194 resultaten.
waar water wast
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 225 zwarte tranen
vallen als zeldzame parels
langs zijn wangen
dwalen traag
over zelf gebaande paden
omlaag
waar langzaamaan
de kostbare waterlanders
verdampen
en neerslachtige wolken
zwaar van smart
watervallen braken…
Subseizoen
snelsonnet
2.0 met 2 stemmen 336 Het nieuwe voorjaar is al aangebroken
Een vroege lente in het nieuwe jaar
Waarbij het speenkruid en de hazelaar
Verwarring zaaien en veel onrust stoken
Een tijd, waarvan een mens niet eens wíl dromen
Is langzaamaan tot volle bloei gekomen…
Stakker hier
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 283 Voor één dier wil geen activist nog vechten
Hoewel ze wordt bedreigd in haar bestaan
En haast is weggedeemsterd langzaamaan
Zelfs voortbestaan behoort niet tot haar rechten
Waar steun voor elke diersoort wordt verworven
Is straks die arme plofkip uitgestorven…
Weer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 170 Het is al wekenlang zúlk prachtig zonnig weer
Dat het me langzaamaan behoorlijk gaat vervelen
En zo'n terrasje kan me ook niet veel meer schelen
Dat oppervlakkige gemuts iedere keer
Je móet naar buiten en daar kan ik niet goed tegen
Ik wil weer zeuren over kou en wind en regen !…
Waterstofperoxide
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 104 Zo langzaamaan wordt het te gek voor woorden
dat ouwenelen over Zwarte Piet.
Verbleekt zijn kleur of blijft ie als grafiet
hangt straks nog af van de regeerakkoorden.…
Nieuw
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.076 Van ver ben ik gekomen
Met angst en pijn gevoed
Vervormd door verdriet
Tot
Jij mij zag en zei
Wat ben jij prachtig
Mijn angst kwijnde
En de pijn verschrompelde
Vreugde verving ongemerkt het verdriet
Langzaamaan werd mijn tred
Vast en recht
En ik als nieuw…
'Mens ontstond door koken'
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 dat het mensdom afstamt van de apen
wordt door menig darwinist erkend
de oorzaak van die afstand - nu bekend:
het vuur ontstond, we koken onze rapen
dat doen we nu zo'n 3, 4 miljoen jaar
zo langzaamaan zijn alle rapen gaar…
GOD:
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 111 'Wat is dat nou weer voor gesodemieter
Met Benedictus en zo'n Beatrix
Dat abdiceert maar raak en vraagt mij niks
Dus ging ik even los op de St.Pieter
De mens kan ik zo langzaamaan wel schieten
En ik heb nog véél meer meteorieten.'
Na de blikseminslag in Rome, vandaag meteorieten in het nieuws.…
Koetjes en kalfjes
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 220 Ik word zo langzaamaan verkiezingsmoe
De strijd gaat doorgaans niet over de feiten
Maar over wat men iemand kan verwijten
Uit elke sloot komt weer een oude koe
Maar straks doet iedereen weer trouw zijn plicht
Een kalf verdronken...kom die put moet dicht…
een droomtsaar
snelsonnet
4.0 met 25 stemmen 136 de tsaar verkeert verkeerd in dromenland
waar Oekraïne deel is van zijn Rijk
de werk’lijkheid geeft daarvan echt geen blijk
hij zit gedwongen in zijn dronenland
zijn trumpse zelfbeeld spiegelt hij aan god
maar langzaamaan gaat heel zijn droom kapot…
Eenzaam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 je zou willen
dat niets menselijks
je vreemd is
maar veel mensen
zijn je vreemd
er zijn raakvlakken
maar ook die
hebben hun grens
voorbij die grens
is ieder mens alleen
op de hoogste top
en in het diepste dal
van je gevoel
is de eenzaamheid
je lotgenoot
en langzaamaan
groeit het besef
dat er maar één is
die op kan treden…
In de stad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 De regen valt langzaamaan op de stad neer:
Hoor het gekraak van de takken die breken;
En hoor toch hoe de mussen tsjielpen,
Zie de grijze wolken en de lucht zo teer,
Zie ook de honden en hun bazen lopen
Langs een kanaal waar boten varen…
Zeeën van tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Ik zie
Zeeën van tijd
De tijd die kabbelt
En langzaamaan
Wegdrijft,
Naar een plek
Waar de minuten
Verstrijken.
Ik verdrink,
In zeeën van tijd
En de wijzer
Die mij leidt
Lijkt ook zijn weg
Te zijn verloren.
Verdronken en verzonken
In gedachten
Komt de tijd
Wanneer hij vergeten is…
wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 aangepaste stappen
als de kringloop van wat was
gaan- voet voor voet
hun weg
langs zelfkanten van steen
en flauw verlichte ramen
komen gedachten samen
deurloos vormen zij
wat over is
er bloeit al geel in het struweel
en op de grond
opent zich langzaamaan
de zucht van de natuur…
Nederland elandland
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 1.854 De eland nadert langzaamaan ons land
Hij rukt op via onze oosterburen
Het zal zo´n tien tot honderd jaar gaan duren
Dan keert hij bij ons weder onderhand
Opdat wij weten dat wij nimmer wisten
Hoe wij de eland hier zo node misten…
Droom
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 543 Wat gedroomd is wordt langzaamaan vergeten.
Welke kleur de nieuwe dag brengt
kom ik wel te weten
zolang die lengt.…
Rust
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 230 De eerste handen lijken langzaamaan geschud
Er wordt voorzichtig met elkaar gesproken
Nadat een ochtendblad dat onrust wilde stoken
De boel met felle oorlogstaal had opgejut
'T was in die jaren al 'n hele foute krant
Die zich nu 'spreekbuis' noemt van Wakker Nederland.…
Kil Inzicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 619 die kwetsbare man voor me
met twee dochters naast zich
een priester leest de mis
de gesloten kist staat vooraan
vier mensen steken kaarsen aan
een hand streelt het grijze haar
langzaamaan knapt hij
voelt het echte breekpunt
na vijftig jaar bij elkaar…
Roze nevelt zon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 breekbaar hangen
diamanten in een
wiegend spinnenweb
roze nevelt zon
zijn eerste licht
op een gegist bestek
de herfstdag warmt
zijn vruchten
langzaamaan tot rijp
in oogsten
worden de seizoenen
van dit jaar afgesloten
wat rest is rust
en winterveiligheid
het wortel bed is al gespreid…
zwartboek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 ook al van ons is heengegaan
zó wordt het lijvige boek
van de dode dichters
langzaamaan wel erg dik
en zwaar te tillen…
Nieuw begin
netgedicht
2.0 met 37 stemmen 8.595 Langzaamaan
begint het al
een beetje thuis te zijn.…
Samen eenzaam zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 309 Zacht zwevend op de malse mozaïek,
danst hij een laatste tango
met een verbolgen mimiek
De inktvlek van zijn verre verleden
raakt langzaamaan opgedroogd
twijfel verteert het heden
Het sfeerlicht vol minachting
wanneer hij oprijst en wegvliegt op
de vleugels van verwachting
Ze staat reeds te wachten…
"Thuiskomen"
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.074 Langzaamaan,
héél voorzichtig,
steeds een stapje verder
waag ik mij
op dit nieuwe levenspad.
Vertwijfeld
en aftastend,
langzaam loslatend
het andere leven
dat ik eerder had.
Alleen dán
zal ik groeien
en weer stralen,
schouders fier.
Als ik besef
tot in elke vezel,
mijn thuishaven
is voortaan híer.…
In één oogopslag
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 483 de zin terug vinden van het leven
wanneer de stroom voorbij gaat
onder de witte zon
gekleed in manestralen
wekt de stilte je langzaamaan
als jij van huis veranderd
het leven gaat door in de volle zon
laat de tijd over aan tijd
begin weer van voor af aan
wandelend door het heden…
een vriend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 108 Deze is voor
speciaal
aan
je
geschreven langs een gracht
kanaal
wat jij wil
er, is een
muur gesloopt
langzaamaan bouwen wij het opnieuw
op
er is een beetje
neerslag voorspelt
maar de regen voel je
Of maakt je gek
er is een vriend aan wie je hebt geschreven
begonnen met sterven
en opnieuw leren leven
zie
zwem
voorbij…
Heb lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 342 Als het licht langzaamaan
uit het gezicht verdwijnt
als flarden van zinnen niet tot een verhaal
kunnen worden geschreven
ja als…
dan zijn er altijd nog die handen,
die rug die gestreeld wil worden,
wangen die hunkeren naar een zoen
het lijf dat oprecht aandacht vraagt
dat roept: heb lief, heb lief, ik wil leven
pas dan is het verhaal compleet…
Een lied
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.184 Je zingt een lied
beangstigend, triestig
je zingt het alleen maar
omdat je niet meer weet
hoe je verder moet
omdat je niet meer weet
wat je nu nog doen moet
maar ooit
in de verre toekomst
komt er licht
aan het einde van de tunnel
en dan zie je in het zicht
hoe je langzaam weer gelukkig wordt
hoe je langzaamaan weer
begint te lachen
maar…
het bittere brood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 209 ik proefde zware tijd, gevuld met zwart en zoute dagen
en mijn bloemen bloeiden niet, er lag verdriet
op elk gouden blad
leegte vulde langzaamaan het gat
dat voortkroop door de nacht
en waar de ochtend leven gaf- bracht
het daglicht de teneur
van
immer hol gestelde vragen…
Ja,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 152 sprak zij zacht
ik ga nu maar
het opvanghuis
wacht
ik laat niets achter
en geef lucht en licht
door aan hen die nog
wachten voor de poort
langzaamaan verdwijnt
mijn naam in de grond
van iemands hart
ik blijf weg
tot de laatste
strofe toegedekt wordt
trek mij nu terug
achter mijn verzen
ooit gedrukt
om lief te hebben…
Straatlantaarns
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 311 Langzaamaan worden de straten stiller, steeds meer
mensen zijn thuis, alleen op straat, beschijnen
de straatlantaarns de dieper wordende plassen.…