Alle inzendingen over maan OR water OR zand

als wijn zo is het vuur ons voor geweest te groots om water te doen branden zo is lucht ons voor geweest om weer uit water op te staan Zo zijn wij schitterlicht geworden uit wat zand tussen ons tenen om te kijken naar de duinen als twee korreltjes zo klein zo is het leven ons geworden vlug als afgesleten stenen rollen wij vanwaar we kwamen…

ik zie twinkel in de lichtjes die glinsteren in jouw nacht tussen de sterren van de hemel wijl de maan nog op mij wacht ik hoor de tinkel in het klater van het water dat er stroomt langs de keien in het zand wijl de kater van jou droomt ik voel ge-tintel in mijn hart van het bloed dat er gloeit ook het kloppen van mijn aderen omdat jij…

vroeger onder het zand…

Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Bloed stormt door onze aderen,ramen beslaan,energieën versmelten. Verstrengeld tot een lichaam. Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Hand op de klink, ieder zijn weg, maar voor eeuwig verbonden.…

Liggend aan de oevers van het meer laat ik de golven over mijn voeten spoelen, want in de nacht is water warmer, worden de lijnen die zij in het zand schrijven tot zinnen, die bevrijden van de oude regels en de wind doen verstommen. Zwarte maan wordt volle maan, die mijn duister vrij maakt, als een trouwe slaaf na al die jaren.…

het zand is nat, suizend helm vloekende meeuwen rotte planken drijven op het zoute water langs de oude weg een zoekende man gevonden met zilveren lantaarn leidde door donkere dalen smachtend naar gemoedsrust van alle woede, laat hem varen en hem in golven van liefde verdrinken om het ongeloof te bezinken en zijn bescheidenheid te openbaren…

het zand God schiep in het begin ook het zand om scheiding te maken tussen water en land om bereikbaar te maken de overkant…

Haastig vertrok het zand van de bodem, sloeg diepe voren in de nacht en het meer bleef over in haar leegte. De maan sloeg bleek als hand voor open mond het water lag eenzelvig op haar kant.…

‘t Strand wordt weer zand, en de zee weer water. Langs vloedlijn slentert man alleen naar later, keurt onderweg gevonden schelp of schat. Loom wacht ik op het opgaan van de maan. ’t Wordt donker nu, op zee verschijnen lichtjes, de vissers varen uit voor avondvangst.…

Ik schrijf met mijn tenen, letters in het zand, de letters vormen woorden, daar op dat warme strand, de woorden die verdwijnen zodra de zee weer aanrolt. Ik schreef de woorden in het warme zand, alleen bestemd voor mijn ogen, daar aan de kust, in dat langzaam verdwijnende zand, in het water.…

Water wast en walst Het zand glad en het strand plat Drogend in de zon…

de maan nevelt zacht mijn neergehaalde wimpers in gegraven zand…

Het stille water, koude zand Waar ben ik en waar ga ik heen? Ook jij kunt mij geen antwoord geven Ik wil alleen jouw warme hand Jouw liefde en jouw medeleven Illusies in het zand…

Ik zag vannacht een zandstorm in m'n dromen, waarin ik werd bedolven door het zand. Zodra ik was ontloken, schrok ik, want het leek wel, of ze waren uitgekomen. Met moeite klom ik uit m'n ledikant. Wat was ik vuil! Ik voelde mij genomen. M'n badkuip liet ik vol met water stromen. M'n bed zat vol met zand tot aan de rand.…

als water, als een glimlach uit zijn handen liep Het was toen dat zijn adem als een leeuwerik op de wind klom, het zand zijn woorden vol schroom verstrooide, als stuifmeel Het werd avond en toen de ochtend kwam lag zijn signatuur als een watermerk in het wezen van alle dingen, die trillen in herinnering -…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

blote voeten in het zand stemmen van water die mij langzaam trekken in de zee van eeuwige rust…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

Ik wil de voeten in het zand steken  het warme zoute water van de zee in golven over me heen laten spoelen fietsen wil ik door de duinen met de neus in de wind  of in een bootje dobberen  en dan dronken zijn van Liefde en alles vergeten behalve nu.…

Gevormd door de striemende wind de getijden zijn vervlogen Zacht adem ik over zee jouw naam golvend en zo bewogen…

water, zand, leven, dier, mens, cloon ik heb de wereld niet geschapen maar naar mijn hand gezet…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

- ik lag in 't gras in 't zand in 't water jij was daar altijd bij het gras staat hoog het zand is warm de zee een spelevaart maar waar…

ik heb de bron gevonden ben ineens verlicht ken alle inns en outs van morgenstonden in poëtisch schrift dans op wolken speel met zon en maan schemer zacht met kleuren als mensen slapen gaan eindelijk zie ik als ik naar iets kijk voel een warme bezieling in dagelijkse werkelijkheid los zand is nu gebonden door water uit de bron aarde…

Heb ik nog niet vaak genoeg gezegd dat de maan de maan is en de zon de zon maar dat ik slecht ik kan zijn in de schaduw van jouw bloemenknop? De rimpels op het water al een poos verdwenen, maar de voeten nog altijd in het zand te zien. Scheppen, emmers, schelpen in de kofferbak geladen, en de zee aan de oren gezet.…

jij wilde spelen in zee met emmertje en schepje schelpen en zand maar op het strand woelde het water in golven en schuim jij werd bang alles bewoog nam mijn hand als enige troost heb je terug gezet aan de voet van de duinen in de zon en het warme zand water en schelpen gehaald schepje en emmertje jij wilde alleen die troostende…

een briesje neuriede door het gras we wachtten met de vlag te strijken totdat er geen maan meer was.…

De maan staart gelaten naar haar evenbeeld. Als rimpels op vellen trilt het water tot de voeten van de zonderling. Voor dag en dauw ziet hij de druppels aan zijn vest. Zijn snik de laatste, als hij ook nog even huppelt bij de laatste vonk van zijn eigen vuur. Hij slaapt vannacht, in aarde, om niet meer te ontwaken.…