Alle inzendingen over liefde OR gracieus OR ontmoeting

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Denk ik terug aan die ontmoeting…

je draagt de wereld op je hand de zon van oost naar west het licht van noord naar zuid de schaduw is je vreemd je bloei der jaren toont een trotse zomerbruid gracieus is je spiegeling een dans tussen werkelijkheid en nog onbekende dromen op dekentjes van dauw laat je tinkelsterren in liefde samen komen ik wens jou duizend blaadjes…

Jou ontmoeten, Bevrijdend en bijzonder Je lichaam, je ogen, je lach Langzaam leer ik je kennen, Niet alleen je lijf maar ook je ziel Jou ontmoeten, Het verlies en eenzaamheid Je passies, je liefde Ik voel en begrijp Sneller zak ik weg, Mijn gedachten zijn van jou.…

echoot nog stilte in het mystieke samenspel dat door zijn apotheose uit pure liefde goddelijk samensmelt…

Liefde is zoals de zon opkomt stralen van warmte liefde is als storm de wind met zachte woorden liefde onuitsprekelijk hartverwarmend als de tijd daar is loslaten om weer te-ontmoeten.…

O wat is het zwoel vandaag dansen de vingers gracieus en traag haar lichaam naar omlaag lippenrood fluweel gordijn laat zwieren zwiere zwier zwie zw z zwiezwiezwwzwwwwahaha…

Had ik je nooit ontmoet Had ik die pijn nooit gevoeld Had ik nooit geweten Wat er met ware liefde wordt bedoeld.…

Aan de rand van het aflopende land De lichten Zijn duisternis Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek En hem zag komen In zijn zwart met witte pij Terwijl hij me in stilte voorbij ging Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland Onderweg naar waar de lichten licht zijn…

Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied. Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme. Wat ’n blaam? Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet. Mijn stoer imago wankelt naar bonhomme. Foetsie faam? Ik bord maar verder, ‘Mens-Erger-Je-Niet’.…

ik krijg geen vat op jou jij mysterieuze vrouw je hebt speciale trekjes zoals ook die binnenpretjes wanneer je kijkt naar mij dan voel ik wat gevlei je ogen branden vuur en je lach is puur natuur je woorden laten dromen maar zover kan ik nooit komen op die plaatsen ver van hier voel ik in gedachte het plezier je bent net zoals het…

samen, om in het zoutste bad te baden, tranen werden een rivier waarover ons tijdloos veer bewoog, en door een tegenwind, die altijd loog in holle vaten met leeg geluid mochten ervaren uit de heldere irissen van beider oog, jouw toekomt en mijn verleden verblikten in elkaar het maakt niet uit hoe we die plek gaan noemen of we deze ontmoeting…

Ik zie je door dikke druppels op de ramen, mijn engel van lijn 8. Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten. Neonlichten…

horizon, terwijl de straatjes mee stapelluchten liggen te wachten op zee, zie maar oude staken van de zeeaster staan als witte paters in het ijs wat op de kanten van de geulen heeft weten aan te kleven, een prachtig beeld daar gaan twee grote zilverreigers, gelijk engelen zweven ze laag over de geul, strekken hun poten vooruit en landen gracieus…

zo gracieus naderde zij ... een vrouw die lijkt te zijn geboren louter en alleen om te bekoren : de wind de rok de dij .. - zo soeverein zo waarlijk vrij dat niemand haar zou storen ..…

Muziek der sferen pak uw lier en de auloi wij bespelen de natuur zingen van Panta Rhei zo de mens op zijn wereld is Helios beschijnt in grote genade Gaia, ontstaan uit aarde water lucht en vuur is gracieus genereus tezamen bieden zij Euriplates zijn jeugd hoe de liefde tussen ouders en kind bloeit hij, Euriplates…

Ontmoeting Herkenning Vertrouwen, warmte, energie Crisis Handreiking Alles of niets vriendschap Geen keuze Vriendschap verlangt of verwacht niets Onverwacht Pijn en verdriet Loslaten Ontmoeting Ooit weer Eeuwige liefde Vaarwel mijn verloren vriend Tot ooit…

Wij hadden de liefde ontmoet, kwetsbaar in haar schoonheid haar OER-stilte begroet dragers van haar naam hebben we haar oeverloos bemind ontglipt als zand tussen onze vingers hebben we haar laten gaan. Tussen hemel en aarde hadden we samen de liefde ontmoet!…

De sluier glijdt haar rechter schouder bloot het schouderbandje snijdt haar kraakwit vlees het doet me pijn in kantwerk vallen haar armen gracieus uiteen ze zingt haar smart beweegt…

In d'omarming van oktober is de zomer reeds voorbij Door schemer zijn straten verlaten Het wordt een frisser jaargetij Bomen raken bonte bladeren kwijt De laatsten bereiken gracieus de wegen Regen valt neer op het gekleurd tapijt Zonnestralen zijn als een zegen 't Hemelse schouwspel in de lucht zorgt dat de natuur wordt belicht Vogels…

Vuur dat liefde heet. Het spel dat liefde spelen wil, is spelen met tegenstellingen. Een spel van angst en moed. Moed, dat vurig leven doet.…

Echte liefde is de ander ontmoeten in de ruimte waar het zelf gemaakte, continue repeterende, verhaaltje over jezelf en de ander niet meer afspeelt.…

Angstig, verlangend, onzeker stond ik op het perron te wachten op de vrouw van m'n hart. De trein kwam langzaam tot stilstand, door de donkere ruit van de coupe, zag ik een schim Een schim tussen vele anderen, een schim die mijn hart direct herkende. Ze stapte uit als in een droom; donker en statig Een droom die werkelijkheid was geworden…

Het wazige land lijkt aan de einder op te lossen in de avondschemering het aanstormend licht slaat sterren tegen de muur van gebroken kristallen wij bevinden ons daar tussen dwalende lichten met als einddoel elkaar…

Ik heb het zomersgrijs aanbeden door bladeren de lucht gezien zoals alleen maar kan in zomerse taferelen en zowaar jij mijn pracht die schittert als de avond die op ons wacht en wijl wij in de schemer de zachtheid van het leven vlinderen ruist het bos onze muziek toen wij voor het eerst in het gele stro in naaktheid elkander hebben gekust…

wuift jouw breedgerande hoed naar mij als een knipoog die vele tellen kent ik zie gespreide vingers een zomers vlaagje bedwingen die ons beiden ook zwoel verwent je gelaagde rokken dansen om en om in het rond een windegroet is daar aan gewend het verraadt even de ronding van je mond * daar is hij plots je liefde in…

engelen vliegen laag deze ochtend op kruishoogte ontmoeten zij vogels veren dwarrelen door de lucht ze vallen voor mijn voeten vogel of engel wie zal het zeggen...…

De zieke mensen kunnen genezen worden via de liefde. Via ontmoeting, persoonsgerichte aanpak: wij houden van je. Misbruiken je niet, helpen je te genezen van je eenzaamheid. Het menselijke ontmoeten van anderen die van je houden. Natuurlijk sterf je, daar ben je sterfelijk voor, maar je kunt genieten.…

ik zie je nog engelen in de sneeuw het groen onder de witte deken met vleugelslagen onthullend nog ongerijpt nu vlinder je in het zand gracieus heuvels ruggend en met een sierlijke armslag warm vrijheid veroverend zo zongerijpt…