116 resultaten.
Vertrokken ?
netgedicht
3.8 met 26 stemmen 1.599 Niet de citroenboom,
niet de absint
en de nacht,
maar haar absentie:
de witte jurk over
de krans van een
oude muur; de lelie
omkranst de herinnering
aan slanke handen,
gescheiden van de
aarde en haar gezicht,
de boom is haar stem, de
rozen zijn in haar gesticht,
vertrokken om het zoet
der liefde te verspreiden
en naar eigen inzicht…
De eerste lentedagen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 342 Een paas lelie doet haar best,
om ook haar plekje te veroveren,
maar het gaat moeizaam,
ze is nog te langzaam.
Het onkruid zoekt schaamteloos,
zijn weg, als ongedierte.
Weg te krijgen, gaat niet,
ze trekken altijd ten strijde,
als je nu wilt of niet.…
Vallende roos..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 409 Mooi is zij
zacht als satijn
Prachtig van kleur
in de bloei van haar leven
Zij buigt door de wind
één voor één
Vallen haar blaadjes
door de zware regendruppels neer
Komt er een nieuwe roos
of een lelie, een margriet
Wie het weet, mag het zeggen
want ik weet 't even niet
(en dan gaat het niet over bloemen)…
NACHTBLOESEMS V
poëzie
3.9 met 22 stemmen 5.000 NARCIS
Aan de boord ener beke
Zie ik leliën dromend staan,
Wijl golfjes om haar stengels
Schuimend gaan.
Een rei als van nymfen,
Die zich beuren uit de beek,
Een rei als van sneeuwwitte bruidjes
Zo kuis, zo bleek.
En in heur midden heft zich
Een enkele narcis,…
Lelieblank
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 407 'n Slaapdronken lelie volgt
moederloos haar onredelijkheid
met onbeholpen pasjes
dobbert ze langs
de blanke melkweg
Vol moedeloze rebellie
schreeuwt ze
luidkeels in gedachte
haar ontregelde lot
uit
Toen spiegelde bevroren paniek
als een lijkgele aureool
haar de toekomst van
gevallen ster voor
en droop ze
afwezig de kosmos
uit…
Herrijzenis
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 310 Zaadgoed stuurloos verscholen
in het rulle donker ontwricht
als herrezen draak vergaart zij moed
hervat luisterrijk leven en licht
met wortels zuchtend naar diep
schepping stuurt vurige bliksemschicht
vertrouwen en levenslust sliep
in vlammend ontwakende schoonheid
ontvouwt zij haar bloesem en vindt
een tedere lelie in zachtblauwe tint.…
De page
poëzie
4.3 met 6 stemmen 1.385 In ’t donkere bos hebt gij mij gevonden,
Mij, mat van wonden,
En mijn lippen lachten nog over mijn zonden.
Op uw blanke tel hebt ge mij geheven,
Mij, bleek van leven,
En mijn ogen haatten u om uw geven.
Door een groene wei hebt ge mij doen rijden,
Mij, flauw van lijden,
Nauw zocht ik uw schouder mij bijzijden.
In uw wit paleis hebt ge…
Een verjaardag
poëzie
3.9 met 21 stemmen 1.259 Een vlinder kuste mij goede nacht
Alsof ik een lelie was!…
Gestorven lelie van een oude dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 levenslied genoot
Viel haar wit bekroonde bloemenhoofd
Zachtjes op het spiegelende tafelblad
Zichtbaar voor het oude oog
Die uur na uur haar pracht doorzag
Was de dood gestaag in haar bladeren omhoog gekropen
Om haar sprankelende schoonheid langzaam te doen uitvagen
Voelbaar voor het warme hart dat haar beminde
Zuchtte de onlangs gestorven lelie…
Lilium
netgedicht
3.4 met 10 stemmen 230 recht vaart zijn schip
landtongen vermijdend
waar wijsheid niet
voor anker ligt
zegenrijk is hij die de zee
der verlokking trotseert
voorbij wacht hem de bloem
van ‘t schone leven
zie, hoe senang en zuiver
de lelie open bloeit
een minnezang zwelt aan
hemelwind draagt verder dan…
Bloemen
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 512 Crocus en pinksterroos –
Zijn grandioos,
Hortensia en lupine
Klinken als mandoline,
Lelietje-van-dalen en boterbloem
Ze krijgen verdiend hun roem,
Lelie en alpenroos
Zijn net zo mooi als een hartstochtige klaproos,
Pensee en vergeet-me-niet,
Papaver en aconiet,
Lavendel en rozemarijn
Doen mij denken aan een oase in de woestijn.…
Emily Dickinson
netgedicht
3.9 met 10 stemmen 229 Zij zag de lelies bloeien
met kromme handen
maar met een geest zo scherp
wist zij hen te beschrijven
als Gods wonder
zonder dat geloof was haar bestaan leeg
zij hoorde zijn violen
zijn engelen koren
alles wat zij beschreef
kwam uit haar hart
tot zij haar pen niet meer kon houden
toen verloor de lelie haar blad
en alles wat voor…
Dankbaarheid
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 64 Ik heb aan de bloemen geroken ,
de roos , de lelie;
en de bromvlieg
boven de kruisbloemen
horen zoemen
langs het pad
de doornen en de distels
Nu ik mijn jaren overzie
doorstroom
mijn hart een blijde melodie
door Uwe hand geleid
zover te zijn gekomen
met de hoop
dat er nog vele in het licht wandelende
jaren zullen komen…
slotkoor
gedicht
2.8 met 40 stemmen 12.674 je benauwt
het is dat allebei en meer
de dood is houvast in de duisternis
met borden UIT achterstevoren
goed is de dood oneindig goed
vergeleken bij dit levenloze
vallen vallen van het doek dat
valt
en de zaal is leeg en de vloer is klein
en het doek kent geen begin of eind
--------------------------------------------
uit: 'Tussen lelie…
Het stille puur
netgedicht
3.1 met 13 stemmen 231 de stille woorden
drijven met de wind
als de adem rond vogels
strelen zacht het water
vloeien samen als kringen
onwrikbare glanzende ringen
als een liefdeblijk
ontwaakt een lelie, zo puur
in het vroegste morgenuur
lichtstreepjes dromen zich
zullen ver van het lommer vandaan
als een boog aan de hemel staan
* Voor Kerima
bij…
07.00
netgedicht
4.8 met 21 stemmen 804 Zeven uur,
hoestend uit een nachtclub
het bleke strand
biedt een schouwspel:
de lelie van de ochtend
deint op het water,
een maan parelt langzaam
langs haar roze bladen.
Plotsklaps!
De bulderende stem
van de zon!
Een bloedrood geopend oog!
Aan de oevers
van de grote vijver
kruipen slapelozen
in hun schelpen.…
Wens
netgedicht
2.7 met 34 stemmen 3.711 ."
Warempel, na een hele poos
Schreef hij zijn eerste liedje
Over een lelie en een roos
En een vergiet-mij-nietje.…
Een engel sprak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 408 is geen
nare droom
die toestand
van Maria
is niet gewoon
toch treft
haar geen
enk’ le blaam
Het Kind
dat zij draagt
is in Gods naam
haar enige
Zoon Jezus
die zij zal baren
moet u ook
in ‘t hart
aanvaarden
die taak
heeft God
u opgelegd
naarstige
timmerman
toegewijde vader
zo werd hij
sint Jozef afgebeeld
met lelie…
EEN ENGEL SPRAK
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 199 is geen
nare droom
die toestand
van Maria
is niet gewoon
toch treft
haar geen
enk’ le blaam
Het Kind
dat zij draagt
is in Gods naam
haar enige
Zoon Jezus
die zij zal baren
moet u ook
in ‘t hart
aanvaarden
die taak
heeft God
u opgelegd
naarstige
timmerman
toegewijde vader
zo werd hij
sint Jozef afgebeeld
met lelie…
wit
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 621 'k Draag een witte lelie naar jou.
Maar je metalen woorden
kunnen de kilte niet klaren
- in mijn handen, de bloem, die ik reiken wou -
Ik proef op m'n lippen
het vergrendelde woord.
Onschuld sterft weer in mijn mond.
Ogen neergeslagen,
warmte wordt niet gehoord
- witte blaadjes vallen luid op de grond -…
LAIS CCCXII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 Het is lente, haar lach wordt weer lelie,
haar tred een rijgen van zijde in
het zuchten van lucht, haar evangelie
murmelen de beken de weiden in.
Lijsters bezingen zoet haar blijde zin,
tuinfluiters doen krokussen tuiten:
't is al elysisch feest daarbuiten.…
Meesterhand
netgedicht
2.6 met 9 stemmen 655 het wond’re kunstwerk der natuur
verraadt een ware meesterhand
een witte lelie, rein en puur
bloeit zomaar aan de waterkant
een merel in het schemeruur
die fluit als vrolijk afgezant
het wond’re kunstwerk der natuur
verraadt een ware meesterhand
de lucht van hemelsblauw azuur
de zon, de schelpen op het strand
een mensenkind in Nederland…
de diepte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 372 zo had ik verder moeten gaan
niet de sympathieke oude baas
aan moeten spreken
aan het water
waarin hij mij vastbesloten
mee nam
de diepte in
langs het groen van de lelie
tegen het zilver van de voorn
gleed ik steeds dieper
verder van de oever
totdat ik besloot dat het genoeg was
en naar zuurstof verlangde
als naar mijn vader…
boterzachte wind
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 262 zie je het pluisje
zij komt los van de oever
het is alsof daar
de wereld voor haar begint
pluisje, hoor je de karekiet
ritselen in het oude riet
hoor je het schrijvertje
dat kriskas beweegt op het watervlak
ach pluisje, luister naar de lente
en hoe ze neuriet in de kraag
van de trage lelie
ontwaak pluisje en voel
geef wat diep…
Channanja
netgedicht
3.7 met 15 stemmen 687 zij bespeelt
de oude stradivarius
met ontluikend elan
haar snaren klinken
als voldragen woorden
wanneer zij haar
sprankelende lettertonen
uitstrooit in het hart
van een vergrijsde man
de viool, uit verguld
hout gesneden
trilt van vreugde
onder de vingers
van deze blanke lelie;
een meisje met een
nog pril aards verleden…
Schraal
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 276 De zomer is rijp
klaar om te oogsten
vruchten hangen zwaar
aan de knoestige tak
het zonlicht komt later
gefilterd naar binnen
en buiten geurt de lelie
onder 't warme rieten dak
mijn hart wordt onrustig
alsof je zult komen
brood en wijn, de tafel gedekt
maar je stap zal niet klinken
achterom tussen de rozen
je glas voor vanavond
maar…
Bloemengeur
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 54 de geur van de lelie stijgt op
uit het veilige veld in het
licht bij het vallende donker
geen kreet van een meeuw
boven een demonische zee
dringt hier door en ik laat mijn
venster hier wijd open staan
met het brandmerk van een
vervolgde in de rug en het zeer
van het keer op keer openrijten
van een wond voor wie ik niet bestond…
Vergankelijkheid
hartenkreet
4.8 met 18 stemmen 914 Als de schoonheid van een witte lelie
bloeiend in haar pracht en praal
Zacht verspreidend een aangename geur
is zij de schoonste van allemaal
Maar als haar schoonheid begint te tanen
zij langzaamaan verdort
Is zij niet meer
de schoonste van haar soort
Zo is het ook met ons leven
het gaat zo snel aan ons voorbij
We hebben tijd gekregen…
die zachte kleur
netgedicht
4.2 met 18 stemmen 477 het beeld
- jij bent van licht -
breekt tijd open
in eeuwige
seconden
waaraan een drenkeling
zich vasthoudt in regen
en storm
zoals een witte lelie
in onrustige dagen die de klaarheid
van het water zoekt in deze vreemde wereld
ik hoor nog steeds je stem, aarzelend
bewegend toen ik de aarde wist
dichtbij duisternis en zware…
Kerkhofblommen
poëzie
2.6 met 8 stemmen 4.104 Zo daar ooit een blomke groeide
over ‘t graf waarin gij ligt,
of het nog zo schone bloeide:
zuiver als het zonnelicht,
blank gelijk een lelie blank is,
vonklende als een rozenhert,
needrig als de needre ranke is
van de winde daar m' op terdt,
riekend, vol van honing, ende
geren van de bie bezocht,
nog en waar ‘t, voor die u kende,
geen dat…