Alle inzendingen over mijn wereld OR is gesloten

Ons land, zei de Chinees, is niet zo kies Maar als je als toerist in Holland rondrijdt Dan is dat óók niet best voor je gezondheid Vandaar mijn negatieve reisadvies Vooral musea zijn er ongezond Daar moet je echt een kapje voor je mond…

Met gesloten ogen – kijk ik naar de kilte van de grond zo herkenbaar voelt de aarde ik besef nu dat ik al bestond…

Gesloten woorden gedreven door verlangen, Blinde verliefdheid opgewekt door lust, Een plaats omringd door dwalende gedachten Waar een gevoel van liefde rust. Verborgen gefluister onder een klank van begrip, Lonkend naar een troostend gebaar, Zoekend naar een sprankeltje hoop Voor het vinden van elkaar.…

Ga aan mij voorbij blauw dat me niet bevroeden kan wat mijn hart beroert wordt niet in lucht gelezen ik zuig met lange tenen diep uit de grond afgestompt de treur van de akker opdat daar groeien mag wat bij mij is afgeknot uitgestrekte armen naar een heldere hemel is het mijn lot of de doem van een religie knotwilg te willen…

Verloren kijkt bevroren water naar buiten waar zachte wolken luchtig ogenblikken stilte raken dwarrelende vlokken dansen langs tralies van ijzige pijn, zij vinden verscholen verdriet, achter een stalen deur waar gesmolten water stroomt, zoekt zij kabbelend haar weg langs ontdooide dagen, roept wanhopig om de sleutel welke…

Ons boek is uit er is geen weg terug wat blijft is ons geheim de jaren gingen vlug. Wat eens mooi was ik zal het nooit vergeten ook niet hoe jij mijn hart steeds weer open hebt gereten Zeg mij alleen nog hoe ik verder leven moet Hoe kan ik verder leven als ik jou telkens weer ontmoet? Jij nam te veel wat kreeg ik ervoor terug? Voor…

wees niet bang dat ik niks voor je kan gaan voelen vanacht lag ik echt wel te woelen zat weer eens over je te fantaseren ik hoop echt dat jij me niet gaat bezeren dus wees alsjeblieft voorzichtig met mij want pijn dat kan er echt niet bij ik hou voorlopig mijn ogen open en hoop dat ik op een dag kan zeggen die muren om me heen zijn helemaal gesloten…

niet ver is dicht maar ook gesloten nabij maar met geloken ogen een vers vol mooie woorden klapt toe je ogen met een verre glans gedicht voor mij…

zo eenzaam ben ik met achter mij de lege akkers toonbeeld van mijn omgekeerde wereld bewerkt en toch gebroken en de mensen ze gaan te snel aan mij voorbij hun rode maskers onbedrukt betamen zich de stilte alsof gesloten woorden vertellen dat ze liever zwijgen ergens in de verte klinkt nog vluchtig wat muziek…

Graaf niet zo diep in mijn geest. Dit zou je eigen leed kunnen zijn . De melancholie achter het woord die je nu toevallig leest.…

is dit het beeld waarnaar ik zoek een verzameling van bloemen -uitvergroot- om makkelijker thuis te komen regendruppels die me vertellen over vorige liefdes, warm in mijn hals en later, opdat ik niet zou vergeten, naar een stil woord verhuizen beneden in de kamer te groot om niet eenzaam te zijn te klein om de nacht en de koude…

Ik belde aan, maar jij hield de deur gesloten, en was er geen enkele reactie op mijn geroep. En zo hielp jij ook dit gedicht naar de kloten, zoals ik daar stond bij jouw voordeur op de stoep. Veel mooie dichtregels heb ik aan jou gewijd, poëzie voor jou vloeide uit mijn pen als bloemen, daarbij heeft de muze altijd mijn hand geleid.…

We praten nergens over, we ruiken alleen -- naar dezelfde zeep.…

Met ogen gesloten keer ik terug in mezelf luisterend naar romantische klanken ben ik van de wereld afgesloten Heen en weer wiegend Op de golven van de muziek ben ik in een andere wereld, wereld van de romantiek...…

Ik zal pas gelukkig zijn als ik mijn hart voor jou kan verbergen zodat jij het nooit meer vindt en me verder laat verderven Ik zal pas gelukkig zijn als ik mijn ogen voor eeuwig mag sluiten voor de wreedheid van de wereld die op gesloten deuren blijft stuiten…

ik ben alleen heb de wereld buiten gesloten warm sla ik de stilte om me heen nog jagen vragen op een antwoord maar de puzzel van vandaag wordt traag ik hoor mijn hart voel het bloed in bewegen eindelijk kom ik in ontspannen zijn mezelf weer tegen…

waar de omhelzing van angstige dromen als diepgrijze nevel mij zacht omhelst zal deze wereld in jouw lach ontwaken breekt de beklemming geslotenheid Vraag ik de zon jouw zachtheid te raken zonder jou dooft een ster verliest zij haar wens…

in deze wereld zie je nog sterren helder en zacht soms dichtbij dan weer veraf in deze wereld kijk ik de maan diep in haar ogen soms zijn ze open dan weer gesloten in deze wereld is de zon onze belangrijkste bron geeft ze ons een warme lach maar tegelijk een tikkende bom in deze wereld drijven wolken af en aan valt er regen uit…

De wereld staat op mijn tafel van glas; naar behoeven draai ik de bol met gesloten ogen. Deze aardbol is ongelogen ongeschonden, niet boordevol vervuiling, zonder effect van een broeikas. Het draaien van mijn wereld stopt zodra ik er een vinger op zal leggen en mijmer over de bestemming die ik aanwijs.…

Ze schuifelen als verdwaalde zielen door de gangen van het verpleeghuis de meeste slecht ter been met rollator en gekromde rug niet wetend waarheen hier vullen ze hun laatste dagen geen prikkels geen verlangen hun geest verstomd dit is de laatste halte waar ze wachten op de verlossing die niet komt en worden ze begeleidt door een verpleegkundige…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ieder hun eigen wereld…

ik wilde de winter inkleuren met winterse woorden vrede sluiten met de onverhoedse duisternis ik wilde door muren breken zelfs als alles gesloten zou zijn met andere ogen de wereld beschouwen ijs met handen breken ik wilde het ijzige bewustzijn van de dood tot bedaren brengen…

Hij zit al één jaar in de huwelijksboot En dus daalt onze kroonprins in de achting, Want heel het land is stilaan in verwachting, Maar Máxima nog niet - alleen: geen nood. Want als men strakjes knijp zit met de troon, Dan bellen we naar Clonaid voor een kloon.…

Ik ben gesloten of juist open, Ik durf soms niet alleen op straat te lopen. De wereld is oogverblindend en luidruchtig, Mijn wereld oogt zelfzuchtig. Flitsend gaat de wereld aan mij voorbij, Het gaat allemaal te snel voor mij. Ik zou alles willen zien en horen, Ik kan het niet en voel me verloren.…

Moderne baby’s halen graag hun gram, Hun kleine adertjes zijn veel te nauw en Ze spuiten daardoor liever niet: ze kauwen Hun bolletjes - en zingen zacht 'mjam mjam'. Maar dan verheffen junks hun stem aldus: 'Geef hier vervelend kind, die toys ‘r us'!…

Vredig lig je daar, ogen gesloten, wonderschone engel. Mijn vingers beroeren je naakte lichaam, Wereld in mijn handpalm. Ik bewonder je pracht, gesloten ogen vangen de mijne, een blik gevuld met tederheid beroert je huid. Vuur ontspringt mijn hart als ik je in mijn armen sluit.…

Een dikke dauwdruppel op een nog gesloten roos. Vangt de eerste zonnestraal en breekt de kleuren zo mooi als een regenboog. En broos de roos voordat zij zich ontplooit en gaat fleuren en geuren. Een mooiere zons-opgang kan niet gebeuren. Het is alsof de wereld heel even stil blijft staan.....…

nee, een hoofdrol wil ik niet, zweven in letterhoofden in een wereld die slechts jullie behoort; een zelf geschapen egodroom waar jullie mij, heimelijk, zonder enige schroom met de kop van Jut bestoofden achter het gesloten doek van fictie souffleer ik mijn eigen vertrek en hoor de auditoren roepen: wie is hier…