Alle inzendingen over lente OR bos

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Het bos nodigt uit Vogelzang haalt me binnen Ik geniet als de najaarszon warm tussen de bomen gluurt en kleuren van het herfstblad vurig op laat lichten Het is bijna of de lente wederom gaat beginnen Zo intens Honderden paddestoelen rijzen op uit mos en bomen En ik reis mee langs schat en zwam Een zompig stuk moeras met dam van…

de toppen van de bomen reikend verlangend naar oneindig blauw ontelbare knoppen barsten van verwachting naar nieuw leven maar de kille wind speelt een winters spel met grijswitte wolken boven het afwachtende bos aarzelende vogels zijn voorboden van een verre lente die reeds in ons hart is begonnen…

De lente komt we raken bevangen door licht luisteren gaat in zingen over kijken in springen zien wordt blijheid en ruime adem het duister blijft achter zonder groet als niet de kleine oude stem over het bos zou praten waar bloesem groeit uit herfsten zonder einde…

een koude wind streek langs mijn hand maar ik voelde jou ontluiken in het zachte bed van zwarte aarde zag ik het kleine blad ontspruiten verscholen tussen mos dat nog zijn winters kleedje had ontkiemt al lente in het bos ook in het fluiten van de vogels zijn de speelse rollers niet te stuiten…

wat in zwart geschreven staat de woordstatus heeft gehaald om op papier te komen is niet het gewone leven maar een eenvoudig surrogaat een betonskelet de slaapkamer zonder bed of hoe een bos met gekapte bomen nog ooit van lente en zomer kan dromen jij bent mijn lezer en de zinnen stylist creëert met witregels kleuren in dit gedicht…

de lente, laat je halen Droom even weg van je bestaan…

Het bos van het bos heeft netels en berenklauw – geen paden met bank.…

iedere lente wilde ik weer groeien naar het licht hoger de vrijheid ontdekken in blauw en het groen van mijn blad maar elk jaar werden mijn takken gesnoeid zij wilden breedte en bloei mijn vruchten zo voor het pakken geen wilde takken ben geknot in de groei van talenten een boom in het bos van dezelfde enten…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Boos mag je zijn als er geen bloeiende rozen bestaan op de maan van jouw dromen geen blauwe hemellucht of heldere zon die het naaktstrand kust in de zon aan de oevers ontevreden kun je worden als je de lentelucht niet ruikt geen deelgenoot bent van het genot de bloesem te zien bloeien de bloeiende lente te zien met al die bloesemgeur…

Geborene in de morgen, Gestorvene in de nacht, Uw dood slechts heeft ons zorgen, Uw leven heil gebracht. Ach, slechts een viertal jaren Waart gij in ons bezit; Zo wij gelukkig waren, Lief kind, gij maakte ons dit. Slechts tweemaal, beste jongen, Hebt ge in uw kort bestaan Tot schreien mij gedwongen, Liet ik om u een traan. Als d’ eerste…

Aan het golfgeruis huwt 't Westewindje, dat luwt, Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister, En de scheem'ring slechts rest, Nu de zon daalde in 't west, Een poos nog - en de aard ligt in 't duister. En geen stem meer in 't rond, Die nog leven verkondt. 't Is stil in het woud, in de weide, En onzichtbaar, maar zacht Daalt een weldoende…

Och, mijn geleerde boeken, Trezoren onzer taal, Geef me oorlof, dat ik buiten Eens eind'lijk ademhaal. Die taal- en spellingskwesties Zijn nuttig ja en fraai, Maar 'k word daarvan ten leste Zo akelig suf en saai. Geef me oorlof, - och, daar buiten Wenkt mij de zonneschijn. 'k Moet, waar de vog'len fluiten En lui en ledig zijn.…

‘Ja, wat men toch al vreemde dingen in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap, ‘Zo zag ik daar eens op een akker een raap, een echte reuzenraap. Ze was zo groot als… dat huisje, ik kon er heus niet óver zien, en om ze van het land te halen, gebruikte men een man of tien.’ -‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde in Duitsland, voor mijn ambacht…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond het zonnetje priemt zwak door de bomen vroeg uit de veren is goud in de mond mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen de lente springt dansend door het land ze laat al terug zovele dingen bloeien natuur en heelal smeden een ware band de kinderen willen in bossen gaan stoeien het lachen verschijnt, het…

De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen. Ik besefte dat ik had gedroomd, maar de beelden waren reeds vervlogen. Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen. Het zou mij moeten aansporen, maar ik wist niet hoe of waar te beginnen. Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten. Geeuwend draaide ik op mijn…

Soms moeten de gedachten dicht: het zijn echte tirannen en poëzie ooit vederlicht, wil dus het denken bannen en laat nu de gevoelend los - stop eens met al dat vragen; dan merk je lente in het bos zelfs al op winterdagen; dan kan je leven als een kind en zien met nieuwe ogen waar je de diepste vreugde vindt en teder mededogen.…

ik woon in de kruin van mijn boom overzie met trots de heerlijke stek vol jeugdig gekwetter geen monument maar wel erkend door het bos heb gebogen en in opkomen weer naar hoogte gereikt twee keer een gele stip van hakkers ze konden mij niet pakken rond mijn stam bloeit lente reeds de winter is niet langs geweest…

Geniet 's winters toch liever, dat is gewoon veel verstandiger, van een mooie bos met bloemen. Of, wanneer het weer lente wordt, van bloesemtakken in de knop.…

Het is vandaag Zondag 7 januari van het jaar des Heren 2018 de zon doet de dag goed ik voel me opgewonden ik hoor de kerkklokken luiden “met vreugde zult gij naar het Huis des Heren gaan” ik kies voor het Amsterdamse Bos met man Jelle en labrador Mika Ik wandel en verbeeld me te lopen in een kathedrale kerk met de bomen als de pilaren en…

diep in het Oblast nog honderd en twee werst in de trojka doorheen geschilferde berken snerpende wind zweept ons voort door het kale bos Chlynov nog ver maar dat bestaat niet meer ook de Vjatka zal ophouden met stromen alles verdwenen zelfs vadertje vorst weet dat de lente komt en de berken weer de Vorovskogo Ulitsa zullen…

mijn russisch was niet goed haar engels zoveel beter we lachten in een groet ze haarde blonder dan veroostenlijke genen waar ooit haar grootouders in afstamming verschenen amandelde met ogen in een blik die dostojewski ook zou mogen maar zonder schuld en boetekleed met schik rook naar toendra's was de lente in siberisch bos…

Het laatste geflonker Der zonne ging ter rust; De beek is door ’t donker In sluimring gekust; Maar ’t zwijgende duister Toont lieflijke pracht: Want de aard groet uw luister, Vorstinne der nacht! Geen nevelen betrekken Uw Goddelijk schoon; Geen schaduwen dekken ’t Azuur van uw troon. Vol glans zijn de blikken, Waarmee ge op ons staart…

Geeft vreugde in het oud gemoed, brengt mij de lente heel nabij. Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel.…

Lieve Lente, wat was je ver weg op zoek naar het nog niet gevonden paarse paasei. 't Kwam uit een planten- pot verstopt achter de bruine hoop Ijdele herfstblaadjes in een hoek gedreven door koude harde wind; er kwam maar geen verlossend einde, lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…

dan de lente ons weer!…