119 resultaten.
laveren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 het poreuze laveert
tussen leven en
brisante stilte
lawaai en papier
tussen broze woorden
en een zwevend
teken op vleugels
van het licht
het poreuze rust
op breekbare
takken tussen
leven en dood
laveert als een
danser tussen
woord en beweging
het poreuze vaart
doorzichtig door een
smalle zee heen en
weer tussen leven…
Laveren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 175 Ze zeggen dat het overgaat
de verwarring en de sterren
die zilte maan die zee kust
en golven laat relativeren
voel ik de wind op mijn gelaat
dan zal ik mijn geheugen testen
of ik nog weet van de liefde
en iets om te relativeren
schrijf ik jou niet meer die brief
die ik nooit had moeten schrijven
bewaar ik de zoete onrust
als een dood…
laveren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 (een versje op de deining
van eb en vloed)
het geeft eigenlijk geen pas
een dichter zonder woorden
laten declameren over de
zin van het bestaan
beter is 't het bestaan
zonder woorden te accepteren
je laten meedrijven door
de kracht van het getij
en wat laveren tussen
alle vormen van averij…
Lukas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 399 Zacht neuriënd
Zit hij in zijn wandelwagentje
De vrucht van onze schoot
Op zijn verzoek
Laveer ik
Door de plassen
En als hij vijf is geworden
Nu over een week
Breekt de zomer aan
Dat ik met hem trouw
Op zijn verzoek…
Omdat liefde liefde is
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 924 Ooglijkende
eenvoudige zaken
laverend tussen
dunne slierten inkt
stempelt de dichter
hetgeen hem ontriefde
bij het wegnemen van zijn hand
heeft hij het gelijk aan zijn kant -
behalve dat van de liefde.…
Bangeriken van karton
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Daarentegen
laveren
mensen tus-
sen de be-
drijven
door. Omzei-
len alles
inclusief
de confron-
tatie
Bangeriken
van karton
zonder e-
nige rug-
gengraat…
Laveren op stilte
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 75 ik zag je gehuld
in eigen muziek
laveren op stilte
pure schoonheid
in sprankelend
speels samengaan
nog zong
de wind zijn
stervende tonen
leidde geluid weg
van gelezen boeken
en begraven dromen
waar woordloos
klanken hun vele
stemmingen etaleerden
sferen kleurden
met pigmenten
uit lichaamstaal
in jouw verschijnen
paarden…
Oeverloos laveren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 ik wil langer schemeren
om het dubbele in ons
bestaan intenser te beleven
de speels vrolijke kanten
het lieflijk dansante
in het jeugdig bewegen
in schaduwen bijeengeraapt
de desolate wanhoop zonder
uitweg en het ten einde raad
wij blijven bij de grenzen weg
in oeverloos laveren maar zoeken
beide zijden op in steeds proberen
zo juichen…
In speels laveren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 het dwarrelt
naar omlaag
jacht en jaagt
in speels laveren
ook de wind
lijkt snel te leren
hoe zij de kristallen
flonkerend kan draperen
de horizon verdwijnt
geluid dempt uit respect
voor de snelheid
waarmee wit alles bedekt
de aarde
licht weer op
na een donker herfstig leven
rust zij onder winters zachte deken…
In opwaarts laveren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 142 het zijn niet de vleugels
waaronder ik ben weggekropen
toen ik amper kon lopen
die mij hoedden
tegen bezeren toen ik
het vliegen moest leren
het zijn die
van een andere slag
met speelsheid en kracht
die optornen
tegen de rafels van stormen
valwinden negeren in opwaarts laveren
mij in glijvlucht
het hof kunnen maken met een
sierlijke…
dichter
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 333 waar de wind vrij spel heeft
mijn sporen ruisend verwaaien
dichten mijn woorden de gaten
van het broze bestaan
dansend op het breekbare koord
van het leven
laveer ik met vallen en opstaan
naar de overkant…
Kaalslag
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 599 Tergend traag zet hij een wankele schrede
over de verzengend savanne, leeg en gortdroog
een kaalgevreten paradijs zonder hoog
of laag, zonder beschutting, nergens vrede
turend tast hij naar de randen van de vlakte
terwijl zijn rafelig spoor verdwijnt in zwakte
Nog even blikt hij naar wat passeerde
hij zou het, zonder aarzelen, zo weer doen…
Daar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 abrupt en onverwachts
Gestaag gaat de bus
verder richting stad
Maar ik ben nog daar,
waar de regenboog
het canyon raakt
en 't pad die weidse lus haakt
in het landschap
Vlak, onder de gletsjer
Wil geen pot met goud
maar lopen nu de storm
is uitgeraasd
De knisperende zwarte lava
als basterdsuiker onder m'n voeten
Zonder haast
laveren…
Voor- en tegenwind.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 684 Gaat het tégen-wind, mê-Vrind,
Laat een Schipper U dan leren
Te lavéren:
Doe, alsof je er niet naar vroeg
Om aan gindse kust te komen,
Maar zeil voort met wind en stromen...
En - ben je eenmaal ver genoeg,
Wend dan over de' andre boeg!
Gaat het vóór-de-wind, mê-Vrind!…
Het zuidelijke land
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 ik heb de
vlucht met vogels
nog een keer mogen troosten
zij aten uit mijn hand
daarna bogen zij
in breedmazige formatie
op sterren oriëntatie
naar het zuidelijke land
was blij met hun vertrek
naar de overwinteringsstek
een droom laverend langs
de kust op warme golfstroom…
Tatoeage filosofie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 592 Soms schets ik op een plek
vlakbij de naad
of de borstenbrij en terwijl
mijn handen zacht op deze
oevers laveren, strelen
mijn ogen het ongekende
wat nog stralender schittert
in het onvermogen van mijn kunnen
toch wil ik me niet vermaken
aan de schoonheid van de mens
maar mij wijden aan de taken
aan een ieders wens…
Ruimte emigranten
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 270 Met vleugels van licht
zeilend op sterrenwind
navigeren op hemellicht
laverend scheren langs
sterren en planeten, bij
Centauri Alfa overstag
laatste blik op thuis het
stervende zonnestelsel
aarde verzinkt in de zon
die z’n kinderen opvreet…
Zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Zilte zee als onze horizon
schitterend in zonlicht
zeilschepen laveren
over golven, gulzig
glazig in mijn droom
niets weet ik meer dan jij
over iedere zandkorrel
uniek in samenzijn
een vader
die zijn zoon niet kan vinden
een ader
die zijn droom niet kan vinden
op het strand.…
Eine kleine Nachtmusik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 27 Ik hoor ze dollen dolend door de straat
Laverend tussen nacht- en dagritmiek
Terwijl die ene kleine Nachtmusik,
Omíkron, allen naar het leven staat
Waar lallend nog hosanna werd gezongen
Speelt schalks een marche funèbre in hun longen…
Ik heb jou mijn naam beloofd
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 282 donker daagt jouw schaduw
op het bankje bij de dijk
je wiegt met de meeuwen
en fluit de golven voor je uit
de geur van pijptabak
trekt wolkjes in mijn hoofd
ik lees de omrande woorden
laverend boven zee
blijf ik je ontmoeten
ik heb jou mijn naam beloofd…
het geloof van de dichter
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 184 een zeiler laverend tussen bakens
kwetsbaar als het wankel bootje
in de branding van het bestaan
hoe anders de dichter als dichter
die houvast vindt aan lettergrepen
en verzen schrijft op de fundamenten
van het geloof in zichzelf…
Optelsom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 195 het licht van een lantaren schijnt
genadeloos naar binnen
er bungelt een netje aan met welgeteld
twee spinnen en een mot
de maan is omringd met nevellussen
er is zwart en er is wit
daar laveer je altijd tussen
de gemene deler noem ik god
zegt de verdoemde
en zakt terug in zijn streepjeskussen…
De stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 71 De stilte wacht rustig
En weet zonder woorden,
te dansen, laveren,
Naar achter, naar voren.
De kracht van de ruimte,
Het stille vertrouwen,
Waar prachtige dromen,
Zich roerloos ontvouwen.…
Vleugels gespreid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ik heb
mijn vleugels
gespreid
kijkend
langs de
randen zie
ik hoe jij
laverend
langs mij glijdt
jij profiterend
van de lucht
die door mijn
vleugelslag
een stuwend
en liftend
vermogen krijgt
in thermisch
samengaan
in het
parenspel
lijken de
musische tonen
door congruente
bewegingen in
de glijvlucht
hen closeharmonisch…
frons
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 149 De frons
Zit in ieder kind
Blijft bij je
Bij iedere omkering van de wind
de wind waait elke dag
Zacht of hard
En in hoeverre je draaien mag
Mag mee laveren
In de golven
De frons
Is er bij de bochten
De diepere krochten
Bij de verwondering over het ontdekte
Het ik, het ons
De verhoudingen
De spiegelingen
In het ik en het ons
Dat is de…
Aanleggen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 328 Je scheepje
mag je hier
aanleggen
in de luwte
van oever
kant en wal
Je mag me
alles zeggen
allen verzwijgen
Jij,die
het achterste
van je tong laat zien
Jij,
met zoveel
praatjes,meeste praats
Het gaat me
niet
om het getal
Met zoveel mannen
wilde je
onder zeil
Nu het laveren
moe
bied ik je:
een aanlegplaats.…
Onze Vader en drie weesgegroetjes
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 213 Hij schrok van wat hij
door de straat zag daveren
en vroeg zich af hoe
hij zich daar doorheen moest laveren
Een kudde koeien
en wilde kalveren
wisten in geen tijd
de afstand te halveren
Welk vluchtplan
zou renderen?…
Jouw golvende lijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 ik zag
je parelende lach
het snoer vol gevoel
hing om je hals
blonk in
lichte tinten
eeuwige schoonheid
van schelpen en zee
volgde jouw
golvende lijnen
zij namen mij mee
naar onpeilbare diepte
waarin ik
herkenning opdook
mijn leven zag laveren
tussen geboorte en nirwana rood…
Wolkte mijn zon
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 546 je pakte wat wind
wolkte mijn zon
hagelde ijs
en regende later
je warme lente
ik droogde bekoeld
zag het blauw tussen
jou en de buien
nam een van mijn
laatste winterse truien
fiets nu door maart
laveer tussen
winter en zomer
jij roert je staart en ik
blijf een lentense dromer…
anders dan je verwacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 we sprokkelen
woorden bijeen
ze zullen
zeker wegwaaien
geen keuze
zonder verlies
we laten los
we houden vast
laverend op de
dunne draad
van verbreken
naar verbinden
alles gaat goed
we zijn er tot
we arriveren bij
alweer een dichte deur
we zijn er
helemaal niet
alles komt altijd
anders dan je verwacht…