8298 resultaten.
Het is koud, maar toch?
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 530 is al een beetje
lente in het land…
Sneeuwdrager
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 zwart-witte winterets
in haar achtertuin
tijdelijk tonen bomen
koude schoonheid
zij wachten als
stille sneeuwdragers
met hun lichte last
roerloos ingekeerd
in de lente zullen
duiven tortelen…
late lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 hij komt
dichterbij
de aarde
de oude
koude aarde
nog voor het
dagen van
de dag ziet hij
de veerman op
roerloos water
hij gaat aan
boord voorbij
bange vermoedens
astrologen en
de late lente…
SPIEGELBEELD
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 266 Lente
kijkt zichzelve
in de spiegel
Winter lijkt
me nu wel
achterhaald
Groen schijnt
te aarzelen,wil
herfstbruin
met 'r kille adem verjagen
Zonneschijn
is wel op til
maar zonder
enige overtuiging
Wolken
hebben de overhand
beteugelen
het koude blauw van lente
Akkers leeg
weiland zonder
enig kleur van vee
slechts…
Koud, zo koud .....
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 888 , zo koud ....…
Koud, zo koud ...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 445 Heel even was de hemel daar
woordloos sprak liefde
de taal van morgen
ongebonden vrij
kun je niet bezitten
nooit bezitten
mag liefde
vrij zijn
of is verbondenheid
zonder ziel
eenzaamheid
kan houden van
de schreeuw verstommen
van verlangen naar jou
koud,
zo koud ...…
koud, zo koud
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 435 haast naakt, lijf aan lijf
vergrendelt magerte
hun nachten
betonschaduwen
verschrompelen de dag, zoeken
een plek om te ontlasten
zij fluisteren de honger
muren toe, vijf aan vijf
hun pols klopt nauwelijks ramen
enkel een zwarte mantel van sneeuw
en een homp oud brood
waarmee zij het ontbrekende kussen delen
en waarin ze zichzelf…
februari
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 704 februari, koud en nat
'k ben hem na 3 dagen zat
't is alsof het nooit lente wordt
gelukkig duurt die maand maar kort
en ondergronds begint stilaan
het leven weer van voor af aan…
Stormachtige passie
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 585 Zonder jou een koude windvlaag op een winterdag.
Het wordt weer lente, dat voelt goed.
Passie, dat zijn jij en ik!…
spring is in the air
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 300 aan het chronisch verlangen
naar lente gehoor gegeven
de zon wint aan kracht en jouw
voorheen zó koude hart
vult zich weerom met warmte
dit geluksgevoel vasthouden
als het lukt is 't mooi…
bestemming lente
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 574 De hemel geeft een koude douche
haar water verbergt mijn uitzicht
op een brug die geen brug is
maar een weg naar de hemel gericht
Het stoplicht is geduldiger dan ik
kleurt druppels minutenlang tot bloed
Ik heb haast en wil naar de lente toe
omdat ik de winter vergeten moet
Ik wil naar je toe, jij bent mijn lente
jij maakt van regen een…
Imperium
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 466 niet immuun
Voor de lente die impregneert
Met regen en zonneschijn
Dan
Is mijn regeertijd
Voorbij…
Lente
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Met zijn voorspelling-van-de-koude-grond
“We zullen deze winter ervan lusten”,
Bleef weinig anders over dan berusten
En hamsteren van voorraad voor de mond.
Piet Paulusma wordt hartelijk bedankt,
Het is de lente die de beest uithangt.…
knoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 766 alles doe ik om dat
te door breken
maar helaas nog niet bezweken
geef toe het is geen lente
maar bijna wèèr winter
doch niet aldente
kastanjes gaan bijna al vallen
terwijl wij vrolijk nu
horen te lallen
op een terras of in de kroeg
van s`avonds laat tot smorgens vroeg
en luidkeels horen te zingen
op stoelen en tafels springen
dansen tot…
Lelies in de lente
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.580 Lelies in de lente
het leven krijgt weer kleur
jij hebt groene vingers
en ik koude tenen
maar warme verlangens
De zon gaat languit onder
in een gloeiende noordzee
glasplinters fonkelen
net als jouw ogen
bruine-suikerkristallen
Lelies in de lente
bloeien op het water
waarin dromen verdrinken
en geleiders roesten
waar zuurstof verarmt…
Vrij als een vogel
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 503 In de herfst met storm en regen
daal je neder in mijn armen,
zodat ik je in de koude winter
tot aan de lente kan verwarmen.…
Blozend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 250 Een glimlach
een warme glans
van geluk
kleurt lippen rood
laat wangen blozen
geeft ogen sterren
liefde sluiert bloesems
in de bomen
als de nieuwe lente wakkert
na zoveel koude
nachten…
Siberisch
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 276 Het blijft maar snijdend koud, al is het lente
Min vijftien de gevoelstemperatuur
Qua koopklimaat is het al even guur
De omzet daalt nog sneller dan de rente
Ik leg mij bij de crisis lijdzaam neer
Maar zie met hartstocht uit naar zomers weer…
Verstrengeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Misschien zijn mijn woorden
Als blokken ijs in de winter
Bevroren water in een teil
Maar ze zullen smelten voor de zon
Van jouw liefde die komt als de lente
En geeft kleur aan ontluikend blad
Tooit tuin en veld met bloemengeur
Wolken in blauw met zilver omvat
Vergeet dan mijn woorden
Als ijsblokken zo koud
Ze zijn in jouw liefde gesmolten…
decembermaand
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 319 de maand van herfst en stille winter,
regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen.
een tijd van donker en wat hinder,
december laat gapen maar ook geeuwen.
oude kerstbomen en houten tafels
mooi aangekleed, zo elegant en struis.
de geur van taart en warme wafels,
kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…
In de winter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 achter
mijn aangezicht
huilt het leven
machteloos
zo lijkt
en tijdloos van aard
om verlies
met pijn te verweven
heeft het gevoel
verdriet gebaard
de avond heeft zich
van de lente vervreemd
is in koude ondergedompeld
rest nog de troost
die aan het verlangen
blijkt uitgeleend…
lente
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 693 Ik heb de vlag al bij de deur gezet
en wil de lente welkom heten
maar als ik zo naar buiten kijk
kunnen we het nog wel eventjes vergeten
Ik zie de lente meestal als een vrouw
je weet wel, zo eentje in de overgang
opvliegertjes en koude rillingen
maar dat maakt mij niet bang
Ik heb de vorst alweer vaarwel gezegd
en terug naar winterland…
vivre en cercles
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 81 het is lente, lente toch !
en de zon op zijn keerpunt.…
WEG
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 898 er is iets weg
ik weet niet meer wat
of waar of wanneer
maar de lente laat mij koud
ik overwinter weer alleen
buiten al mijn zinnen
wie is binnen
en wie wint niet ?
ik ben een stuk verdriet
een lied zonder veren
te oud om het geluk
af te leren
alles was wonder
alles is wonde
alles voorbij
alles : zij…
Toch pluist het zwart
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 134 te snel legt
prunus roze tapijt
op straatse kinderkopjes
een schrale zon beschijnt
ontluikende seringen de koude
wind verhindert nog het geuren
toch pluist het zwart
in warme vogelnesten daar
fluit de lente weer zijn prilste lied…
Rijzende melodie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 221 Lente is hier
al lang niet meer
zo licht en
zonnig neergedaald
zó vrij nu
ontspannen speels
lustig en vrolijk
fladdert ze in 't rond
jaagt warm de koude weg
ver van oranje violen
en zacht
beroert ze snaren
zo pril..…
Uit dood hout
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 295 tijd om de
struiken te snoeien
het lager gewas
opnieuw laten bloeien
bomen hun
uitzicht te geven
want uit dood hout zal
nooit meer iets groeien
het mes gaat er in
gekortwiekt en kalend
nog koud maar toch samen
de nieuwe lente weer halend…
het landschap van de maanvogel
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 285 een vogel vloog
voorbij lente en zomer
kleefde stilte
aan het raam
en ik dacht nog, zing
zing de dag, zing je gave
nu het nog kan
in een brede schaduw van het gras
en de ingevlochten, vele
dromen
maar de nacht moest zo verlopen
en mijn woorden waren traag
ach, deze koude
deze vroege, kale koude
er lag al sneeuw op de maan…
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.330 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.827 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…