Alle inzendingen over losmaken OR afscheid OR vertrek

de innerlijke kern van onze verbintenis is er slechts eenzaamheid, en afscheid.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Het einde bereikt in uitersten en ervaring is Rijker in glorie en groter dan franje in stadions Vol van gelijken in namen en woorden Afscheid van oude doch wezenlijke dingen Proberen niet mee te nemen in een nieuw begin waar Wij zullen staan als onwetende wetenden dat niemand zich Kan losmaken voor altijd Een vleugje verbrand een randje met…

De keuze is gemaakt Je hebt me laten gaan Er was geen zijweg Geen misschien Je hebt me laten gaan De keuze is gemaakt Raak me niet meer aan De pijn is onverteerbaar Aan elk van jouw vingers Kleeft mijn lichaamsvocht Je eens zo zachte strelingen Willen mij nu nog uitleg geven Je hebt gekozen Voor die ander Er was geen ooit of misschien…

omdat lopen beter is dan stilstaan hebben zij niet op de bus gewacht maar gaan alvast gestaag het uitzicht in, met grote ogen kijken hen de dieren na zij namen afscheid zij hielden even bij elkaar wat straks uiteen zal vallen huil niet, zegden ze omdat woorden beter zijn dan stilte een jongen loopt hen tegemoet met rubberlaarzen in…

Als het iemand is is het dus die iemand die ons neerslaat wegmaait, al ons gras Ik ben niet bestand tegen dit alles vernietigende beeld Daarom leg ik een steen in een doos, sluit de deksel begraaf zo de stilte achter zijn naam Als het iemand is is hij hier niet is hij die steen in die doos ook niet. ----------------------------…

Ik spring nog één keer in de Middellandse Zee en dan vertrek ik naar het Oosten.…

telkens groter gaapt het gat tussen trein en perron wij roepen bij vertrek woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten perron en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte echter tussen trein en perron voor de tranen…

Ik wist het, maar had me gezegd dat je zo vroeg vertrekken zou in het donker, ik sliep nog. Ik wilde nog iets kwijt over de pretogen van mijn broertjes verjaardagshond, kamperen in de tuin, stilzitten, kauwen op gras en klaver, de maan uitzwaaien in een warme slaapzak naast jou.…

Lees een gedicht, desnoods van mij. Schrijf zomerbrieven. Evenaar De poolnacht van een schone lei. Niet, niet doen. Voel je knoken, doe wat je wilt - ik doe het ook. Verwijder dagelijkse smeerboel. Niet, niet doen. Maak je op voor de grote trek. Doe je te goed aan het nieuwe jaar. ----------…

is er nog zee, nog meer trekt nog stroming onder het veer? zie de troostende hand en de ontroostbare hand daarin, in haar schoot, beide de hare. sloot ze haar vingers te stevig om de knop van de rozenhouten deur naar de eetzaal? zie het haar, zie haar van welke plant had ze bloem, blad of blazen niet mogen eten? heeft ze een leegte gebezigd…

Wij hebben ook vannacht weer niet geslapen, wij hadden wel wat anders aan ons hoofd: we leken even voor elkaar geschapen, en alle leugens werden weer geloofd. Toch hebben we zeer van elkaar gehouden, het is gekomen als het is gegaan; verder blijft alles altijd bij het oude: de Moor kan gaan hij heeft zijn plicht gedaan. Er stonden 's morgens…

Het zijden overhemd zakt door het geraamte het sjaaltje vat vlam zijn lach gist na op zijn lippen. Nu wordt hij geïntoneerd, niet de vleugel. Wie verliet daar zo schielings de woning zonder om te kijken naar het kind dat de man nazwaait die het werd? Waarom kiest iemand voor vernietiging? Zonder begeleiding koos hij voor een andere…

winterbang zichzelf niet tegen te komen zoekt sneeuw houvast de bomen, kijk, ze zwijgen niets dat mij beweegt oorverdovende stilte hoopt zich op geen tijd meer te verliezen ik ga er aan voorbij stilte,niets dan stilte alle vergeten woorden ze vallen zacht zacht zachtjes weg in het nog onbeschreven wit ik kan mijn zinnen…

Ik kan mijn draai niet vinden, mijn hoofd is er niet bij, sinds jullie zijn vertrokken zijn jullie ’t dichtst bij mij, ik zie het vliegtuig stijgen, mijn hart stijgt bonzend mee tot jullie veilig landen, dan landt mijn onrustwee. Je mailtje meldt; daar gaan we, mijn handen gaan ineen, je foto wordt bureaublad, de baby slaapt sereen.…

Met jouw ademtocht in werkelijkheid vertrek je zorgelijk uit mijn zongebied om het schaduwland te betrekken innemend door dappere drift in mijn dromen vertolk jij stilte van afscheid nabij de landsgrenzen tegen de horizon herschreven niet uit te wissen in bezinning door de ruimte van jouw eenvoudige komaf laat jij de schaduwstilte zwijgen…

Zwijgzaam zonder mijmeren bedekt zij haar lichaam als een rode hartendief om te vertrekken zonder afscheid.…

Wil je weg Oké Dus ga Wil je blijven Oké Kom blijf Het maakt niet uit Wat je denkt en voelt Maar Als verlaten is Wat jij bedoelt En Als ik fout was In al wat ik deed Terwijl Ik anders wilde doen Pak dan je spullen Ga Vertrek Geef mij nog eens die laatste zoen Ten afscheid Voor eeuwig en altijd ’k Heb en had je lief Maar Vanaf…

regens van licht en deeltjes naar het heelal zijn vertrek zal plotseling en oorverdovend zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wat is het doel van ons bestaan? Misschien naar Mars of een verre Maan? We zien al licht van miljard jaren oud. Per raket naar een zwart gat klinkt reeds vertrouwd. Wat is de zin van ons bestaan, als wij het aardse verlaten. Als er mensen naar Mars zullen gaan, of zwarte gaten? Deze aarde heeft toch genoeg om ons te geven wat wij wensen…

kom, zei hij, reik mij je hand Sammy we zullen samen doorgaan en onder het zingen van de Pastorale nam hij afscheid van het leven zonder bloemenkrans en in nachtgewaad vertrek ik hier zonder bagage zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder kan ook zonder mij dus, laat me ’t is stil in Amsterdam, zo stil zonder zijn cantate, zijn uitstraling…

stook het vuur nog eenmaal op voor de zon ons laat vertrekken zing de weemoed naar je land dat al zo lang in tranen brandt een laatste dans hartstocht op bloedhete kolen uitdagend in haar vrijerij rood gloeit de as de eerst strepen licht doen pijn in afscheid van het samenzijn weer ligt de wereld open we moeten verder onstuimig…

Zolang ik me niet losmaak, Zit ik voor altijd in de droom, Mijn droom…

ook zo scheen mij dat toe ik wist dat hij mij zag komen nog even was hij daar en vloog toen weg in de sneeuw had hij, voorgoed, van zijn dode wijfje afscheid genomen…

Het stille vertrek van lente in afscheid van een droom zou jij willen meemaken valt te begrijpen uit jouw brief terwijl je met woorden aan de haal gaat alsof samen zijn slechthorend is ontneem je het geloof haar natuurlijke charme en het vragen blijft verzwegen achter de horizon van jouw geluk verschuilt de maan zich in jouw stilte…