Alle inzendingen over monsters OR droom OR schimmen

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

voor M.W. Aan de rafelranden van het schaduwrijk der nacht zwijmelen verzonkene gedachten in vergetelheid van sepia en indigo in woordeloze beeldentaal naar donkerblauw en violet in peilloze bezonkenheid verstolen overvaart incognito en ongezien anonymus in het verblijf van nachtdoorwakendheid sluimerend in diepe remslaap…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Ik probeerde hun verloren aandacht weer te krijgen, met hen mee te lopen want de meters muren leken open breed van doorgang, vol van nieuwe geestkracht Maar het was alweer de lucht, ongrijpbaar als de tijd verdwenen in seconden spinsels in een rij aaneengebonden die ik dagelijks verbeten nastaar Bij het zien al, lijken ze te vluchten werelden…

als schoonheid in de nacht valt zicht verschrikt raakt door aanraking zelfs schimmen de herinnering niet vermogen en het zoeken naar steeds wordt bedrogen blijft een lied haar woorden zingen tot zij zichzelf hervindt in een nieuw verhaal…

Maar ze worden niet meer bereikt het blijven gedachten vergezeld door schimmen uit een vroegere tijd.…

Door de stille straten van het kleine stadje waren wezens rond vinden slechts koude en gesloten deuren op zoek naar warmte Gevangen tussen dag en laatste uren nacht figurerend dominerend in een vale schouwburg tussen schijn en zijn De schijn van schimmen zonder verse schaduw verdwijnt pas uit zicht als de zon verschijnt aan de grijze…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Het huwelijk moet een monster bestrijden het monster van de dagelijkse sleur wil je je daarvan bevrijden sleur dan het monster door de achterdeur.…

De schimmen van de straten Accentueren de duisternis van De nacht. Het fluisteren van de Stemmen versterkt het mysterie Van wat mogelijk komt en nimmer Wacht. Mijn nachtelijke dromen Zien op naar de hemel ogen, Fonkelend in de duisternis van De nacht. De schimmen van de straten Fluisteren onhoorbaar zacht.…

Die welverdiende rust onder de dempende deken van de droom. Weerloos, als het monster komt, met zijn bebloede vacht. Die klauwen in de nacht.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik heb al vele monsters verslagen, bergen beklommen..grote gevaren. Maar dit monster gunt je geen rust, nee..geen ogenblik.. Dit monster is zo sterk nu ik besef..het monster..dat ben ik.…

angst ik laat een lichtje branden voor als je ‘n monster ziet je doet je ogen open ontdekt: het is er niet het monster angst ligt altijd op de loer bij ieder mensenkind het is de angst dat het monster angst ons overwint ik laat een lichtje branden dan komt het monster niet…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Verwoestend haalt hij uit kent totaal geen pardon vreet zich een weg van binnen naar waar het leven begon Raakt alle vitale delen gaat grijnzend zijn gang ontziet geen lijf nog leeftijd denkt alleen aan eigen belang Sluipt langzaam naderbij als een dief in de nacht ik ken geen ander monster dat een leven zo verkracht Het monster dat…

niet opgevoed tot jodenhater ontstond zijn extreme afkeer in de loopgraven van Champagne hoe kan het monster in elk mens aangewakkerd worden door een man als het geen wezensdeel zou zijn…

vooruit gezet veredeld tot een grotere beslissing dan geloof je denken laat het gaat niet over jou of mij of wat we vinden in ‘t totaal de wereld draait door en het verhaal beschrijft twee kanten alle kranten staan nu vol van dit vertrek en van een man wiens nek zich wit wast in de haren van een valse god ‘tot dan’ zeg ik, ‘tot…

natuurlijk respect voor de Nederlandse majesteit maar er is een grens vervul alstublieft lieve dichters mijn hartenwens bestudeer het verharde gezicht bij het aankomend jachtgedrag een totaal andere uitstraling des Konings geheel anders als normaliter zijn stralende lach…

Langzaam dwalen de schimmen als het stof dat neervalt zonder woorden. Van de tijd zoals ze ontkleurd zijn en hun gezichten als groeven van oude dromen die mij weer laten wensen dat ik mijn schim zal vinden en mijn schaduw niet verlies.…

zij laat het licht aan voor de angsten voor de schimmen op de muur haar deur dichtgaan voor geluiden voor gevaren elk uur haar ogen open voor de dromen voor de stemmen in haar hoofd haar tranen lopen voor de schaamte omdat niemand haar gelooft…

ik pluk de schimmen van het verleden de zoete geur nu nog zo sterk dringt in mij maar...kan niet blijven langzaam doet de tijd zijn werk…

De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas De schimmen in mijn hersens zijn waarheid gebleken. ----------------------------------- uit: "Door droogdronken dromen"…

zal ik weer doen wat ooit gebeurde en zal jij zwijgen als nu de beesten aan mijn bed die ik, voor rede aan de kant gezet met geweld verscheurde Want als ik mijn ogen sluit en luister voel ik hoe je zachtjes grient 'het is niet eerlijk, waar heb ik dit aan verdiend' starend in het grauw oktoberduister voor een onontvangen schouderklop…

Vanachter glas klapperen vleugels warme uren weg, ik zie ze duiken zonder vrees en met gevoel; de duiven die de tijd aanvechten. Vanachter glas praat de straat geheimen uit, onsamenhangende geluiden waaien om elke hoek. Vanachter glas werpt het licht zonnesteken richting de zich in grijze gebouwen hullende mus, mens, gevangene en werkmier…

is er geen weg terug Wie bepaalt het algemeen belang, achter ons rug We kenden grote glorie We bereikten ongekende hoogten, in menig wereldrijk Wie bestudeerd onze historie, zoekend langs alle slijk Komt tastbare wijsheid na vele eeuwen op haar plek terecht Zullen we eureka schreeuwen wanneer de vrede is beslecht Rest er meer dan schimmen…