Alle inzendingen over liefde OR spijt

ik heb ingelogd in jouw bestaan je geloof veroordeelt aan de beeltenis uit mijn verleden, de glans in je ogen gedoofd met zaailingen die ooit mijn handen hadden geoogst toch wintert mijn bescheidenheid in dunne laagjes wit en lief ik zelfs jouw sporen in de sneeuw die ik volg terwijl de ijzel mijn lippen trachten te sluiten om mijn woorden…

Spijt ligt er naast je, kon ik maar terug in de tijd.  Je ademhaling, je geur, je warme lichaam naast me.  Het spijt me schat, ik wil je echt niet kwijt.  Wakker lig ik naast je, ik streel je zachtjes over je haar.  Ik ben zo gek op jou, ook al denk je nu van niet.  Ik ga ervoor zorgen dat je dat iedere dag ziet. …

Leg je vinger op mijn herinneringen, strooi zout over mijn mond. Knipper. Zeg ridicuul, twee keer. Vergeet me gaan en komen, vergeef mijn zijn, mijn vorm en wees bij mij. Verloren.…

men moet studeren op woorden zoals vogel en vergiet spreek ze uit en kijk naar de horizon die versluiert in mist en regen de woorden de sluier de mist de regen de zon in de verte een station en treinen die aankomen en vast ook wel weer vertrekken loop er achteraan en zwaai naar iemand waarom deed je dat en waarom was…

Aan gene meander splitsen twee stromen die eender verstrengeld waren samengevloeid, beiden hun bedding verengd en vermoeid een wending namen zonder verdere tederdromen. Hun oevers bezaaid met hetzelfde riet en lis een eend en wat wiebelend wrakhout, vluchtende libellen voor stank en vuilnis, Tigris en Eufraat, overwoekerd paradijs zo oud…

Zou ik er altijd voor je zijn, Waren wij in liefde virtuozen. Voor ons een leven lang en fijn, Als wij elkander troostten.…

Elke keer besef ik weer dat elke dag keer op keer een strijd is tussen liefde en haat met grote spijt en veel verraad…

Een liefde geleid, door wegen gebaand. Na eeuwen volbracht, tot treurnis' zijn spijt. Gemoedeloos verwacht, maar omarmend bevrijd.…

Er is nog zoveel wat ik met jullie zou willen delen Geen pijn maar liefde willen geven Nu ga ik weg stil en alleen In gedachten heb ik jullie om mij heen Het spijt me~…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

Als ik maar nooit vergeet Jouw lach ,mijn leven Een blik op later En hoe het zou kunnen zijn Als ik maar nooit vergeet Dat mijn pijn jouw pijn doet Mijn leed jou bezeert Mijn spijt jou bezwaart Zonder woorden houden van Zonder spijt vergeven Zonder kozen minnen Zonder jou geen leven Bij jou Bij mij Liefde, leven Laten, geven…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Het monster dat zich in mij heeft genesteld mijn liefde voor jou langzaam ontmantelt kan en wil ik niet in de ogen kijken Ik was even in de ijskast gezet Spijt is zinloos echt warm wordt het niet meer Ik zal het monster niet bevechten…

Het spijt me, en het spijt me niet. Bedankt.…

Het spijt me dat ik ben, zoals ik ben. Het spijt me dat ik op deze wereld besta Het spijt me dat ik alles in jouw ogen verkeerd doe Het spijt me... ik loop weg, ik ga. Het spijt me dat ik niet ben wie je wilde dat ik was Het spijt me, mijn ma…

Om de zoveel tijd, Krijg ik weleens spijt. Echt spijt van dit, Of spijt van dat, Heb ik nooit gehad. Ook van spijt, Had ik nooit spijt.…

liefde kent geen maten zij meet niet af zij neemt zoals het is liefde kan niet praten naar de mond zij zwijgt en reikt haar armen liefde zal niet kiezen tussen goed en kwaad zij wacht geduldig af zij kan niet verliezen zij wil de wedstrijd niet liefde kent geen spijt van wat zij gaf ze heeft een open blik ze oordeelt niet liefde…

het spijt me ik had me niet moeten laten gaan het spijt me ik heb je voor altijd pijn gedaan het spijt me hij was een vriend van jou het spijt me ik was je als vriendin niet trouw het spijt me vergeef me alsjeblieft het spijt me ik was gewoon verliefd…

Ik wil niet Ik de jouwe Niet nu Niet voor altijd Niet in liefde Zonder tranen Voel mijn warmte Zonder spijt Jouw lichaam Druppels warmte Strelend Stil en zacht Geen beloftes Zachte lippen Blijf bij me Deze nacht…

En ik kan je ook niet alles geven, want misschien krijg ik dan spijt, want als onze liefde niet was voor het leven, dan ben ik alles kwijt.. Dus je moet mijn liefde sparen, en hopen dat ik je alles leen, en dan zou ik het maar goed bewaren, want dat geef ik er maar aan één!!…

Spijt, heel veel spijt Het is niet uit te leggen Je kunt met heel veel woorden Toch heel weinig zeggen Is het nog terug te draaien ? Is er nog iets aan te doen ? Zullen woorden daarbij helpen ? Terug naar de tijd van toen ?…

Ik heb veel spijt van dingen dingen die ik deed de dingen die jij merkte maar ook die jij niet weet. De spijt die ik hier nu voor voel die steekt mij in het hart een naar gevoel vanbinnen van spijt maar ook van smart. Ik wil dit tot jou zeggen het liefste keer op keer maar ach dat is te laat nu jij luistert al niet meer.…

Heb ik nu spijt? ik zou het eigenlijk niet weten was plaats en tijd even kwijt ik wil zo graag vergeten!…

en nog is er vertrouwen woorden van spijt wellen naar boven..... en nog is er hoop…

Harde, rauwe kreten trommelslagen op haar ziel, het is zijn gistende woede die weer tot leven komt Haar gezicht een masker van bevroren schrik als hij haar aan wil raken, aarzelend en schuldbewust En weer hoort zij de woorden "sorry, schat", ze voelt haar lijf verstijven want dat is wat hij altijd zegt…

Aanvaard gemeende spijt, schenk water bij de wijn... Laat teleurstelling vieren, zie hoezeer ik ween. Haat en ontwijk me desnoods, maar laat me niet alleen…

Niets dat nu mijn stemming om kan buigen Dus troost ik mij met regels die ik dicht en morgen zal ik voor haar aangezicht weer stotterend mijn spijt staan te betuigen Hoe heb ik haar vertrouwen kunnen schaden Waar vond ik de door mij verwenste moed Was het, dat ik door aandachtzucht gevoed mijzelf met rampspoed wist te overladen Ik weet:…

Een traan glijdt over je wang Een ander valt op de grond Je kijkt me verdrietig aan En je beweegt vaag je mond Ik zie het aan je ogen Het verdriet dat wil je kwijt Maar ik wil het ook horen Gewoon horen dat het je spijt Drie hele kleine woordjes Heel simpel en terecht Dan pas kan ik je weer in mijn armen sluiten Heel teder en oprecht…

Ik zag het aan je handen die mijn wangen streelden Ik zag het aan je ogen die glansden in het kille licht van een nachtlampje Maar vooral zag ik het aan je lippen die voorzichtig playbackten maar zo, dat ik het kon verstaan... Ga weg. Ik ben maar weggegaan...…