5705 resultaten.
Zand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 352 Een zandkorrel
in de woestijn,
valt in ’t niet,
een zandkorrel
aan ’t strand
eveneens,
de zandkorrel
in mijn oog,
maakt me nietig.…
zand erover
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 778 werd reeds opgezet
schietend schreeuwt zij okee zand erover…
nat zand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 605 gebonden aan een touw
en de kracht van de maan
langs duizenden sterren
in de hemel gegaan
in aanzwellende stormen
van geweld
op zoek
naar haar held
zonder naam
zonder weet
van haar bestaan
in de rust van de nacht
onder een hemel van sterren
schrijf ik mijn naam
in het nog warme zand
ik geef haar mijn hand
en weet
dit is goed
het is…
Het Zand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Zand
ik zie
alleen
maar
zand
Ver weg
dichtbij
voor
achter
en
opzij
alleen
maar
zand
Ik
voel
overal
zand
in mijn oren
in mijn ogen
knieholten
en ellebogen
overal
zit zand
Ik ben gek
op zand
op kuilen
duinen
en bergen
grof geel
en fijn wit
zand
Ik geniet
van
woestijn
steppe
en strand
hollen
lopen
dolen
in…
De woorden in het zand.
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 123 Ik schrijf met mijn tenen,
letters in het zand,
de letters vormen woorden,
daar op dat warme strand,
de woorden die verdwijnen
zodra de zee weer aanrolt.
Ik schreef de woorden
in het warme zand,
alleen bestemd voor mijn ogen,
daar aan de kust,
in dat langzaam verdwijnende zand,
in het water.…
Liefde als zandkorrel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Liefde begint als een zandkorrel,
langzaam worden dat er meer,
een handje vol zand en elke keer,
komt er een beetje bij.
Liefde is als een schep zand,
het ligt sterk besloten in je hand,
maar zodra je de vingers van elkander doet,
glipt de liefde als zand,
je door de vingers.…
Zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Zilte zee als onze horizon
schitterend in zonlicht
zeilschepen laveren
over golven, gulzig
glazig in mijn droom
niets weet ik meer dan jij
over iedere zandkorrel
uniek in samenzijn
een vader
die zijn zoon niet kan vinden
een ader
die zijn droom niet kan vinden
op het strand.…
Sahara 2007
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 159 ik weet nog van het zand
en die enorme vlakte
van mijn handen
rond mijn mond
roepend naar een fata morgana
waar mensen
zwijgend staarden
die alles omvattende stilte
en de eenzaamheid
die mij overviel…
Zeeuws - Vlaanderen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 162 Ooit gehoord van Zomerdorp Het Zwin
Gelegen in de buurt van Cadzand Bad?…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
[ Herfst, het regent ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Herfst, het regent
weer de oude droefenis --
van mijn bange hart.…
de verte mist in wervelend zand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.330 stippen op een kale vlakte
de verte mist in wervelend zand
wind kuift wit op vale zeeën
jaagt hen op met straffe hand
de hoofden zijn gebogen
in eerbied voor natuurgeweld
of ter bescherming van de ogen
de storm heeft het niet verteld
hij duwt het grijs in groene golven
giert uithalend spetterend nat
zag een wandelaar zeer verbolgen
kijken…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
tijdelijk sterven
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 448 draag met mij bakstenen
in de mist van de ochtend
de nazomer lijkt te wenen
als ik kniel in het zand
een pad wil ik bedenken
naar het naderend
kale bomenland
ik herken het jaargetij
dat over een zwoele grens
de zon dieper laat dalen
en licht vooruit schijnt
op tijdelijke sterven
zo vreemd
maar toch weer
mijn innige wens;
stilte…
De struisvogel
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 873 Een hele struise struis kwam toen voorbij,
Bekeek die konten op een rij,
Zij wilde hier geen tijd verliezen,
Miste zuiver zand tussen hare kiezen,
Riep ‘Al die bagger is maar larie’
En ging terug naar de Kalahari.…
stilte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 680 de mist maakt mijn woning
slechts de stilte komt door de muur
watervogels spelen in de tuin
kaneelriet staat in het ijs van de vloer
vissen zijn schichtig onder glas
grijze vlekken op het zand
nu nog stille witheid en zwijgen
straks een vol strand met welvaart
open vensters en deuren
waardoor de onrust naar binnen tocht…
Winter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 de mist maakt mijn woning
slechts de stilte komt door de muur
watervogels spelen in de tuin
kaneelriet staat in het ijs van de vloer
vissen zijn schichtig onder glas
grijze vlekken op het zand
nu nog stille witheid en zwijgen
straks een vol strand met welvaart
open vensters en deuren
waardoor de onrust naar binnen tocht…
Hakken: in 't zand
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 277 Zet dan fijn, je hakken in 't zand
want geloof me: het zijn mensen met
weinig verstand, die je op je hart trappen
Dus zet ze maar in 't zand: die hakken!…
[ Jouw oude lichaam ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 22 Jouw oude lichaam
bewoon je nog, en toch tref --
ik je niet meer thuis.…
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.…
Liefde in de mist
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 993 Ik heb er niet naar gezocht
ben er plotseling ingelopen
nog voordat ik erbij stilstond
had de mist mij al ingesloten
dikke mist om mij heen
verbergt jou voor mij
laat mij in onzekerheid achter
ben je er nu wel of niet voor mij?…
Mist
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.873 De nacht valt snel
en de mist wordt dikker.
Mijn honger wordt groter,
bijna onhoudbaar.
Een zachte schreeuw
wordt gedimd door de nevelslierten.
Mijn honger is gestild
en ik fladder verder
op zoek naar een volgend slachtoffer...…
Mist
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.480 Als zienden soms vergeten
hoe het is om blind te zijn
is het soms wel even handig
net zo mist/bijziend te zijn.
Want de wereld is zo klein,
door dat enorme grijze gordijn;
echter wij zienden hebben één ding mee,
als de mist optrekt zien de
meesten weer voor twee!…
Mist
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 263 Mist hangt over zee
sluiert mijn gezicht
verbergt alweer
de droevenis
warme adem
in koude lucht
maakt alleen
meer mist
mijn gedachten
aan jou
brengen plots
weer zonneschijn
licht glinstert
over water
gedachten
klaren op
dofheid verdwijnt
uit ogen
wangen blozen
frisse lucht…
mist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 284 of een gum al de contouren
van de bomen heeft gewist
resten slechts de vage vormen
van de bomen in de mist
roerloos hangt de dichte nevel
de geluiden zijn verstild
koude wringt zich door de kleding
al het leven wordt verkild
vogels laten zich niet horen
de omgeving wacht verstomd
tot de mist zich laat verdrijven
als de zon tevoorschijn…
mist
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.822 Je rijdt in laaghangende wolken,
Je ogen priemen, maar geraken
er niet door.
Net melkglas zonder één korreltje
klaarheid.
Behouden moet je blijven, maar hoe?
Het vraagt inspanning en je wordt moe.
De rand van de baan merk je niet
alleen je handen op het stuur.
Waar is die omgeving van voordien,
zij was zo helder en puur?
Nu heb je schrik…
Mist
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 Hij kapselt in
geluidloos
hij heeft er meer
dan aanleg voor…