149 resultaten.
de stad
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 318 in de stad
de stad van het
de stad van het leven
de ghetto der verdoemenis
alle fouten der leven
in een hoek gestampt
een gevaar, een ieder die zich erin
vergeeft
het park
alle geneugdigheden des levens
opgehoopt in een afgesloten
centrum in het centrum
het leven speelt zich af tussen beide
rond je in de stad
grijs in gebouwen
levenloos…
Groener in tinten...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 474 Winters gedord,
snoeischaar gekort
Onooglijk sta je daar,
maar de lente geeft je
aanzet om reserves
aan te spreken,
je takken hoog te steken
en blad, door dor ogend hout,
heen te laten breken
Per dag groei je
groener in tinten,
gaat bloesem stralen
Dank, lieve lente dat
dat wat levenloos leek,
dankzij jou de kracht
van leven kan vertalen…
HET VERSTOORDE LEVEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Met leiband en al
Rukt ze zich los, mijn hond
Sappho is haar naam
Het goudgeel op mijn hart
Schrikt, vliegt weg, stijgt op
Om dan neer te vallen, levenloos
Het kind in mij
Kent zijn rooster niet langer
Heeft het tekenen of rekenen het
Eerste uur?…
Valentijnsdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 293 Omdat je pas mist
met je lief in zicht
en droomt van zaken die levenloos en zonder ziel zijn gebleven
-een donderwolk boven berg nog daargelaten-
daarom is het
op dagen als deze
eigenlijk altijd makkelijk praten.…
De kwellende eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 Ik kan niet verder gaan, levenloos leven
Er is geen oplossing die mij redden kan,
Mijn leven geef ik terug, die ik heb gekregen
Ik was nooit of te nimmer, een beste vakman.…
Ondergaande zon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 71 In de cockpit klinken
Wagner en Nirvana
doelbewust doelgericht
doelwit in het kader
ruïnes even later
van god verlaten
karkassen levenloos
ondoorwaadbaar oord
straten opengereten
gedrenkt in bloed
in de val schreeuwen
ratten hun wanhoop
in de koele camera's
van Al Jazeera
allah en god knijpen
het oog van de dag…
Vertrek..
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 639 In stilte voelend de leegte
Een totale vervaging
Tussen leven en levenloos
In stilte voelend de pijn
Stekend in hartevlees
Liefde kiest zijn eigen weg
Een ander hart gekozen
In stilte voelend de tranen
Verlopen in verdriet
Nooit meer samen zijn
In stilte voelend de rust
Een totale berusting
Tussen afscheid en verlaten
In stilte voelend…
Benaderen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 75 sluit het boek halverwege
zonder verleden in het heden
de nacht valt in vertrouwen
onder lichte zomersterren
van voortijdige stilte
ik leef nauwelijks een leven zonder jou
er is geen biefstuk, geen genadebrood
er zijn geen vegetarische snacks
je blijft zoals je bent
als een bloeiloze bloem
neigt naar beneden
ongenaakbaar, levenloos…
De prinses is gestorven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 935 Levenloos ligt de zwaan langs de snelweg,
de buizerd dwarrelt in cirkels naar beneden.
In de verte vlucht een ree.
De prinses is gestorven.
Aan de muur, naast de kast waar de verzonnen namen
zijn opgeborgen, hangen keurig ingelijste verwijten.
Herinneringen vergelen als kranten in de zon.
De prinses is gestorven.…
Slachtoffer
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 846 Levenloos bungel
je daar heen en weer,
als ik mijn mes in
je steek, je fileer.
Achteloos ontdoe
ik je, van je huid,
en ik been je uit.
Mijn geslachte bruid.
Nu heb ik je stukken,
in mijn handen, rauw,
maar kan ik niet kiezen,
omdat ik van je hou.…
Mafketel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Wie schiet nou op een ooievaar
ben je dan niet wat vreemd
als je vanuit je autoraam
zo'n dier te grazen neemt
Wat gist er in jouw hersenpan
of mist er, om het even
als plotsklaps jij een kogel vuurt
op zo'n symbool van leven
Zie daar de vogel, levenloos
mascotte van Den Haag
zo uit het leven weggerukt
door een geschifte blaag
Mag lijen…
papa
hartenkreet
3.0 met 52 stemmen 3.862 Papa 04.10.1943 – 15-11-1981
ik kijk naar je kleren
je perfect gekapte haar
levenloos in je kist
was je er nog maar
je voelt ijskoud aan
een rilling gaat door me heen
uit je lichaam opgestegen
je liet me verdomme alleen
je geest waart ergens rond
en leidt mij door het leven
missen doe ik je nog elke dag
je hebt mij veel moois gegeven…
failliet moderne mens
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 429 hij is een kind van
zijn tijd weet niet
hoe spelen met twee
kan leiden tot meer
hij gooit veel liever
zijn pc tegen een muur
bij het minste defect of
aarzeling, hoe artificieel ook
ziet hij enkel een ontrouwe vriend
het soort dat weigert
uitleg te verschaffen en
dom voor zich uit staart
het is een zwart gat
dat hem levenloos verwelkomt…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 497 Zonder hoop op liefde
Word ik levenloos.
Geven, nemen, ontvangend.
Waar is diegene die mijn liefde blust?
Vele malen het gevoel gevolgd.
Steeds weer neergeslagen.
Liefde vult mijn hart.
Maar door de gaten vloeit het weg.
Liefde, eindeloze liefde, waar ben je?…
Gordijnen dicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Heineken van een
Lang vervlogen carnavalsfeest
Ergens begin jaren zeventig
Ligt nog trouw op zijn plek
Is daar nooit weggeweest
In al die jaren dat jij
Het leven buiten hebt
Gesloten, jij met gordijnen
Dicht het leven hebt
Ingeperkt tot een kleine
Twintig vierkante meter
Hier leef jij je leven
Met dichte gordijnen
Je leven levenloos…
Nog één nacht;
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.136 Je wist dat zij dood zou gaan;
Het was een kwestie van wachten;
Eens zou die dag komen;
Jullie hebben genoten van de laatste dagen;
Veel gelachen, meer dan voorheen;
Zelfs dingen gedaan uit je stoutste dromen;
Maar de energie was op;
Een dag van wegkwijnen;
Wachtend op de dood;
De dood had haar genomen;
Levenloos lag zij op het bed;…
Taalverarming
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 212 arme oude woorden
ze gaan verloren
we laten ze liggen
als vuil in de goot
hun schat is zo groot
in tonen en klanken
verbinden het hart
met wat vroeger bood
rest steeds meer leegte
van zielloze dingen
mechanische frasen
een levenloos zingen
verstarren de lijnen
gaat weelde verdwijnen
in strakke vakken
geen zacht vloeien meer
gemist…
Een te harde kaft
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 185 de ruimte die eens passend en
eensgezind mijn onderkomen
eerbiedigde slentert nu wezenloos
langs torenflats met hoekige muren
het glas is levenloos zonder zon
het doodt de dagen met het vangen
van vage silhouetten die steeds
reikend naar de verte hun beelden
zien vertragen in de storm
het leven vervaagt mijn twijfel nu
de herfst de dood…
Allerlevenden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 653 Het leven komt tijd tekort,
het leven dat zonder dood
levenloos zou blijven.…
Wiede leegte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 Wie de leegte heeft gehoord
En heeft gekeken naar het bleke
Vlees van vele levenloos,
Gelijkend zich voor 't leeuwendeel
In dagen van lamlendigheid
Voornamelijk vervelende
In lethargie verkerende,
In lendenen en in hun leden
Bijkans uitgeteerde zombies
Van savanne's wiede leegte
Ooit ontheemde en verweesde
Door de mensen gedresseerde…
paskamer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 levenloos wit marmert wangen
het licht gaat gepaard
met wat ogen willen zien
er hangen harde haren
rond een uitvergroot hoofd
begeerte dooft op slag
de hang naar meer is verdwenen
in het wenende licht
één vierkante meter grond
beweegt rond afgetobde voeten
het gezicht in ruw geplooide
lijnen, zij verdwijnen
in een welgevormde lach…
Koud blauwtje
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 2.930 Holle kassen blikken levenloos
over ‘n blootgelegd schouderblad
slechts bedekt door zwarte flarden
geschroeid aan ’t helse hellevuur
De zeis die zwijgend rust op bot
druipt van bloedgestolde kreten
geslaakt terwijl ‘t werktuig suisde
in de handen van het creatuur
Zijn stappen naderen slepend
hunkerend strekt hij de armen
kiest mij zwijgend…
Neda
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 177 die jonge vrouw, dat meisje
dat levenloos in het water ligt,
met zeewier om haar heen,
zo schoon en ook zo sereen
alles kan zo overweldigend zijn
soms, dat je wel kunt huilen
van machteloosheid, en de
wreedheid van deze wereld
maar, moet ik ook toegeven,
de schoonheid van dit beeld.…
De Lievevrouwebedstrolaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 88 Een diep bedroefde mannenstoet
gaat lang gejast en hoog gehoed
met een door rouw bezwaard gemoed
de Lievevrouwebedstrolaan
en komt zo na een poosje aan
op ’t oude kerkhof ~Knokendoos~
voor ’t brengen van de laatste groet
aan hun geliefde Wulpse Jaan,
voor kort nog vol van minnegloed
maar sinds vier dagen levenloos
wat alle mannen bidden…
Meisje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Levenloos kwam jij bij ons ter wereld.
Wij moesten het ziekenhuis verlaten zonder jou.
Gelukkig hebben we je op een mooi plekje,
waar we regelmatig komen, kunnen begraven.
Het is lang geleden, maar voor eeuwig ben je in ons hart.
Liefs je moeder en je vader.…
Liefde is.... - tegeltjes
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 447 nymfomaan
Zij kijkt naar hemel
terwijl zij niet
in (een) God gelooft
de bliksem slaat neer
Zij rookt nog maar eens een
sigaret, een E-Smoker
geen stank en beter
voor haar longen
die jarenlang knauw
hebben gekregen
Haar tijd ligt in het ver-
leden dat niet mede lijdt
zich niet bewust van
slechts enkel kwaad
dat verdiept in tijd
levenloos…
Wit Licht.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 122 afwachtende houding uitnodigend tot misbruik
Kleverig angstzweet zout en verzuchtend
Bang maar ook schril gehuld in zwart, hard
Pijn verterend zoekend in labyrint
Taal niet begrepen, holle frasen net weer wel
Steeds verzonken in ledig - waarom -
Minnekozen onbestaande enge leegte
Gemis, doolhof van vage duisternis
Heling onbestaand, alles vaal ook levenloos…
Van lood door leed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Na Pinksteren alsnog aan mij verschenen
Vermomd als duif op een rood pannendak
Verlaat en zonder zijn verzoeningstak
Zo zwaar als lood, er was een kind verdwenen
Het werd na dagen levenloos gevonden
Nabij een huis geblakerd na een brand
Een engel nam het zag ik bij de hand
Wees het op bloemen en vertrokken monden
Wees het op 't lijfje…
Geen verdriet meer .....
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.081 zijn vingers niet meer gevlochten
maar gedachten verweven in verleden
zoveel mijlen overspoeld door vloed
en verlaten door eb, terwijl monden
alles deden om scherven te vermijden
werden zachte lippen getekend door
het brakke zout der aarde
Gepekelde tranen worden omsloten
door hun beider grote liefde,
die immense zee waar verdriet
levenloos…
Herfst zonder oogst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 jij hebt zomer gezocht
waar kou klapperende
tanden wit licht weerkaatsten
einders gevonden die
hitte trillend de verzengende
horizon mismaakten
hebt tal van
verschroeide bladeren
gekeerd maar het leven
bleek al door de immense
hitte te zijn verteerd in
een herfst zonder oogst
nog duistert het
onder levenloos loof
maar de koelte…