Alle inzendingen over moeke

Het strand ligt er verlaten bij, De duinen liggen achter mij. En voor mij schuimt de zee, Draagt mijn gedachten met zich mee. Eenzaam loop ik hier, Zet mijn gedachten op papier. Ik ga maar zitten in het zand, En voel plotseling een hand, Op mijn schouders neergelegd. Zonder dat hij èèn woord zegt. Zijn ogen zeggen meer dan duizend woorden…

Hij is de mooiste, de liefste dat zei ik ook bij die andere twee we hebben nu drie van die knulletjes en zijn er ontzettend gelukkig mee. Alles is voorspoedig verlopen maar bijna was er weer niemand op tijd we hebben het gaspedaal iets ingetrapt en hebben daarvan deze keer geen spijt. We waren nog maar amper binnen of hij wilde de wereld…

Als ik dat kale koppie zie, Denk ik vaak vol melancholie, Even nog aan vroeger terug. Want de jaren vliegen,gaan veel te vlug. Het werken is over, dat is voorbij. Tijd is er genoeg, want we zijn vrij. De liefde van vroeger is nog altijd aanwezig. Maar het houd ons niet meer ieder uur bezig Ik ken mijn maatje nu al dertig jaar, Behoorlijk…

Ik wil voor jou de sterren plukken, De zon voor altijd laten schijnen. De duistere wolken uiteen gaan rukken, En het donker voor immer laten verdwijnen. Ik wil met jou nog zoveel dingen, Maar rest ons nog de tijd daarvoor? Van geluk kan ik wel zingen. Jubelend als eenmanskoor. Maar wij zijn net als zoveel stellen, Nuchter, en met beide…

Mijn vingers glijden over toetsen raken ze voorzichtig even aan en als ik zo zit te spelen zal er een heel mooi wijsje ontstaan. Daarbij zal ik dan de woorden zoeken die maken het tot één geheel dan zal ik zachtjes voor je zingen als ik dit melodietje speel. Mijn stem zal je zacht beroeren en je hart sneller doen slaan je zult je arm om…

Alle brieven die je me zond, en waarin te lezen stond; mijn schat, ik heb je lief. Ze waren allemaal gelogen, je hebt me keer op keer bedrogen. Nu vraag je me,om je te vergeven, de liefde opnieuw te beleven. Maar ik zie in jou alleen nog maar; een vuile leugenaar. En ik wil dat je gaat, me voor altijd verlaat. Nu schrijf ik jou nog een laatste…

Je schreef me de mooiste verhalen, in bijna alle talen. En ik geloofde je, vertrouwde je. Het waren maar loze woorden, losse letters, aaneen geregen tot een zin. Waarin je mij de hemel op aarde beloofde, mij van m"n zinnen beroofde. Het heeft geen zin meer, met jou door te gaan, aan je zijde te staan. Je hoeft me niets meer uit te leggen…

Tijd heelt alle wonden, zegt men toch, Maar de wond zit er nog. Veel tijd is er al verstreken, Maar er is mij gebleken, Dat de wond steeds groter wordt. Tijd is betrekkelijk kort. Ik word te vaak herinnerd aan vroegere tijd. Nu wordt het tijd, dat het eindelijk slijt.…

Je kunt niet alles meer begrijpen en kunt het geestelijk niet aan dag en nacht is voor jou hetzelfde je hebt geen notie van je eigen bestaan. Je wilt de dingen nog proberen maar raakt dan helemaal van slag je ogen staan dan zo verwilderd zou ik het zijn die je helpen mag ? Maar ach, je weet niet meer wat hulp is en kijkt me dan zo wazig…

Het geluid van de donder, jaagt de zeelui naar het vooronder. De bliksem ontwijkend, reikhalzend kijkend, Naar dat geweld van de zee. De golven slaan genadeloos neer. Hun stemmen gedragen door de wind, die zijn bestemming niet vind. Verbroken is het radiocontakt, de mast gebroken en geknakt. Geweld op zee,een scheepje in nood, zij vechten…

De klok van het station, zij tikt nog rustig door. En daar op het perron, staat ze te staren naar het spoor. Een traan stroomt over haar wangen, haar blik vol verlangen, kust ze hem voor de laatste keer. En vraagt zich af: wanneer zie ik hem weer. Haar schouders ineen gedoken, zo loopt ze naar huis. Van alles is ze verstoken, eenzaamheid…

Schitterend als diamanten, zo blonken die ogen van jou. Waarvan ik de scherpe kanten, wel even afslijpen zou. Ik heb me erin kunnen verdrinken, tot op de bodem van je ziel. Maar toen kreeg ik te horen, dat je op iemand anders viel. Opeens zag ik je ogen van een andere kant, als van een ongeslepen diamant. Ruw en zonder enige glans. En ik…

Dag mam ,ik ben niet laat thuis zo is hij de deur uitgegaan maar kwam nooit meer naar huis de wereld bleef even stilstaan. Een auto schepte zijn lichaam slingerde hem hoog door de lucht het laatste wat men van hem hoorde was zijn allerlaatste zucht Zijn moeder staat te wenen daar bij dat open graf van hem die haar zo lief was en wie zij…

Mag ik even alleen zijn, eventjes maar? Even razen en tieren, ik word gek van de pijn. Even mijn tranen de vrije loop laten. Even niet hoeven te praten. Ik wil even niet, dat je mijn tranen ziet. Pijn kan ondragelijk zijn. Daarom vraag ik: Mag ik even alleen zijn?…

Ik zie dat mooi en lief gezichtje dat vroeger zo gelukkig was nu zo van pijn vervuld is lijkend op gebroken glas. Ogen kijken zonder glans zo wezenloos de wereld in niets lijkt meer op dat kind van toen het leven heeft voor haar geen zin. Ze loopt door plassen langs de straten verdriet vult nu haar hele leven het kind zijn heeft te kort…

Je bent als pure chocolade, zoet als marsepein verstopt in een lade, ik wou dat ik dat laatje mocht zijn. Je bent als een veren kussen, zo zacht als dons, je kunt alle vuren blussen, behalve dat vuurtje van ons. Ons vuur dat blijft laaien, nog hoger dan hoog. De vlammen grijpen en graaien, tot ver aan de regenboog.…

De tijd is zo spannend nog zes weken te gaan dan zal in dat kamertje een mooi gevuld wiegje staan. Ik zie haar steeds lopen het buikje vol en rond naast haar dat lief ventje bruisend van energie en gezond. Het lopen wordt zwaarder ze torst dat extra gewicht maar ze doet het met blijdschap een lach op haar gezicht Nog zes weken…

Kleur licht in je leven laat zwart en grijs verdwijnen breng de zon bij de mensen laat een lach op je gezicht verschijnen. Gooi af dat gemaakte masker toon ons je ware gezicht blijf niet in het donker zitten zoek op dat helder mooi licht. Verschuil je niet in de nacht laat niemand je lot bepalen stap vrolijk de dag in geniet van de…

Eenzaam hoopje mens grijs van de zorgen ik wens je een onbezorgde morgen. waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

Ik klets in tien minuten een half uur aan elkaar loop vijf kwartier in een uur en bij de start ben ik al klaar. Ik doe de afwas na het drogen slapen wil ik overdag en met gesloten ogen was ik de enige die alles zag. Winkelen doe ik na sluitingstijd drink thee uit een koffiebeker en dat ik fantaseer dat weet ik wel heel zeker.…

Je hebt de prijs moeten betalen voor jarenlang hard zwoegen nooit heb je nee tegen hen gezegd als mensen om jouw gunsten vroegen. Nu ben je aan het eind van je latijn je kunt nu helemaal niks meer en de mensen die jou nodig hadden zie je ook nooit of te nimmer weer. Ze hebben je laten barsten toen jij hen eens nodig had nu zit je eenzaam…

De angst slaat me soms om het hart, als ik denk aan zoveel keren, toen ik het ook zo breed niet had. Ik haal me zo weer voor de geest hoe het bij ons ook is geweest. Kind'ren op versleten schoenen, veel te kort, hun lange jas. Elke keer die snoetjes boenen, altijd veel te krap bij kas. Nooit eens kunnen zeggen: kind je krijgt van mij een…

Je was achttien, en volwassen zoals je zei. Je had het wel gezien en verliet je vader en mij. En ach, de wereld die kon je wel aan. je wilde op eigen benen gaan staan. Maar na een maandje of vijf, had je bijna geen hemd meer aan je lijf. Je geld verbrast, de huur niet betaald, en veel foute vrienden aangehaald. Met spijt van al je gemaakte…

Kennen jullie in het noorden, het mooie plekje Lauwersoog? Waar je zonder woorden kijkt naar zon of regenboog. Slenterend langs het strand kijkend naar de golven, als je hand in hand onder het water wordt bedolven. Je ziet schepen de haven in varen, mensen die zich scharen Bij de viskraam, voor een lekkerbekje. Lauwersoog is voor mij het…

Voor me staat een foto, een foto van m'n ouders. Ik heb ze soms zo nodig nog, hun armen om mijn schouders. Beide zijn niet meer in leven, alles hebben ze voor mij gedaan. veel liefde hebben ze aan mij gegeven. Ik zie nog hoe ze 's morgens kwamen, nooit apart, maar altijd samen. Het is al wel heel lang geleden, maar het gemis is er nog steeds…

Vroeger was er geen tv, toch waren we allemaal tevree. Op de radio een hoorspel, nou, dan wist je het wel. Een half uur even stil zijn. het was gezellig en fijn. Met doppinda"s op een oude krant, een beker warme choco in je hand. Zaten we gezellig bij elkaar, ik was misschien zo"n negen jaar. maar herinner me het nog goed. Met een warme…

Waarom zou een man niet mogen huilen heeft een man soms nooit verdriet doet hij stoer tegenover een ander zodat geen mens zijn tranen ziet ? Moet een man zich soms bewijzen door zich heel groot voor te doen zich afwerend gaan gedragen als iemand hem eens vraagt om een zoen ? Er is niks mis mee als mannen huilen en als ze hun emoties laten…

Een gang zo lang en zwart met kille koude muren waar handen tastend voelen en ogen in het donker turen. De geuren van de schimmel indringend worden opgesnoven vrijheid die ik zoek in uitgang ergens boven. Angst knijpt mijn keel dicht misselijk maken mij de geuren op zoek ben ik naar licht op zoek naar open deuren. Tastend gaan mijn…

Verdriet kan soms zo sterk zijn het vreet je helemaal kapot houdt je angstvallig in zijn greep en pakt je bij je strot. Dan zou je heel hard willen gillen en er komt maar geen geluid als dan eindelijk de ontlading komt dan gil je, nee dan schreeuw je het uit. Dan zul je roepen: God waarom waarom werd mij dit aangedaan krijg ik dan nergens…

Er wordt altijd gesproken van moederliefde maar vergeet die van een vader niet hij wil het schreeuwen van de daken zodat iedereen het hoort en ziet. Ook al is het niet zijn eigen vlees en bloed hij zal een goede en lieve vader zijn die in alles naast zijn kinderen staat in voorspoed, verdriet en hun pijn. Het is het vadergevoel dat telt…