8498 resultaten.
De vogels op de daken
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 735 De vogels op de daken
vertellen het ontwaken
van weer een lente in 't verschiet.
Hun stille silhouetten
willen alvast hier zetten
het beeld van "stop 't verdriet",
dus zingt mijn ziel met luide tonen,
ze wil alvast in vreugde wonen
en wanhoopt zeker niet.…
Op de koude aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Dood spreidt je vleugels
De lente staakt haar fluister
Het struweel blijft stil…
De dag is vroeger begonnen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 385 Vogels weten het al
en lokken de mensen uit bed
met iets van vrolijkheid en wijsjes
die natuurlijk een ander doel hebben
maar...durf te geloven dat het
alléén voor jou is.
Adem diep en duidelijk
tot er ruimte is
voor vriendelijkheid
en levensmoed,
voor lente en glimlach.…
bij de voordeur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 bij de voordeur
vind ik uitgeplozen mos
de lente begint…
Elk volgens zijn natuur
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.967 De zwaluw was weergekomen,
En zat met de mus op de goot,
Zij spraken vertrouwelijk te samen,
Verhaalden hun kommer en nood.
De zwaluw vertelde wat angsten
Zij al had uitgestaan,
Wanneer zij, van de andre gescheiden,
Alleen over zee moest gaan.
En hoe zij steeds hoopte en verlangde,
In gene wilde natuur,
Om weer te mogen komen
Naar nestje…
Zangkunst
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 134 Als zelfs een zangvogel moet leren zingen
waarom zou de mens dan zangkunst laten
door met de stem muzikaal om te springen
klinkt het prettiger dan gewoon maar praten
dus schaam u niet, en zing een lied
laat lente nu uw zangkunst horen
bevrijd uw hart van het verdriet
verleid het klankbord van uw oren.…
Watervogel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 Zo rond het middaguur
trof ik haar in de open hand
van de vroege lente
Rust samen met mij
in de glans van mijn ogen
in de tint van mijn flanken
Ik glimlach en streel
in gedachten haar zetel
tussen de twijgen
We wachten samen op het
openbarsten van de knoppen
en het ruisen van de zee
Ik ken de woeste golven niet
zo hoor…
Het pluisje veer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 138 het danste
hipte nipte
van het koele vocht
vloog
dubbel draaiend
kraaiend door de bocht
omhoog
in steile klim
buitelend als zwarte schim
het pluisje veer
is weer geland
en hipt en danst…
in het struikgewas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 222 in het struikgewas
houdt een vogel stug vol:
ik ben er nog…
roep
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 195 een dag en dan weer
een dag wacht ik op warm weer
roepende vogels…
Toch pluist het zwart
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 134 te snel legt
prunus roze tapijt
op straatse kinderkopjes
een schrale zon beschijnt
ontluikende seringen de koude
wind verhindert nog het geuren
toch pluist het zwart
in warme vogelnesten daar
fluit de lente weer zijn prilste lied…
Ben een simpelmees
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 354 heb een holletje
gevonden mijn nestje
opgebouwd met takjes die
we kenden gestoffeerd
met zachtjes pluis
al eerder had mijn
uitverkoren mees zijn
jawoord al gekeesd
op zoek naar een toch
lichtjes sjofel onderkomen
ben een simpelmees
ons broedsel is te
snel gekomen voor de
de jongen van mijn dromen
is het voedsel niet genoeg…
De zoete lentegeur
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 559 in het witte rijpen
van de bomen
zag ik je komen
je winterde het
warme sap dat nog de
afdronk van een herfst had
weg is de wind
het ritselen van bladeren
alsof het leven is verstild
toch zie ik kleur in
vogelduiken hun fluiten
heeft de zoete lentegeur
van nieuw ontdekken
geeft de dagen weer wat
fine fleur in langer rekken…
LENTE.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 267 De verre heuvels liggen dof te blauwen,
Een donker waas ligt om hun kruin te dauwen,
De vogels lachen luid met klare klanken,
'k Ontvlucht de stad en vlij me op groene banken.…
Op weg naar lente
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 219 Vanmorgen een vogel zien vliegen;
eigenlijk niets nieuws, maar ineens
kon ik het echt zien: een vogel die
meer kan dan wij kunnen, heel mooi!
Wie leerde hem dat? Wie kon het als eerste?
Wat een machtig gebeuren, een wonder!
Vanmorgen een vogel zien vliegen, zo mooi!
Waar was mijn verwondering
al die winterdagen?…
het voorjaar van mijn dromen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 348 ik kartel wolken
met een scherpe blik
snijd gaten in het grijs
om zon in blauw
te laten schijnen
op mijn witte huid
maar winter sluit
geen compromissen
laat hagel springend
sissen op bevroren grond
ons naar lente gissen hoewel
het licht al langzaam eerder komt
ik hoor vogels fluiten in
de sneeuw die valt, hun liedjes
zijn niet…
Op een lentemorgen
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 349 de lente fluit iets onverwacht
de vogels vroeg op t' liefdespad
ik wandel stappen in het zacht
genietend, van het bloeiend blad
geen weg is mij te lang
op een dag zoals vandaag
geen gezeur alleen gezang
ik vang het licht... zo dol zielsgraag
mijn trein komt aan op tijd
naar Brussel in een hel geraas
ik voel dat deze dag ons…
Vogels in het voorjaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 71 Onbekende stem
vogel zingt uit volle borst
pure poëzie.
Heel vroeg in de morgen word ik wakker, niet
zozeer door een vreselijke nachtmerrie gekregen te hebben
dan wel door melodieuze liedjes en versjes van allerlei vleugels onder
elkaar die het laatste nieuws van een afgelopen tijd staan te bekken en snavelen.…
Mand vol lente
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 81 Vogels zingen
luidkeels alsof er geen
winter is geweest.
Bloesemblaadjes-
parfum van een nieuw
seizoen.
Zomertijd-
de zon mag langer
opblijven.
Lente-
waterjuffer serveert
eitjes op een blad.…
Maart
netgedicht
4.0 met 51 stemmen 783 Je nadert lente
Ik voel je
hoor je in vogels
zie kale takken
langzaam groen tooien
weidevogels flikflooien
de zon sterkt
fooien op voorzichtig terras
wacht op straks
ik voel je
lentezon tooit ons
in vruchtbare kracht.…
ontluikende lente
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 451 Ontwaak
uit het donker van de nacht
luister naar de vogels
die hun lied weer zingen
helder en zacht
kijk naar de ontluikende natuur
voel de zonnestralen
op je gezicht
zo puur
zing een lied
maak een gedicht
en geniet
want de lente
zit in het
verschiet…
Mei
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 126 De meimaand opent jonge, prille bloemen
En vogels kwelen wéér het liefdeslied
Natuur vernieuwt de tuinen, maar míj niet
Waaróm niet? Eerlijk kan ik dat niet noemen
Helaas ben ik allang niet meer vers groen –
De mens mag lente nimmer overdoen…
Het Gerucht Gaat
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 86 uit met
een warm hartelijk omarmende zucht
en ik proef en voel het ook
de lente, DE LENTE
hangt weer in de lucht…
Lente in Zwitserland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 456 Vogel
een boel gevoel
een bankje hier en daar
luistert
de vogels zingen
hun levenslied
kijk omhoog
de zon schijnt
op de gemzen schaapjes
gletschers en lawines
kabels liften een glijpartij
je hebt lente
in Zwitserland…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.332 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.827 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…
Naar buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.738 Och, mijn geleerde boeken,
Trezoren onzer taal,
Geef me oorlof, dat ik buiten
Eens eind'lijk ademhaal.
Die taal- en spellingskwesties
Zijn nuttig ja en fraai,
Maar 'k word daarvan ten leste
Zo akelig suf en saai.
Geef me oorlof, - och, daar buiten
Wenkt mij de zonneschijn.
'k Moet, waar de vog'len fluiten
En lui en ledig zijn.…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.559 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…