Netgedichten

netgedicht (nr. 49.601):

droom

zo gracieus naderde zij ...
een vrouw die lijkt te zijn geboren
louter en alleen om te bekoren :
de wind de rok de dij .. -

zo soeverein zo waarlijk vrij
dat niemand haar zou storen ..
wie schoonheid eeuwig werd beschoren
kwam steeds meer dichterbij .. -

en na jarenlang te zijn gescheiden
jaren die het geluk niet konden geven
is toen eindelijk met die tijd gebroken :

eenmaal gezeten aan m’n zijde
werd ontroerd het glas geheven
heb ik keer op keer haar naam gesproken ..