Alle inzendingen over lettergreep

oom was het zat meer dan zat dat het vrouwelijk geslacht platvloerse namen had behalve dan die ene die vond hij te Latijns waarvan de laatste lettergreep de naam van tante Gina had het moest meer delicaat iets snoeperigs en niet zo raar hij noemde het vergenoegd voortaan een boterbabbelaar…

Opbouw 2/8/6/4/2 lettergrepen per regel.)…

de poëzie staat stil van alle grote dichters die ons land rijk was is er nog één over dus blijft het behelpen met goedwillenden die zich vastklampen aan lettergrepen natuurlijk zijn er dichters die groot trachten te schrijven maar helaas voordat de verzen voltooid zijn lopen ze vast...…

Ik hoor wat vaker twintigveertien zeggen Tweeduizendveertien is nog wijdverbreid Maar ja, die extra lettergreep kost tijd Dus zal tweeduizend het ooit af gaan leggen Misschien speelt ook het States-effect wel mee: Daar scoort nu ‘twenty fourteen’ een op twee…

viagragezeur hij geeft hem een flinke mep onbezonnen werk zelfs ijsklontjes bevriezen houden het vaandel hoog ------------------------------------------------- (Kyoka is een humoristisch gek Japans gedicht en heeft dezelfde formule als Tanka: 5-7-5-7-7 lettergrepen)…

verbrand mijn lippen aan jouw vurige woorden ze zijn te gekruid verlies mijn geduld bij jouw uitgesproken zin het is te vluchtig vergeet mijn angsten in jouw warme lettergreep beschrijf mijn lichaam verwoord mijn liefde in kapitale letters laat mij jou lezen…

het waren woorden die mij maanden toen ik mij nog in het reine waande de wrange klank van het manke in de dingen dat afdeed aan het zingen van mijn hart een eerste shot van smart waarvan er vele zouden volgen afgeweerd met lettergrepen als uiting van verzet waartegen zou ik pas veel later weten…

een zeiler laverend tussen bakens kwetsbaar als het wankel bootje in de branding van het bestaan hoe anders de dichter als dichter die houvast vindt aan lettergrepen en verzen schrijft op de fundamenten van het geloof in zichzelf…

poëet bied met een lint van lettergrepen de herinnering aan een veilige haven dicht een plek waar het verdriet kan rusten al vindt de striemende echo steeds de weg terug schrijf met trommelstokken roer je ben erbij sta ernaast vertel zonder te breken…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

Daar stond ik met mijn lettergrepen. Schrap mij! Ik wil mij niet veranderen en maak ruim baan voor duizend anderen!…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

Omdat zo'n snelsonnet je uit kan putten; 6 regels strak berijmd en goed gespeld Plus alle lettergrepen uitgeteld Mag ik na nummer 4 een uurtje dutten Dus als u mij nu even toe wilt dekken Dan mag u me straks voor de clou weer wekken.…

wat ik nog wil zeggen kent geen lettergreep laat staan een gebouwd huis uit schrijfstenen vergaard onzichtbaar voor daglicht of uitzicht op de maan wat ik wil zeggen is niet meer geaard uit stof is zij enkel ziel geworden tot een eeuwige gedachte verheven het is niet uit te leggen ieder heeft weet dat ook in het ademen sterven wordt…

winter ik schrijf je nu stil in het stilstaan van een klok koude kaarsen blaas ik uit in bevroren hunkering huil maar, geen overlast meer van je koude gestalte wolken strooien lettergrepen als initialen in basten van bomen uitgebluste winterzinnen in geelgelente bloemen vatten samen in vroege aprilgeluiden…

De wegen had ons in lettergrepen in de greep maar woorden verbonden ons gevoel tot een zin het verlangen duidden we met een uitroepteken om zonder vraagtekens te verlangen naar ons begin.…

Daar lig ik verslagen door woorden, zinnen in lengte van uren, dagen ik zou ze toch beminnen elk woord nee elke letter toch lig ik hier met de pen ter hand jouw afdruk nog in mijn hart ideaal was het allemaal tot ik struikelde over de laatste lettergreep het blijkt dat ik er uiteindelijk niets van begreep.…

nu ben ik moe mijn oogopslag gaat neer het gapend gat der slaap slaat bressen in mijn volgezogen dag ongetwijfeld gaapt een lach om alles heen ik neem de pen ter hand, die eerst verdween in zwarte, oude lettergrepen gonst een oud verhaal zonder omhaal streep ik door…

Als onvruchtbaar baar ik woorden Die niet bloeien en niet rijmen Niet klinken als de akkoorden Die leven van het eigen bestaan Ik val in herhaling en kuil En klauter dieper onvoldaan Tot ik hele zinnen huil Verdwaal in lettergrepen van zand Ze waaien weg en spoelen aan Maar zelfs niet naar een kant Zelfs niet aan een enkel strand…

asfalt in vloeibare toestand zo aangebracht dat de ondergrond onzichtbaar is in dit land: bevuild en vertroebeld verontrust loopt men eerst in een lange, daarna korte lettergreep langs de rivier waaruit de schimmen dronken: bedrieglijke schijn een remmend effect wordt verkregen door maling aan iemand of iets.…

jij laat stilte spreken geeft in lichaamstaal de woorden aan met ogen lettergrepen door mimiek kan een gesprek ontstaan jij schoudert onverzettelijkheid recht je rug in afstand nemen open handen altijd klaar om warmte weg te geven je stem is luisteren een dialoog in liefde fluisteren…

Is het een gedicht als niets op iets rijmt en de zinnen verschillen in lengte en lettergrepen strooigoed lijken Als ook de dichter niet weet wat hij strooit en zegt “Het was in de aanbieding en dan ga je niet kommaneuken” Is het een gedicht Als je moeder van 90 zegt dat dyslectisch Kareltje goed vooruit gaat Als ze vragen of je computer…

men stuit op wrange hindernissen en breekt de tong op lettergrepen weerom blijft men als lezer in 't ongewisse en de dichter onbegrepen…

in het landschap dralen schapen tussen bloemen in de wasem van weiden alsof ze zich neerleggen bij de éénvoud van onze poëzie, en men kan zich zelfs vergissen van eeuwigheid in woorden van ééntonige lettergrepen terwijl we onder de bomen onze overwegingen schrijven leg ik je vast ,plaatsen we de dingen als deze woorden in de vorm van…

Haiku Vijf lettergrepen gevolgd door zeven en vijf dat is een haiku.…

Hij sluit zijn ogen en laat gedachten zweven die zinnen vormen Soms willen woorden hele zeeën omarmen maar ook vaak de lucht Ook wel een vogel wordt in woorden gevangen in zijn haiku kooi maar hij laat haar gaan in ruil voor lettergrepen die inkt doen vloeien.…

Vroeg gewekt Weer gecheckt Gras gemaaid Hond geaaid Nieuws gescand Dag gepland In coupé Naar de zee Hond wil lopen Kap gaat open ’t Regent licht Kap gaat dicht ’t Was weer mooi Terug naar ’t Gooi…

recht door zee is best een nuance is verschansen wat humor verpest…

Blij met een hof vol bloemen schreef ze woorden in ongedwongen ogentaal, met lettergrepen in een welbegrepen vertrouwd verhaal. De woorden op mijn voorhoofd geschreven: Gods zegen en beware, die beelden zijn mij bijgebleven. Ma, nu duim ik voor u voor het leven vandaag en al de dagen van mijn jaren.…

(Varianten: 7, 8 of 9 lettergrepen; de laatste variant is wel heel zeldzaam.)…