Alle inzendingen over lied van liefde

Ik lig in het lied, het lied van liefde en tijd – een stille uithoek.…

En altijd weer het lied van liefde, de nacht doorleefd tot waar een mens een stil gebaar, een liefde eindeloos mocht vinden.…

met druk en dwang Dwang die volkeren onderwerpt En bezorgt een ware droefenis Ergens klinkt het lied Het lied van liefde en hoop Hoop op gerechtigheid Wat nog steeds niet is…

met druk en dwang Dwang die volkeren onderwerpt En bezorgt een ware droefenis Ergens klinkt het lied Het lied van liefde en hoop Hoop op gerechtigheid Wat nog steeds niet is…

Zachtjes tikt de regen op mijn ruit en mijn ogen tranen zacht hun lied Je liefde duurde één jaar, hooguit! toen kwam de tijd van het verdriet Duizenden druppels op mijn raam zonder iets van onderling verband In de aanslag schrijf ik jouw naam Waarom toch is je liefde gestrand?…

Ik zag haar rose gewaad om kwart voor acht Haar haar was licht, haar huid zo hemels zacht Ze kwam nog dichter bij dan dat ik dacht En zong een lied van liefde, niet van macht Of pijn, ik wist voor jou houdt zij de wacht…

de bomen fluisterden die avond in het maanlicht stonden zij statig en zongen zacht een lied van liefde en verdriet en geheimen doodstil stond hij daar, zijn hoofd schuin, hoorde hen verbaasd dat de bomen wisten alles wisten… was dat niet wonderlijk ?…

piloot in de nacht van blinde duisternis gedreven door onbestemd verlangen op vleugels van verwachting navigeer je door oneindige ruimte gedragen door het ritme van de wind die het lied van liefde zingt zweefvlieger je vol vertrouwen zachtjes mijn armen tegemoet…

het moest mogelijk zijn laat de woorden die onze lippen bereiken, doorstromen naar ons hart. laat uit onze kelen een lied van liefde klinken hopend dat U het wilt aanvaarden ook vanuit dit land…

waar de mond zwijgt en handen stilte grijpen voeten dansen op een grenzenloze bodem waar dauw de sneeuwklokjes beroert in het vroege van de nieuwe morgen daar fluistert de wind haar lied van liefde door kale boomtakken daar woont zij wereldburgeres…

waar die fluisterende stem, het zingen der wind als een lied vol liefde bekoren wil weerspiegelt een ster in gelaten tranen de glinstering breekt haar duister gevoel overheerst beklemming de troosteloosheid waar toekomstdromen niet langer zijn flakkert een briesje stormwind aan haar liefde verloor fluisterende woorden…

met de melodie van de haat die ons verwondt in eenheid met heldere stem ontsproten uit de kristalheldere rivier trekt het volk zingend voorwaarts met in hun ziel een lied van liefde vrijheid en vrede…

Altijd als ik aan je denk houd ik m'n adem in de tijd staat even stil je betekent voor mij zoveel alsof sterren gemaakt zijn van jou grijs groene ogen bewegend in een lach er is geen mooiere vrouw met jou leef ik echt ten volste iedere dag de zee zingt met ons mee het lied der liefde het verleden wordt het heden we lachen om een drieteenstrandlopertje…

in dromen droomverleden onder glinsterende sterren stralend over liefde jouw liefde liefste, onze liefde alle liefde snak gewoon naar dat geluk aan het einde van het eiland klinkt ons lied van liefde.…

De ochtend ontspringt Een nieuwe dag begint Hoe zal die gaan verlopen De hond die springt Die wil snel beginnen Met vooral hard te lopen De baas die zingt Een heel mooi lied Van liefde en van hopen De hond, baas z’n kind Is al een grote jongen Die de baas eruit zal lopen De paden op de laden in, klinkt Baasjes heldere tenorstem…

over liefde tot in d’ eeuwigheid bevrijd van de tranen waarmee hij haar achterliet…

uit de mislukking werden zij herboren zij zongen hun lied uit liefde uit verdriet er ging zoveel mis en toch nooit vergist in de keuzes die wij maken geesten lachen praten er hangt iets in de lucht het is eindeloos blauw dit leven waar ik van hou muziek op de planken gevangen in dromen en gedachtes in de lessen des leven aarde…

En een zanger zingt zijn lied, over liefde, over liefde en hoop. Maar zijn woorden hoor ik niet, ik ben voor mezelf op de loop. Maar morgen, of misschien later, zal ik uit deze nare droom ontwaken, zal ik er vast weer iets van maken, ben ik niet de vlinder op 't water.…

Ik adem je uit en zing een lied van liefde, bijeengeraapt de scherven van ontzilte moed. Gestulpt liggen we in elkaars vergulden en ontwikkelen we als sieraad de schittering van de nacht.…

van liefde tot jou te brengen en jouw hart zal verstillen van vrede en geluk voor jou, mijn geliefde die ik vanuit het hoge paradijs mijn onsterfelijke liefde bewijs!…

pas later kon je lachen om het rouwen na jaren vol van mateloos verdriet de kraaien krasten ongestoord hun lied de liefde bleek met bitterkruid gebrouwen je nam een gulle slok, verloor subiet (het werk van stinkende en helse gouwe) jij was de pop, zij speelde met de touwen als onvoorspelbaar kruidje-roer-mij-niet je wist je van de touwen…

die dieper dan bodemloos wie jij bent en wat jij doet jou in het leven volgen zal dat met het lied van liefde jij de wereld sterken mag door ons een fender te zijn die in de hartslag van leven het betekenen voor elkaar in frequentie verhogen kan…

Thans keer ik weer : mijn God heeft mij vergeven, En Zijn genade wreekt de wegen niet, Waarlangs ik zwierf bij spel en ijdel lied, Zijn liefde doet mijn stervend hart herleven.…

Jonger in je geest dan Menig rimpel in je hand Juicht de liefde die Je zal schenken aan de Vreugde van haar lach. Eens zal hij toch komen De dag van ongeschonden samenzijn, Wanneer niemand nog vermag te breken De band die wordt gesmeed Rond harten die zingen Het lied dat Liefde heet…

Als ik toch ooit … Ik durf niet te hopen. Ik zal wel nooit innig naast je lopen, hand in hand, arm in arm … Wanneer ik met je praat op de hoek van de straat, hoop ik stiekem dat vóór ons ‘doei’, zonder protest of geloei, onze ‘koetjes en kalfjes’ stilaan zoetjes overgaan in een lange, oneindige zoen. Ik zou er een ‘moord’…

Liefdevolle ogen en grootse avonturen, en je hoort een roep, je zingt je lied! Over liefde, zonnen en het leven. En in de zeeën van jouw tijd wordt de cirkel nooit verbroken.…

Overgang naar strand: plaats waar hoop en verwachting dwingen het fiere duin te trotseren. Duin: verzekering der duurzaamheid van 't achtergelaten land. De top is ver, het zand is los, slechts voetstappen zijn lokkende sporen, die de weg wijzen naar opwindend lawaai: spelende kind'ren die vrijheid doen horen. Achter het…

Zo graag... jouw hand in die van mij. Zo graag... je armen om me heen. Zo graag... zou ik je willen zeggen... .......................... Maar... ik, ik durf niet, ik val stil. Zo ben ik niet. Ik wil.. zo graag tegen je zeggen... ......................... Ik hunker, ik verlang, maar ik ben zo ontzettend bang...: jouw koele blik…

Mijn hand glijdt langs zijn hals Mijn vingers in zijn snaren Fluisteren al wat hij Als geheim moet bewaren Ik stem hem precies goed En speel zacht een liefdeslied Als ik hem zo omarm Huil ik, maar zo voelt het niet Maar voor ik weet wat ik doe Sla ik hard de snaren aan Speel zo hard als ik kan Mijn God, wat heb ik gedaan? En gebroken…

kon spelen langzaam vleugelden je handen over toetsen met een traan Je speelde weergaloos haar lied zonder een noot over te slaan Als een dans liet jij haar naam in driekwartsmaat door kamers zweven en je dronk er van het lied dat jij met liefde had verstaan dat ene lied - waarvan je hield omdat het kracht had teruggegeven want je heimwee…