Alle inzendingen over liefde OR leven OR tijd

Ik kom je als een betovering wel eens tegen, maar in mijn hoofd kruisen wij dagelijks onze wegen. Jouw magie heeft me volledig in haar macht, helaas hoor ik echter niet die woorden waar ik zo smachtend op wacht. Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak…

Vergankelijkheid stimuleert ons steeds verder te gaan in de tijd.…

Eerst is het dromen Daarna krijgt het vorm We leven liefde Genieten enorm Als de avond Glijdt in de nacht Is het tijd voor Mooie dromen Wij dromen de Nacht in daden Het einde voorbij Beide in een Heerlijke roes Als onz' liefde Het wíl en wácht Wordt tijd van gaan Tijd van kómen Eenheid nabij Op ruim 74 graden We leven…

Soms word ik gek van al het leven dat ik wil leven, maar dat niet past in de tijd die er is Emoties lopen me in de weg ze woekeren en vullen de tijd die er is Ik moet ze kwijtraken met liefde want met harde hand lukt het niet in de tijd die er is om mezelf open te breken en mijn aandacht te verleggen naar de zon in het leven van…

De tijd zal het ons leren, Ik wil die liefde weer proberen. De liefde die is mij weg geglipt, Het bracht mijn leven in een dip. Ik wil het leven weer omarmen, En mij aan jou liefde warme.…

De tijd zal het ons leren, Ik wil die liefde weer proberen. De liefde die is mij weg geglipt, Het bracht mijn leven in een dip. Ik wil het leven weer omarmen, En mij aan jou liefde warme.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De tijd is een gat waarin alles verdwijnt en dan weer verschijnt in vormen van leven die eindeloos geven. Tijd is een woord dat woede verstoort en liefde verspreidt naar oneindigheid. Eeuwige liefde zijn beeldschone woorden diep in je hart en warm in je ziel Waar vredige oorden met vogels en leven altijd zijn gebleven.…

je lange slanke vingers manipuleerden behoedzaam de tijd met magie en vergetelheid hun verlokkend wenken gaf ruimte en vorm aan een nieuw creatief denken waarbij intuïtie aangesproken werd die zonder taal zijn eigen verhaal regisseerde je miste routine maar een artistieke re-birth opende wegen sloeg nieuwe paden in waarbij…

het is nog niet voorbij de groene wei met madelievenkransen het hoge gras waartussen wilde bloemen zich verschuilen voor het huilen van de wind daar bloeit fantasie in kleur maar het is nog niet de nostalgie van al gebeurd in een doorlopend spektakel showt dit mirakel zijn scheppingskracht in onverwacht hemelse pracht…

Ziel vol passie met een vleugje goddelijkheid Als ik je ogen zie Je spreidt je vleugels vol veren van licht Vlieg met me mee door de spiraal van tijd Naar onkenbare hoogte waar het leven voelen is Jouw ziel samensmelt met de mijne Waar we cirkels vormgeven In de rest van tijd.…

Terwijl ik aarzelde, me verbaasde je drie keer kuste, mompelde je iets over geestdrift Bekeek de schilderingen in je huid de ring door je onderlip je handen waren zo koud dat ik hen zachtjes masseerde een vuist maakte van je hand en draaide op de gewrichtjes in de pols, je wist wie ik was een stem in het duister die je troostte met dat…

samen leven alleen als de wekker is gezet begint in het donker onze tijdloze pret…

ik heb je geen gezicht gegeven niet ingekleurd wat blanco was jij kwam naar mij met open vizier en een lach op je lippen die gaf ons de sleutel tot nader en dieper contact wij hebben de tijd nieuwe structuren gegeven door samen verder te leven in het plukken van de dag sprankelt jouw lach gouden minuten tot uren…

Als ik straks 80 ben Versleten ben Vergeten ben Wat ik gisteren heb gegeten Veel van dat ik heb geweten Als ik 80 ben Wijzer ben Grijzer ben Ik in mijn stoel zit en beef Mijzelf afvragend waar tijd bleef Als ik 80 ben Door de tanden van diezelfde tijd gebeten Twee woorden ingesleten Ik leef Als ik 80 ben Mijzelf heb vermenigvuldigd…

zoekend, wensend, vergeet je te bestaan. want zeg nou zelf, het voelt wel goed maar al heel snel weet geen van beiden hoe het nu verder moet. ook dat is goed. goed, op onverwachte momenten wandelt datgene wat je niet zoekt je weer nieuw spannend tegemoet. en dat is goed. alles begint dan weer van voor af aan, verbijsterend hoe snel…

geef mij wat glas dan breek ik transparanten vervaag ik licht tot mat verstrooid naar alle kanten ik wil onzichtbaar zijn in niets gevat beelden die ik bouw vandaag verkleuren in het perspectief van morgen schaduw vouwt zijn lijnen voor de nacht als de zon in ondergaande rust geniet en maan gewassen als zijn spiegel ziet ik speel…

hoe mijn huis ons laat wonen en jouw huis de mijne is wie o wie glazuurt de pannen poetst de vensters babyblauw ik leef in samen, met jouw verhaal verlichten slechte tijden met wat schraal gepraat, ach laat toch de stemmen zwijgen waar liefde lichter is als steen, zwaarder dan welke nacht dan ook drink ik mijn bittere uren aan het gelag…

wat doe je met mij, tijd ben jij de auto die me overrijdt en later met je tanden alle namen van mijn steen afslijt ben jij mij toegemeten toen ik geboren werd dat is weer vergeten ken ook niemand die jouw lengte heeft gemeten tijdens leven en die ook alles heeft gegeven maar ik moet gaan bestaan kent echt geen eeuwigheid jij…

ik zag je gaan je plooide heuvels rond je heupen, het korengeel was rijpend in je warme schoot de oogst was voor mij eeuwigblijvend we lentten samen naar een zomer vol met kleur roken de wilde bloemengeur en groeiden met elkaar tot in het diepe blauw waar bomen reikten we hadden niets om op te lijken het was ontdekken en herkennen…

vaak fluister ik je naam zie je gaan in je lach een pink en dan een hand voeten stappen dwarsverband een weg die toekomst leidt in tijd die ook gestolen lijkt toch bloeit liefde steeds haar tere bloem groeiend uit ons groen…

ik zie je dwalen tussen rotsen terwijl gedachten botsen met de tijd die jij voor hen ontsluit je bent met hen begaan kan hun woord verstaan en voelt weer de emoties stemmen klinken luid jij laat hun vroeger even uit je handen op het steen hun harteklop is nog te horen in de strijd voor leven hebben zij dit stukje land een eigen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De tijd vliegt voorbij Gevoelens vervagen, van liefde, verdriet en haat De tijd vliegt Herinneringen vervagen, van geluk, verdriet, liefde en van haat De tijd vliegt het verleden vervaagt Over ons verleden hangt een dikke mistige waas We leven nu we leven vandaag het verleden is geweest en het heden is wat we…

Wij zwierven samen met elkaar, in elkaar op zoek naar warmte en geborgenheid, beste vriend, richting nieuwe vrinden om al van het leven te delen: verdriet en vreugde! Om daarna in stilte wanderend van hoop naar wanhoop, angst en moed, liefde en haat... twijfel en zekerheid.…

Zijn tijd vervloog, hij had geen rem, dat zat hem hoog, maar leerde hem te leven bij de dag, genieten van wat hij rondom zich zag, van man of vrouw van kind of vriend, hun liefd' en trouw, soms onverdiend. Tijd keert niet weer is geen bezit, nu had hij meer en liefde dit.…

geen verdienste doch louter tijd van leven zoals men dat nu eenmaal van je verwacht bij 't spoor als spoorman echter op de hielen gezeten door de klok weet ik mij gehaast door telkens weer een andere trein zo gingen de jaren als stations aan mij voorbij waarbij de vertraagde tijd geen naam mocht hebben...…