21 resultaten.
korenblauwe schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 85 korenblauwe schoonheid
verhaal me
over je bewegen
in de wind
hoe je tussen licht en schaduw
met de tijd mee
schroomvallig
liefde een naam geeft…
Bo
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 ze is roze en korenblauw
zacht en blij
haar blik onderzoekt
vraagt
dan glimlacht ze
een ster heb ik zelden
zo zien schitteren
alles rond haar gloeit
als in het zeldzame licht
van een avondschemering
ze is Bo
ze maakt me compleet…
Wit tot korenblauw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 305 ik tipte
vlindervleugels
wit tot korenblauw
zij kozen kleuren
van de hemel wolkten
speels en trouw
ik palette vele
combinaties schilderde
met dunste kwast
toch heb ik nooit
het echte fladderen
op linnen vastgelegd…
Elke seconde
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 854 vandaag is de dag die
blozend zijn naaktheid toont in
een niets verhullend ontwaken
groene weides ontvouwt
onder een korenblauw laken
de waterspiegel licht ontstijgt
en doorzicht naar de ziel geleid
vol ontkiemend leven tiert in
elke seconde te beleven tijd
voor J.…
als jouw tijd is gekomen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.491 als jouw tijd is gekomen
zal ik samen met de zon wenen
mijn tranen van koud
vermengd met de hare van warm
in beelden van zwart op wit
weerkaatsend in schaduw
van het boek des levens
gewikkeld in silhouet van toekomst
ik zal je as verstrooien
op geurige velden
van korenblauwe violen
waar nieuwe stromen…
want onze handen raken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 502 mag ik spoken
door je hoofd
je handen voor
mezelf gebruiken
ik geef maar neem
ook uren van je af
die ik je eerder
vol intense liefde gaf
jij deelt mijn bestaan
daardoor kan ik je
niet laten gaan
want onze handen raken
pluk weer die bloem
in het groen, ja korenblauw
ze staat er trouw te bloeien
omdat ik eindeloos van je houd…
wolkt de schepping paradijs
netgedicht
3.0 met 93 stemmen 45.740 jij en de zon
gaan schijnen
de wind vindt het
kind van haar dromen
door een kier in
de hemel wolkt de
schepping paradijs in
korenblauwe ogen blikken
je speelt maan omdat
de nacht te donker is om
God te zoeken in de velden
slapend tussen witte doekenhelden
de wereld vlindert
naar haar zin, de rest komt
er niet in, geen honing…
Polder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Graan, polder, hemel
Rechte lijnen, gele vlakken
Meanderend doorkruist
Door achtergebleven kreken
Land dromend van zee
Warmte spiralend
Boven verlaten akkers
Klimmende leeuwerik
Hoor, het zacht ruisende water
Tijdelijk gescheiden
Van haar bedding
Ooit weer verenigd
Tot die tijd
Gouden vergezichten
Korenblauwe lucht
Stilte…
bloeien in het wild
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 333 bloemen bloeien
in het wild
lezers die het
kaf van koren
willen scheiden
bewandelen nooit
de holle weg
treden paden
die door anderen
zijn uitgezet
zien niet het
onkruid dat ik ploeg
na jarenlang
gezwoeg zal het
de lente geven
die tot heden in
gebreke is gebleven
dan breekt de bol
en zal de hemel
in het groen mijn
korenblauw…
wieg maar in lentes uren
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 552 ik zag je bloem
het korenblauw
tegen het grauw van
opgetrokken muren
je bloeide
daar alleen en
wortelde in puin
van het verleden
het armetierig groen
gaf toch een
schitterende bloem
halsreikend naar het heden
kom open maar
laat zon je warmen
draag vrucht in wind
en rust in sterke armen
wieg maar
in lentes uren
jouw groen…
Groot glas limonade.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.013 Ik zit hier
met een groot glas limonade
geen wolkje te zien,
de lucht is korenblauw.
Ik kijk voor me uit en
denk aan vanavond,
als jij hier weer bent.
Aan hoe fijn het straks zal zijn,
met jou.
Ik lig hier
gestrekt, op mijn rug in het gras.…
pegelt ijs de stam
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 466 terug in knop
het wintert
en wat sneeuw
smelt in haar
warme hart, strak
pegelt ijs de stam
in topzwaar worden
is de dood geboren
knakt de bloem
het tere groen verlept
raakt bed in donkere aarde
bedekt met vorst zal zij
geen koning kraaien maar als
lente komt gaan wortels zich
ontplooien en zal haar bloei zich
weer met korenblauw…
dat wintert op het witte feest
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 717 je handen korenblauw
van kou en in je ogen kleurt
de zomer nog zijn bloemen
je lach ontluikt een lage zon
en in het schralen van de wind
geniet je een gefluisterd lied
je bent altijd
een vrijheidskind geweest
dat wintert op het witte feest
je aardt en draagt
de tinten van de oogst
een vruchtbaar rijp seizoen
je warme lippen…
Grazige weiden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 121 ik ging zonnen
bruiste een waterval van eeuwen achter mij
iemand had boven mij een lied gezongen
een lied van vrede klonk hier heel nabij
waar in groene weiden de klaprozen bloeiden
en Abraham met zijn kudden ooit kwam voorbij
hier kon mijn ziel in alle stilte naar U zoeken
nooit wenkte de hemel van alle zijden zo dichtbij
boven het korenblauwe…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud,
dat natuurlijk zelfbeeld is
en weinig.…
Zomer?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 555 De zomer lijkt nog zó ver weg
Wolken plagen de korenblauwe hemel
Regen laat zich door de wolken druppelen
De zon krijgt geen kans om zich te warmen
De zomer lijkt nog zó ver weg
Het zonlicht verscholen achter wolken
Verlangen naar blauwe luchten
Waar de zon ieder zal laten verwennen
De zomer lijkt nog zó ver weg
Stranden die in leegheid…
Reikhalzend
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 534 zij kust de tranen op zijn wangen
hij streelt teder haar gezicht
knuffelen zij innig vol verlangen
in het vroege avondlicht
zeven lange jaren moest het duren
voordat zij elkander zouden zien
telden steevast alle uren
veelal dagdromend bovendien
hoe de zon volop schijnen zou
zij door 't gras zouden springen
kleurde de dageraad korenblauw…
nazomerdag
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 de grassen fris en groen, met
licht bedauwde sprieten, staan
weelderig, met witte margrieten,
in het kleurig bont, van korenblauw
tot distelbol, zo donzig blond
midden in het veld, in rozerood
staat kruidig de zuring, op lange steel
met bloemenpluim, daar rondom heen
vliegt blauwig groen, doorzichtig
een waterjuffer heel voorzichtig
verderop…
Stop het verbale bliksemen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 Kleur het nu als liefde nu de lucht nog wit grijs
nog niet Valentijnsachtig of zomers
korenblauw is met witte wattenwolken.
Schilder verdraagzaamheid als bloemen
ogen zonder de angstblikken van ooit
toen berooidheid een voorpaginawoord was.
Wat wens je immers nu halverwege februari
buiten maan en lantaarnlicht verder te verdragen.…
Robin Hood
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.610 tussen sprookjes
In het witste licht geboren
Val jij neer als dwarrelsneeuw
Als witte deken zonder sporen
Steel je mijn hart voor het jouwe
Als een echte Robin Hood
En geef je terug wat niet van mij was
Met een zoen in overvloed
Want zo ben jij, mijn duizenddromer
Jij bent liefde, jij bent goed
Jij kust de wolken korenblauw…
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 637 Rust
Klein bloemetje kwetsbaar en teer
Je staat daar zo eenzaam in het bos
Korenblauw met roze gekleurd
Jij maakt zoveel emoties in me los
Rode krullen dansend in de storm
Slanke handen teder en zo fijn
Een trui onhandig omgeslagen
Trieste ogen vervuld met pijn
De rust van de natuur zo mooi en zacht
Het gefluister van de wind in mijn…