dweepte, tot het was gebeurd. Op…

verwarm me met je verlangens fluister me wat je denkt knuffel me en maak me zeker ik heb je nodig de liefde die je me brengt…

Een baby zou wel meer beweging willen En misschien een hoger knuffelgehalte ’t leidt blijkbaar tot een minder forse gestalte Dan kun je als ouder je kind weer tillen Logisch dat mijn baby vanmorgen mee ging Knuffelend, naar “Nederland in Beweging” …baby’s die weinig reageren op knuffels en te weinig bewegen lopen meer risico’s op overgewicht…

Mooie dagen komen dagen van warmte en tederheid van hevige passie gehuld in een warme knuffel…

Soms is een knuffel alles wat je nodig hebt Om voor even alles te vergeten Twee armen om je heen van iemand die het meent Gewoon even niet alleen maar samen met iemand die om je geeft Soms voelen we ons eenzaam, verlaten en alleen en verlangen we naar iemand die ons een knuffel geeft Gewoon twee armen om je heen van iemand die je lief heeft…

woorden radbraken gebroken ijsblokken uit mijn mond kus ze tot zoetwatertaal drink me strelend langs je tong voel me naar je hoofd stijgen ik lig zwaar op de maag mijn woorden sijpelen nu stroomopwaarts in je bloedbaan en kneden je hart tot het mijne alles wordt stil nu ik snuffel in je romp en passages neerpoot op elk orgaan rood…

ook struikjes snuffelen regelmatig aan mijn voeten wat herkennen zij in mij? mijn bladeren zijn gebonden mijn bast een goede inborst mijn roots niet verankerd mijn knoken nog vol vet en vel dus wat is het? zoeken zij in mij de Bomenhoeder die hen versproken was zoals de Messias aan de mensen?…

Mijn bloempje, dat nog altijd bloeit, is zij, van wie ik toch heel veel houd Onze liefde die nog dagelijks groeit, is mij meer waard dan ‘t aardse goud Een dikke knuffel, al voor ’t ontbijt; ook zo’n knuffel voor ’t slapengaan Zeggen, ik wil jou tot in eeuwigheid we blijven samen in vreugd en traan Mijn bloempje, dat vandaag jarig is, lijkt…

knuffel de oude knoken warm verwijder spinrag uit haar hoofd haast je zodat ze het einde als herboren ervaart…

we hebben je in de tuin gezet, toen de tijd ontbrak je maakte geen bezwaar vroeg enkel om een knuffel en aaide de kat .…

Lieve Sint Heeft U voor mij Een knuffel vriend Ik zit hier alleen Met niemand Om me heen Ben het alleen zijn Zo zat Heeft U Voor mij Een lieve schat…

Ik zocht je In de lucht In de bloemen In mijn hart vond ik waar ik naar zocht Toch wil ik iets tastbaars En jouw graf is concreet Maar met een steen kan ik niet knuffelen…

in de tuin kijkt zij mij aan bladeren opengevouwen haar stem klinkt bij het ritselen van plant en struik In bed ligt zij, de wangen rood en opgezwollen van de koorts in haar ogen een waterige blik Uit de keuken fluit de ketel een waarschuwend lied er moet nog thee gezet Bij het naar binnen komen begraaf ik neus in haar jas snuffel…

zij heeft nu al de lyriek van een sopraan ik bas mijn partij daarvoor begon ik onderaan wij hebben een koor met tal van ontbrekende stemmen maar door de kracht van ons werk staan wij samen sterk we zijn niet elkanders dissonanten daarvoor hebben wij twee passanten die boven de partituur zitten te snuffelen en met hun…

Soms denk ik terug aan Amsterdam de stad waar ik thuiswas Mijn hart en ziel verkocht het vondelpark de gaasterplas De stad waar ik slenterde uit eten ging in oud zuid Het concertgebouw bezocht nachts op de wallen uit snuffelen op de Albert Cuyp Fietsen door de Jordaan Terrasje pakken op de Prinsengracht Het was een deel van mijn bestaan…

ochtendritueel van de heilige dieren de vrije herten nemen de stad in in het vroegste ochtendlicht de verlaten stad voor zichzelf alleen alle straten van Nara de vrije herten ze steken over bij aangelegde plaatsen de stad is van hen snuffelend op zoek naar zaken van hun gading al het eetbare ze worden verwend boodschappers…

Koester haar Heb haar lief Laat je liefde blijken Denk niet te snel Ze weet het wel Knuffel haar Heb haar lief Laat je liefde blijken…

Heel even met knuffelen. Heel even met je bellen. Alles heel even wat nu niet meer kan.…

Ik wil Me verstoppen Even niet Gezien worden Ik wil Zingen Op de galerij Vrij voelen Om te doen Wat ik wil doen Ik heb Een knuffel nodig Voel me alleen En zit er Even doorheen…