4452 resultaten.
uitzichtloos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 178 Zonder perspectief
als regen zijwaarts valt met
doorweekte vellen…
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.332 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.827 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…
Naar buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.738 Och, mijn geleerde boeken,
Trezoren onzer taal,
Geef me oorlof, dat ik buiten
Eens eind'lijk ademhaal.
Die taal- en spellingskwesties
Zijn nuttig ja en fraai,
Maar 'k word daarvan ten leste
Zo akelig suf en saai.
Geef me oorlof, - och, daar buiten
Wenkt mij de zonneschijn.
'k Moet, waar de vog'len fluiten
En lui en ledig zijn.…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.559 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…
Hier is het feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 186 De zon komt aarzelend op
gaat sprankelend ten onder
De liefdevolle eenzaamheid
zal zonder jou, mijn lief
nooit meer dezelfde zijn
Ik zie jou zo graag
zonder woorden fluisteren
naar je ademhaling luisteren
alsof voor de eerste keer
een nachtegaal zich horen laat
Gevangen tussen zon en maan
ben jij het baken en boei
zelfs op…
die lente zo fleurig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 180 vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond
het zonnetje priemt zwak door de bomen
vroeg uit de veren is goud in de mond
mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen
de lente springt dansend door het land
ze laat al terug zovele dingen bloeien
natuur en heelal smeden een ware band
de kinderen willen in bossen gaan stoeien
het lachen verschijnt, het…
Klaas Vaak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen.
Ik besefte dat ik had gedroomd,
maar de beelden waren reeds vervlogen.
Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen.
Het zou mij moeten aansporen,
maar ik wist niet hoe of waar te beginnen.
Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten.
Geeuwend draaide ik op mijn…
om het verdriet van gisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 559 huilen tranen van vandaag
het verdriet van gisteren
is nog niet gedaan en zal zijn
tol gaan eisen in het nieuwe jaar
toch zullen wij
er samen voor zorgen dat
weken en maanden zich niet
zullen schamen voor deze verbintenis
omdat het gewoon weer onze lente is…
Jouw warmte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 ik wil perspectief
geen vergelijk
dan blijft de horizon
nog buiten mijn bereik
diepte om
in te verdwalen
een handreiking die
het beste uit mij kan halen
licht en schaduw
in scherpe contrasten
om nog nauwkeuriger
op mijn grenzen te passen
mag ik jouw warmte
als mijn rode draad
een horizon die liefde
in perspectief nog open laat…
Hemelrijk.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 26 Maar dan gezien in het
perspectief vanuit
het Hemelrijk.…
Dood hout
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 zon straalt al van je gezicht
kom helder blauw van strakke winterluchten
laat ons nog eenmaal hoopvol zuchten
om sneeuw en ijs of geef je de lente nu al prijs…
ongewis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 381 het ongewisse
zetelt
op een hoge
drempel
het ongewisse
behelst
tevens
het perspectief…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 314 Geeft vreugde in het oud gemoed,
brengt mij de lente heel nabij.
Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.…
Buikvlinderkast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Lieve Lente, wat was je ver weg
op zoek naar het nog niet gevonden
paarse paasei. 't Kwam uit een planten-
pot verstopt achter de bruine hoop
Ijdele herfstblaadjes in een hoek
gedreven door koude harde wind;
er kwam maar geen verlossend einde,
lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 dan de lente ons weer!…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 171 De blauwe regen op ons pleintje,
tooit zich wazig groen.
Zijn lange vingers tastend,
naar de warme lentezon.
Hij moet zich haasten,
't is al April, dus niet gewacht.
Nog maar enkele weken,
tot zijn bloesempracht.
De merel wil zo graag
Zijn nestje bouwen.
Terwijl hij wacht
op zijn dichte bladervracht.
Bij het dalen van de avondzon,…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Het voorjaar spreidt zich uit,
met een tapijt van bloemen.
Fel kleurend
in de vroege lentezon.
De donkere aarde dekkend,
sierend, als op een feest.
Daarboven jubelen weer de vogels,
driftig trillend in hun liefdesgloed.
De mens aanschouwt dit sprookje
opnieuw, met grote vreugd.
Het doet opnieuw een snaartje trillen
in een wat oud gemoed…
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 611 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Van vorst, ijs, sneeuw en kou
is het buiten bijna lente
zie ik de narcissen staan
en de sneeuwklokjes parmantig.
In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.…
Woning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Een kloppende specht
vogels vliegen met takjes
woningzoekenden…
Die goud randt aan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 hoe klein
moet perspectief zijn
om lichtdoorlatend
hoop te geven
de ogen
neergeslagen
kunnen geen zon
meer verdragen
de tijd is al
zijn dagen kwijt
in op en ondergaan
van een troosteloze maan
ooit zal
de herder komen
die goud randt aan de
vele generaties dromen
hij bereidt de weg
de boeken zijn geschreven
is perspectief de…
stilte voor de storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 de storm eist de gedachte
aan zachte stilte
tussen hier en nergens
het perspectief van een orkaan…
TOERISME
gedicht
3.0 met 33 stemmen 13.384 Twee spiegels, tegenover elkaar geplaatst
boden ons een oneindig perspectief.
En toch, dacht ik, er moet méér zijn.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit het werk van Jotie t' Hooft (1956-1977)…
oude stenen
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 313 als ik drijf op de schaduw van heden
en het mij voelbaar ontbreekt aan gerief
maakt het ademen diepe sneden
roept de rust en komt de nacht als een dief
niet dat ik door het sterven ben aangeraakt
of vast de wakken tel voor morgen,
door deze of gene word gelaakt
neen, de ziel is gedwongen verborgen
toch bouw ik op oude stenen
zij vormen…
In retroflectief
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 489 als jij mij ziet
hoort
mij ruikt
dan ben ik dat
maar meestendeels niet
het is haast een bindend zicht
dat zich vertoont in jouw licht
mogelijk vertroebeld
door gevoelgewicht
of gekluisterd
aan lijfelijk beklijven
*
als IK
naar je staar
beluister
jou proef
dan ben jij dat ook
maar mezelf
misschien nog meer
het…
Dag!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 478 Het is nu was
Verleden tijd
Vriend en vijand
Wreed en zacht
Geen perspectief
Is wat jij bracht
Herkenning is
Het verlies van
Macht
Daarin ligt
De toekomst
Je bent nog steeds
Maar zonder
Kracht
Eindelijk is daar
Ruimte voor
Herstel en nu
Te zijn.…
Dan de mist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 het glas is nader
de mist die hij ziet
zijn oog in staar
voelt wat hij verliet
of bedenkt het gebaar
een grijze vloed te stoppen
die mondhoeken sluit
en het hart op de tong laat
drogen achter een beslagen ruit
de aarde voor hem
ligt al ver achter zijn tijd
groeven graven nog dieper
de vlakte lijkt zich al uitgespreid
terwijl zijn wereld…
Een visioen maar dan anders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 het is geen vraag meer
maar verdrongen stilstand
nu de wind de takken weer buigt
een tint er tussenin
noch het zwart in gesloten ogen
noch de nevel als gedempt wolkenlicht
een vorm van helder, die van geleende tijd
voorbij het lichaam dat ooit schaduw wierp
tussen brongras dat eertijds ons voedde
een voeg tussen nu, heden, wij, ons
hoe…