1540 resultaten.
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Mijn gezicht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 862 ongetwijfeld maf
vraag ik mij dikwijls af
of de Eeuwige met ons speelt
ons in groepen heeft verdeeld
hoe anders te bevatten
dat ene, dat zuivere, datte
herkenning, verhelderend als licht
als ik een ander bezie, maar tevens
mijn gezicht…
Herkenbaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 524 Door je poriën
parfumeer je mij,
van enige twijfel
is geen sprake
de arm versmolten
op een zachte dij
in de warme holten
van de nachten
in het waken
van de dagen
kan dié ene geur
mij raken.
Welsprekend
een juist accent
van een vroege
lentezon, als
druppels water
uit de diepte
van de levensbron,
herkenbaar ritueel
nooit te nimmer…
schakel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 827 de herkenning
wanneer je kinderen
kinderen krijgen
en ouder worden
de déjà-vu
van vertrouwde gebaren
in onwennige handen
vertederend nieuw
het koesteren
doet herinnering dagen
vergeten verleden
ontwaakt in toekomst…
Moederschip
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 244 droomtocht over vertrouwde velden
ver boven nietigheden verheven
in de palm van trotse luchthelden
naar iets nooit eerder begeven
ik voel de ijle koelte op mijn huid
de gespreide vleugels houden halt
het zweet breekt plotseling uit
nu de atmosfeer als een deken valt
ik ben in de broeiende kern beland
in het woud van intense geschiedenis…
Adempauzes (8 x)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 Bladstil, niets beweegt
een tijdloze zwijger zwijgt,
ik kan hem horen.
Onbaatzuchtigheid,
om het eerdere streven,
achterwege te laten.
Toon van eigendunk,
voor het gemak vergeten,
herken het geluid.
Alles valt tot een,
dat ene keert tot alles,
voordat het verscheen.
Overtollig woord,
ingepakt of uitgekleed
als koude waarheid…
Masker
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Ik zie mezelf in jou,
hoe je de tranen wegdrukt
en clownesk daarbij
een grappig dansje maakt
je hoofd ligt op het hakbord
de grijns als was bestorven
om knettergek te doen,
omdat nu echt wat denken
aldoor te pijnlijk was.
Ik heb geen bijl
om koppen af te hakken
omdat ik dan mijn hoofd
ook bij die hakbijl zie
kom maar tot…
Voorbij mij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 ik voel ver weg
ook in het denken
niet te vatten,
toch wil je me ergens
roepen of wenken
zo ik dat ook ken, doch
het ligt in de tijd besloten
als het eenmaal daar is,
word ik in herinneringen
gegoten, soms in de
nis van een kloppend hart
je zult jezelf aanschouwen
(als ooit het grijs jou bedekt
dan wel eerder)
het is een moment…
feest van herkenning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 er zijn flarden blijven hangen
restanten mist uit een eerdere zee
er vormt zich aanwezigheid in onze wachtrij
druppelsgewijs, nummeriek
gemeenteloket, mensenheugenis
hangende het onderzoek kunnen we herleven
kaalslag met bos vullen, het bos met bomen
-wat nu volgt is toekomende tijd…
Romantiek
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 46 In avondkoelte
zag ik je zwoele loensen
aan voor koortsigheid.…
Vlinderwindekind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 165 hier kom ik je tegen
tussen letters en dichtersdromen
een vlinder in de zomerstorm
je draagt een mantel van liefde
als een fladderlichte omslag
gerangschikt in een aardse vorm
ik zou met je op willen vliegen
het draagvlak verdelen
sierlijk, soepel, onkreukbaar zweven
schrifttekens rusten op de wind
dwarrelen naar de aarde
daar raak…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Wat we in ons dragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 71 Stemmen in de beken
vragen mijmeren mee
het zijn de wateren
die ons wegen naast het
zwijgen van de rietkragen,
bij nacht en ontij,
het broeit op alle dagen, waarin
afkomst hun bronnen zijn verzwegen
met heldere gong de rust vertragen,
bij nacht en ontij,
in de delta in het stroomgebied
waarin we afdreven, de oorsprong
herkennen…
mijmeringen oma
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.134 wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen
met blokjes spelen en een toren bouwen
de pop uitkleden of de kar voortdouwen
of geeft ze snel haar beer een dikke zoen
misschien een kopje thee voor mama maken
voorzichtig om vooral maar niet te knoeien
de lepel in de kop om mee te roeien
of zou ze bezig zijn met hele andere zaken
het hoofdje…
verwijlen bij de dingen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 670 in de avondschemering
keren huis en haard
tafel en stoel, glas en boek
naar hun roerloosheid terug
dooft ieder gebaar, zwijgt
elk woord
sluipt de nacht in de dag
versmelten de dingen
met schaduw en duister
vinden in vage contouren
heimelijk rust
zo toeven zij onbewogen
in het dunne, wazige licht
tot de nacht weer krimpt…
Road trip
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.268 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op
maar missen de sleutel…
een mijmering
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 568 denk niet aan mij
als je ruikt
aan bloesem
na een malse bui
vergeet mij
als je hooi ruikt
in zon of wind
op het veld gedroogd
ik ben een mens in de rui
al even door
de aanstormende
ouderdom gedoogd
zie mij als gerijpte vrucht
zoet, zuur of beurs.
als bon vivant of kneus
of het bruine loof
van oude eiken
mag ook een grijze wolk…
Baantjes glijdende mijmering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 is koning winter
tot prins verworden
regen en wind
vervangt sneeuw en ijs
in geen jaren
sneeuw gezien
alleen zwarte
zwans ik maar
heimwee claimt
naar die harde
sneeuwkoude ijzelige
winters uit mijn jeugd
baantjesglijdend
Hieronymus
07 december 2007…
mijmeringen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 126 Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen,…
mijmeringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 673 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 387 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Sneeuw en Radar mijmeringen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.779 oei dacht ik sneeuw en glad
zou ik het redden
maar wat een geluk
ik was niet de eerste
kon dus heerlijk in die grote
voetstappen
de mijne zetten
de voetstappen
die een man
voor mij
in de sneeuw
had achter gelaten
ja zeker weten een man
kan me niet voorstellen
een vrouw met zulke grote voeten
zo kwam ik veilig thuis
en nu nog de…
Ik zal wachten.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 377 Ik zal wachten tot de dag
dat je bij me zult komen
Ik zal altijd blijven wachten,
nét zolang
tot je bij me zult zijn
Tot die dag zal ik zwijgend
in de tuin staan,
naar de oude boom gaan,
elke dag
Ik zal zacht neuriënd
aan de beek staan,
tot die dag.…
Boulewaar.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 705 Ik loop hier op een boulevard
het zou zomaar overal kunnen zijn
Waar jij woont, waar ik woon
ik loop hier op een boulevard
Mist en zon, stof en zand
ik hou je stevig bij je hand
zon en mist, zand en stof
het zou zomaar overal kunnen zijn
Het lijkt hier altijd zondag
mijn hoofd is bij de sterren
mijn gedachten bij de maan
waar jij woont…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 542 de tijd legt vingers op de dagen
hij lijst mijn jaren op
hij wordt mijn liefste vijand
ik toets naar toekomst
van vroeger wil ik zingen
maar dansen kan ik niet
mijn kinderen mogen namen dragen
door open ramen waaien ze
naar verre hemelstreken
zij zullen leven godzijdank
het witte doek valt
ik schilder lucht en landschap
(schilderen…
Mijmering?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 Mijmerend onder een stolp
van een onbekende substantie
die geen transparantie en uitzicht
biedt, de noodzaak lijkt beperkt,
versterkt in pagina’s versleten tijd..…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…