Alle inzendingen over masker OR verdriet OR 's nachts

Het masker toonde een gelukkige lach het masker toonde een verheugd gelaat Haar ogen verraadden wat niemand zag jawel, ze was volkomen ten einde raad Haar masker was hoe zij zich liet zien het masker verborg haar innerlijke pijn Hield zij haar smart geheim, misschien en leefde haar uiterlijk voor de schijn?…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Jij ziet mij, maar niet echt Ik zie mij, enkel slecht Blij is vals, verdriet verborgen Ik draag mijn masker gisteren, vandaag en morgen…

Verdriet en pijn Opnieuw en opnieuw Geen hoop, geen geluk Enkel gebroken Van binnen Van buiten Enkel kapot masker, Fake glimlach Waarom niet? Een keer geen masker, Geen glimlach Een keer echt gelukkig, zelf gelukkig Waarom niet?…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

De kippenboer telt ‘s morgens vroeg de doden, De vos is weer een keertje langs geweest. Voor Reintje is een kippenhok een feest, Maar op hem jagen is ‘s nachts streng verboden. Geen kippenhouder zal dat dan ook wagen, Nou Reintje nog verbieden ‘s nachts te jagen.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Voor jou zet ik mijn masker af Met jou speel ik geen spel Je mag me zien zoals ik ben Maar bang maakt het me wel Voor jou zet ik mijn masker af En hoop dat je dan ziet Dat ik gewoon een jongen ben Die lacht om zijn verdriet Voor jou zet ik mijn masker af Ik heb geen muren meer Omdat jij net zo kwetsbaar bent Leg ik mijn wapens…

De nacht vertelt je wie je bent dan valt het masker af daar ben je een ander die niemand kent Je bent letterlijk en figuurlijk uitgekleed In de nacht, in je eigen wereld met al je dromen, je lief en je leed…

Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Even geen discussie,of grootspraak Geen geouwehoer of ongein Maar gewoon even in jouw aanwezigheid Mijn kleine, verdrietige zelf zijn Dicht kruip ik tegen je aan In mijn ogen valt te lezen Dat ik me nu het liefst verstoppen wil En jij mijn schuilplaats zal wezen Mijn hoofd verborgen op jouw schouder Mijn masker een moment opzij gelegd…

Zwijgzaam in 't verdriet Waarnaar ik ooit heb verlangd Zie ik je naaktheid in 't niet Je glimlach in 't behang ..en komen de wolven der wroeging, 's nachts, als ik me op mijn allerbangst gewetenloos vergulzig aan jouw nakend paargedrang…

Dan sluipt 's nachts dit kwaad langs de kieren van mijn ziel. En kromt het lichaam zich andermaal van 't uitgesteld verdriet.…

Zie mij lopen, kijk mij toch eens gaan ik ben een meisje, zonder zelfrespect Mijn eigenwaarde is lang van de baan kijk maar, mijn armen blijven bedekt Wonden in mijn armen en mijn been Ik voel mij zodoende geschandvlekt Niemand merkt dat ik bloedend ween want ze zien mijn armen altijd bedekt In bed huil ik ’s nachts telkens zacht voordat…

Is er dan helemaal niemand Die dat masker doorziet Je schreeuw om aandacht beantwoordt En luistert naar je verdriet? Niet bang zijn om te leven Laat zien dat je jezelf kent Dan komt er vanzelf iemand Die van je houd zoals je bent…

Tranen aan de binnenkant niemand die ze ziet, gezicht als een masker, zonder verdriet. Een lappenpop zonder hart, geslagen door woorden, voor eeuwig verstard.…

´s-Avonds, wanneer je in de verte staart lijken ze op diepe bronnen waaruit op mysterieuze wijze de nacht over akkers, wouden en steden vloeit, de aarde bedekkend met een zee van duisternis. Zó donker zijn je ogen, mijn licht.…

ik nodig olifanten uit dikbuikig in cirkels rond mijn lichaam hoor alles dreunen op het linoleum van de leegte wijsvingers breken maanlicht meedogenloos in het spoor dat ze achterlaten slapende kamers en striemen worden geklemd tussen slagtanden en een bloedend hart ik begraaf mezelf onder aarde en bladeren en blijf nog even…

Ik voelde me als in een poppentheater 't doet herkenbaar veel pijn en verdriet.…

Mijn tranen zie jij niet in het donker van de lange nacht mijn eenzaamheid voel jij niet door het masker van alle dag zeg maar niet meer 'ik heb je lief' als die woorden hun inhoud hebben verloren…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

ik zou je zo graag willen beschermen voor alle pijn voor al het verdriet maar vooral tegen de beelden die je 's nachts in je dromen ziet het blijft je steeds maar achtervolgen die angst, de haat al zoveel jaar ik wil je zien lachen en genieten gewoon gelukkig zijn met elkaar…

nachts op straat doen protesteren tegen daglichte meneren die de nacht willen regeren en ik kan steeds meer zinnen die niets beweren gebruiken als pillen om een feestje te versjteren ik jaag dames en heren in een vloek uit de kleren om met woorden te maskeren hoe de liefde je verteren kan - ik kan - ik kan veel ---------------------------…

waarom schuil je achter een masker je ogen glinsteren van verlangen en genot je kunt je gevoelens niet verbergen naast mij, tot het ochtend wordt waarom zwijg je onder dit masker je mond om te kussen zo zacht waarom zou je mijn lippen onthouden ze zijn de jouwe mijn liefste, deze nacht wat draag je onder je mantel is het een hart van marmer…