Alle inzendingen over letters OR woorden OR liefde

Aaneenschakeling van letters, samenhangend geheel, beelden meer uit van wat je denkt, gevoel overgebracht. Je schrijft het met je ziel, verwerkt met je ogen een waarheid, verschuilt zich in fantasie. Geschreven met inspiratie, leest gedachten, zoeken naar woorden die alles willen vertellen, het innerlijke geheim blootgelegd.…

Als woorden niet En nooit Of letters weg In het niet verdwenen Dan neemt een mens Beter maar de benen.…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden.…

Deeltjes gevormd tot één grote als woorden uit letters die kleine gedachten vormen tot geniale vindingen in besef van eigen geringe waarden en samen opbouwend steunende pilaren zijn van wat eens de mens ten dienste is. Maar nóóit in eigenwaarde de ander kan missen!…

herlees de letters verwoord woorden en verzin de zinnen zoek de oplossing in een gedicht dat letterlijk jouw zinnen verwoord…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

je fluistert letters tot een woord schildert wolken in de lucht als zinnen groeit bomen tot een strofenbos van pril tot donkergroen komen gedichten los jij schept de ongeziene wereld van verbondenheid wij waren die heel even kwijt…

in het stof van lang geleden kwam ik losse letters tegen gebroken woorden die alleen het zinsverband verstoorden een paar strofen die de toets van poëzie niet konden gedogen heb ze gepoetst ze spellen weer jouw naam de woorden kloppen alle zinnen spreken ja voor jou ben ik in dit gedicht gegaan…

De woorden die ik schrijf, zijn nooit eens naar mijn zin. Ik ben al ontevreden, als ik er aan begin. De letters rijgen zich aaneen, als kralen aan een ketting. Ik meng dan klank en kleur, verander steeds de setting. Verwissel soms een zin, maar hoor de dissonant. Lees het eens hardop, of bekijk het van een afstand.…

Letters geschuffeld mensen vormen de woorden zie de zin ervan…

het regent vandaag, morgen verdort de avond dat het gedrukt staat met vervoeging van woorden gevangen in het dunne plaatstaal van ontluikende letters, de gaten in zinnen gedicht, de orde die mensen niet past, de wetenschap die geen liefde beschrijft, het onaanraakbare de haperende taal, het volmaakte gedurende het ogenblik…

Ik pak wat letters uit de kast Om een gedicht te maken De woorden willen nog niet komen Het lijkt wel of ze staken De letters hebben ruzie En schreeuwen naar elkaar Ze moeten woorden vormen Maar: ‘Ik wil hier en jij moet dáár!’…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Waar kan ik mijn liefde vinden?…

De woorden die alles over de liefde zouden gezegd moeten hebben,- ten dode letter zijn zij opgeschreven, breedsprakig aan hun eigen overkill. Een andere dichter heeft het eens rakelings gezwegen in een ademtocht klankkleur zonder betekenis, Want alles van liefde immers is woordloos.…

mijn muze in al haar naakte puur letterlijk geeft zij alles rakend tot op je knoken fileert zij geheel ook zichzelf een dichter die zich niet bloot kan geven raakt je niet... haar woorden mijn bijbel haar liefde mijn adem haar zijn mijn leven alles geven zoals ik…

fluisterend vormden je letters woorden tot zinnen stil luisterend vervlogen de letters je woorden, lief in loze zinnen in de wind…

Je zachte woorden nevelen als dauw in een zomers morgenlicht Je schrijft de ongeschreven bladzij met het mooiste liefdesgedicht Je zachte woorden strelen als een geurende bloesem in mei Je laat de letters in liefde zweven over de roomwitte bladzij Je zachte woorden koesteren als de blauwe zee aan het strand Je schrijft de woorden in passie…

Jij hebt een bijzonder mooie geest: de stilte erin bekoort me nog het meest, wanneer jij de liefde in mijn ogen leest.…

Dichten is zoiets je moet het graag doen zei ik liefde is een must geen woorden teveel niet dat ik de letters tel de lettergrepen Amberkleurig haar armen haar schouders ontbloot spierwit het klavier ze speelde Rachmaninov weemoed overviel me schier…

Recensenten zwammen in weelde tussen de letters van de kunst Gij, die het alfabet verdeelde verleende hen daarbij een gunst liefde voor taal laat letters dansen snoert soms critici de mond schrift en pen krijgen nieuwe kansen zij sluiten een uniek verbond vermaledijd maar soms ook geliefd worden commentaren ontvangen af en toe is een woord…

betraande ogen gebroken woorden in d-mineur een ontkurkte fles spraakvocht 1921 vervlogen zinnen in een damp van wijwater geschreven letters in as en stof verwelkte vingers tastend naar liefde te laat voor mij…

De ruwheid van de zee Nam de letters mee In het zand geschreven, Vergeef me De dagen versleten Woorden zijn vergeten En de golven begraven Ons verleden We hebben gepraat En we hebben gehuild Maar de zee heeft onze Liefde vervuild…

jij schuilt in dit verhaal woorden weten jou te verbergen ergens in een zin laat ik onverwacht liefde vallen jij wuift mijn letters weg en jouw ware aard ligt naakt in mijn schrijven…

Elke zin, elk woord en elke letter daar dan in is van onbenul nu je zo naast me ligt. Ik trek de stekker uit de wekker en uit de zinnen en woorden en letters daar dan in want veel te zeggen heb ik niet.…

ik kus je woorden wakker jij rekt je zinnen uit en ademt witte wolkjes ik lees jouw zachte huid laaf mij met de letters en spel jouw lichaamstaal jij luistert naar mijn liefde … ik schrijf een vers verhaal…

Zeemzoete woorden, op een witte achtergrond. Ze voeren strijd met het papier. De letters willen geen woorden vormen. Als er geen woorden zijn, kan een zin niet bestaan. De inkt stribbelt tegen, wordt beetgenomen en gedwongen, om de letters te laten komen. Pijnlijk, maar er is geen ontkomen aan.…

kwijt ben ik al mijn zinnen zonder woorden om te beginnen ook het einde ervan is zoek de vele letters in het boek de roman, die ik nu lees, blijven ongehoord ‘t is niet mijn verhaal, een vreemde taal als losse letters vluchtend in een woord dwalen mijn gedachten dweilend zoekend naar woorden, koortsachtig ijlend geef me raad, hoe zal ik…

Als zinnen al uit elkaar vallen Voor ze gevormd zijn, als woorden Betekenisloos verdwijnen aan Mijn horizon, als letters Niet meer dan holle tekens zijn Die zichtbaar verwaaien in de wind, Blijft alleen de liefde nog Die geen woorden nodig heeft, Een blik, een beweging is genoeg Om elkaar woordeloos te verstaan, Diepgevoelde liefde…