Alle inzendingen over laatste-kans-gevoel

een handje uit de prut gekromd getekend door machtsmisbruik vragend om hulp een nieuw begin de schoen van de macht sart, schopt en trapt hem er weer verder in…

men zij te allen tijde voorbereid op het ergste de kans is dan het grootst dat het allemaal wel mee zal vallen…

zoeken,twijfel,angst en pijn waar wil ik het liefste zijn? gemiste kansen goed of slecht kom ik op mijn plek terecht loslaten, vallen, onzekerheid komt een einde aan de strijd en spijt…

Ik weet dat een kans vaak het leven van een eendagsvlieg leeft en uit de eeuwigheid niet meer terug te halen is als de duisternis van de dag je gegroet heeft.…

Gods genade is mateloos groot voor elke berouwvolle geest zó onmetelijk ruim dat zelfs Satan vergiffenis van Hem zou krijgen indien deze zijn eigen aard vergat zich wendde naar ieders Heer.…

Dans naar de zon alsof het je laatste dag is en spring in de velden alsof je nooit meer zou kunnen huppelen. Je hebt nu nog kans om te lopen wat er morgen is, is niet bekend. Geniet van elk moment dan kan je je niet schuldig voelen als je bij de hemelpoort staat.…

Met de deurknop in de hand Draait hij zich om en zegt Zijn moeder dat dit de laatste Kop koffie was die hij bij Haar gedronken heeft - Je moet er niet op rekenen Dat je me ooit nog weer Eens ziet - zo is het, moeder, Mooier is het niet - Melaats is hij niet En zwerver evenmin Maar nu de laatste Kans zich voordoet om Haar…

helen Het eerste contact Gaat vaak goed Kom je dichterbij Gevoel dat je wordt mijn liefje Dan gaat het mis Weet niet meer waar mijn gevoel dan is…

In een wirwar van emoties neem ik een spontaan besluit wie doet me wat bij falen dit is een kans: punt uit. Dromen zijn er altijd levenslessen in overvloed alleen dat gevoel diep van binnen dat is wat er toe doet.…

Wat hangen blijf....toch een sportief gevoel: Vitesse mist een kans voor open doel……

De kans om bij examens nog te zwijnen Neemt steeds meer af, als dit aan Dekker ligt Straks timmert hij dat raamwerk lekker dicht Waarmee de laatste rekenaars verdwijnen Mijn generatie van scholieren hoort Bij leven tot een uitgestorven soort…

' ’t Is aan een ander om in dertien weken, De Britten van Europa los te breken, Een laatste kans, met Johnson als premier. Maar eerder nog, - ik wed om een sigaar – Zijn Boris en vriendin al uit elkaar.…

zo samen een van hart en ziel en zo intens zo kort nog maar zo'n ander mens zo 'n fijn gevoel zo bijzonder ik kan nooit meer zonder...…

in een lange rij schuifelen ze langzaam naar voren de moeder ingeklemd tussen haar dochters daar staat hij de engel engel des doods ze kijkt weg weg van zijn koude ogen met zijn wijsvinger bepaalt hij hun onverbiddelijke lot hij gebaart de moeder naar links te gaan met zachte stem zegt hij je zult mama snel weer…

Elk moment een ander gevoel Blij, verdrietig, druk of stil Zoveel factoren.... Warm of kil Genieten, balen, tevreden of pruilend Zoveel situaties...... Lachend of huilend Laat het los, geef alles een kans Voorzichtig een stapje naar jouw balans…

Sinds jaar en dag hoop ik op de laatste dag Één voor één vielen alle mensen om mij heen Te vaak heb ik moet huilen Te vaak heb ik mij alleen gevoeld Nu ben ik blij Eindelijk dit is mijn laatste dag…

Het laatste bericht uit Stavoren kan Aagje belist niet bekoren. Het laatste ontgaat 'r, want steeds wordt het later. Geen sterveling zal het ooit horen.…

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

ik voel de koude wind nog spartelt leven tegen maar vingers zijn te kort om nog meer tegenspel te geven ijskoud merg in mijn botten chemo zal het doen verrotten maar wat blijft krijgt altijd nog een laatste kans mijn haren ben ik kwijt kaal zal ik voor U verschijnen de buitenkant van wie ik was is dag na dag aan het verdwijnen…

jouw kwaad in een dik gewaad met gebalde vuisten vrat het rillend door het duister je kon het buitenskamers horen het stapelde zich op klaar om geslagen te worden met jouw lange handen op haar smoelwerk in de laatste ontmoeting heeft zij zijn geest gebroken en de kans bestaat dat dit eindelijk voorgoed is…

Van spanning stond de Kuip vooraf te trillen Een laatste kans nú moesten ze het doen Na achttien lange jaren kampioen Bij winst de schaal omhoog te kunnen tillen De visserszoon uit Katwijk ging voluit En plots had Rotterdam haring én Kuyt!…

Heb alles al gezegd en alles al geschreven Leeg ondanks alle ervaring en al wat 'k heb mogen beleven Gevoel steeds meer afgevlakt emoties geen pieken en dalen Vroeger was ik een "brenger" tegenwoordig alléén een "haler" Bang mijn gevoel te tonen bang voor een kans op geluk Tenslotte ging alles steeds fout en elke relatie ging stuk…

in de zoele wind van zomers laatste kans rijpen de vruchten fladderen vlinders nog een laatste dans groen reikt langzaamaan naar geel, de bellefleuren kleuren naar oranje-rood deze herfst kent geen dood zij is een verder gaan in het cyclische bestaan dat de rust van winter eist de dagen korten en de ochtend grijst in lange spinnendraden…

Een laatste restje winter smelt weg Besuikerde besjes Ze dragen fier hun witte hoedjes Op de laatste winterdag van deze maand Geen idee wat Moeder Natuur volgende maand voor ons in petto heeft Haar ritme lijkt wat verstoord Dat komt door ons onnozele gedrag Nu zit ze in een soort van overgang waarin alles ontregeld is Die Elfstedentocht…

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Op het laatst staat er nog een glas Ik bekijk het, mooi kristal en geef het een trap mijn frustratie helemaal kwijt met pijnlijke tenen loop ik nu voldaan rond Alles maakt het in het leven weer rond mag ik nu a.u.b. een pilsje…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

Ik heb heel wat in dit leven geleerd maar één ding is zeker dat ik dankbaar ben om het leven zes weken coma lieten als kind de vreugde van het wakker worden te genieten van kleine wonderbaarlijke dingen dat iedereen en alles belangrijk is met hart en gevoel luisteren want elk verleden geeft ons de kans voor één nieuw…