Alle inzendingen over leven OR onbezorgd

Eenzaam hoopje mens grijs van de zorgen ik wens je een onbezorgde morgen. waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

Als je mijn ogen ziet stralen zoals een sterretje klein Wees dan maar bijna zeker Dat ik gelukkig zal zijn als je kindjes ziet spelen Onbezorgd zoals ze zijn Wees dan maar bijna zeker Dat ik gelukkig zal zijn Als jij bij me langskomt En ik voel me vrolijk en fijn Wees dan maar helemaal zeker Dat ik gelukkig zal zijn.…

ik las de woorden in de spiegels van je ziel de letters niet volledig uitgegroeid maar toch subtiel het kinderschrift dat in je jeugd gebroken was heb jij weer opgepakt nu zijn de hoofdletters verleden tijd en jouw gevoel schrijft onbezorgdheid ik lees de lach weer in je ogen het kind in jou is ongebroken…

De liedjes van het bedelfeest met zelf gemaakte lichtjes verwachting vol, wat wordt gegeven? Bedroefd zijn kind en kraai met hun Sint Maarten thuis gebleven. Ook Sinterklaas, met knechtjes Piet die werden niet ontzien Corona gooide niet alleen het roet in 't eten maar ook de kleur van Piet mocht niet gezien! De supermarkt die kwam als…

Is dit, O heer, dit oppervlakkigheid, Dat ik mijn uren en mijn dagen Zo onbezorgd en zonder veel te vragen Zo ongeveer als vroeger slijt? Alleen wat machtelozer en wat zwakker En zonder levenstaak en levensstrijd - Des morgens word ik zonder plichten wakker En hul mij aanstonds in mijn eenzaamheid.…

te veel gelezen De toekomst drukt op je denkrimpels Je was toch geslaagd met vlaggen en wimpels Klaar voor het echte leven Waar is toch die onbezorgdheid gebleven Er hangt steeds meer boven het hoofd Als resultaat soms onaangenaam verdoofd Je komt zelfs geen dingen meer na die je aan jezelf hebt beloofd Doe op tijd afstand van je troon,…

Het onbezorgde leven dat we leidden hield met het glijden nog gelijke tred. Maar dan – het is een ongeschreven wet – kan ons geroetsj ons plots niet meer verblijden. We krijgen met onszelf wat medelijden en willen dat de klok wordt teruggezet. We weten: er is niemand die ons redt, we zijn gedoemd omlaag te blijven glijden.…

er zit een oude man op een bank in het park hij kijkt rond hij ziet jeugd heel veel jeugd jeugd, dat was hij eens ook hij zong, sprong en genoot van die zekere onbezorgdheid die jeugd heette maar nu… telt hij niet meer mee hij is immers oud zijn wilde haren kwijt droevig is zijn blik hij denkt: waarom wordt men eigenlijk…

Als mollen tuinen lekker om gaan wroeten en wij voor hun hopen en het struikelen erover uitkijken moeten Als wollige wolken onbezorgd langs de hemel scheren en geschoren schapen met hun korte kapsel hemels hooghartig gaan lopen flaneren dan zal menig warrige lentedromer wakker worden want dan is hij in aantocht de langverwachte…

Dan wil ik wel weer groots, meeslepend leven, Verwachtingsvol de straat, de hort op gaan, Desnoods naar onbekende diepten streven, Met beide voeten in het drijfzand staan En zonder angst aan haar mijn lichaam geven, En onbezorgd de brede poort door gaan……

deze waanzin stijgt ten top: dit is te zot, te stom: want moet je voor je leven vrezen als je daar op school moet wezen? wie legt een scheermes in een wieg zodat een kind zich kan verwonden? of zet een peuter onbezorgd tussen een meute dolle honden? Wie laat een kleuter heel alleen tijdens een spitsuur fietsen?…

Er hangt wat weemoed tussen huizen die er onbezorgd wel staan maar waarin de ruiten iets weerspiegelen van uitvaart en vergankelijkheid.…

de Pappa van dat stel heel veel liefde en zorgen, ja dat wel altijd was er weer dat morgen dat hield in te moeten zorgen de geschenken door mijn stel gegeven zijn het belangrijkste in dit leven ik voelde me vader en groeide in ons gezin nog steeds, al vanaf het begin…

tussen wimpers door schrijft mijn gedachte kijkend naar het kind van toen onbezorgd wiegend in de boomtop leunend tussen de vertakkingen hoog boven het water had ik het vaste vertrouwen dat hij me nooit zou laten vallen ach, ik was nog net zo groen als de nieuwe lenteblaadjes van mijn linde die nieuwsgierig lonkten naar de zomer…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Als ik jou vasthoud in mijn armen en ik voel je warme lijfje tegen mij aan, dan zou ik jou willen bewaren voor alle mogelijke gevaren, zodat je onbezorgd door 't leven zou kunnen gaan.…

De onbezorgde lach van weinig rimpels verdwenen door het gewicht van niets meer dat zoveel zwaarder weegt. De mystiek van het roerige water met schoonheid beklonken een laatste keer.. zij weten het.. de ongelukkige zal 'besmet' zijn waar het onvermogen achter bleef om de wonden te likken.…

Te genieten van een nieuwe zonsopkomst, om onbezorgdheid en geluk opnieuw te mogen ervaren.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Herinneringen en weemoed naar een onbezorgde tijd die helaas niet weer zal komen toen iedereen elkaar kende passerend met vriendelijke groet.…

leven is zo simpel Geen gedoe en geen gewoel Je kijkt dan hoe ze bezig zjin Het geeft zo een goed gevoel Maar ja, ik ben geen vogel En dat is zo slecht nog niet Maar dat ik vogels nu benij Dat geeft toch wel wat verdriet.…

Trotse vogel, je bent ongebonden vrij sierlijk op je eigen luchtstroom zwevend Vol energie boven de kleurrijke massa zo onbezorgd van dag tot dag levend Luisterend naar je eigen gevoel nam je een bijzondere lange vlucht Zonder grenzen en zonder regels een leven zo hoog daar in de lucht Jij mooi en uniek exemplaar een ongrijpbare…

Alles onbezorgd en niet denken aan de dag van morgen… Je leven leven zonder ernstige zorgen. Ja, dat was ooit… lang geleden. Je hebt al vele verkeerde paden bewandeld waardoor je in het verleden vaak zo fout hebt gehandeld.…

goed stil te staan bij wat mensen elkaar hebben aangedaan vrijheid is zo belangrijk maar wat heeft het voor zin voor duizenden kinderen die binnen het gezin altijd angst hebben nooit vrij kunnen zijn altijd bang zijn voor mishandeling en pijn voor die vrijheid moeten we ook vechten want alle kinderen hebben rechten ze moeten onbezorgd…

Haar voegen zoeken een uitweg naar gelijkvloers en warm immer op maat begeleid de lift gaat alleen maar omhoog, verdieping na verdieping klimmen ook de laatste jaren onbezorgd telt niet meer waar geld spreekt van visie plant men blauwe luchten vol met grauwe schaduwen van kastelen zijn laatste paleis wordt verborgen in toekomstwolken…

Zwaarmoedige wolken drijven voorbij gepaardgaande harde regen en wind Troosteloze blikken van een natgeregend kind Waar is de tijd gebleven van blauwe luchten en een bloemenveld Op je rug in het gras alle kleine wolkjes geteld Niet alleen het jaargetij verdwenen ook dat kind is niet meer Net als de onbezorgdheden weg...de tijd van weleer…

ze blijft nu maar stilletjes liggen, duikt zo diep in de onbezorgde nacht. beleeft dan zoete dromen, wetend dat de ochtend wacht. ze sluit haar bruine oogjes geeft me nog een laatste gaap. en voor ik goeienacht kan zeggen, valt ze snel maar zacht in slaap!…

Onbezorgd lijkt verder weg dan de weg naar zorgen De lange blik op gisteren vervaagt vandaag en morgen tot bijna onbeduidend terwijl de keuzes wachten weggeduwd als onbemind Kom toch met gisteren daar drinken we op om morgen te vergeten vandaag te overleven We draaien rond in cirkels stuiterend tegen de randen Maar ach, wie ziet het…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

zilver kleeft fijn rag aan mijn vingers, de rond gesponnen kleine zwarte vliegjes trillen mee op de adem van lentewinden arachne strekt subtiel haar poot, de fijne haardraden raken de spandraad, registreren genadeloos elke trilling van teergazen, onbezorgde vleugeltjes, tot een brutale mus zich vertoont op dit koninklijk balkon, zonder…