Alle inzendingen over nacht OR trein OR machien

ik droomde dat ik een trein was die langzaam de nacht inreed in mijn linkerzij woedde een brand kalm maar vastberaden verdreef de dag de duisternis ik werd wakker in een zacht en warm landschap dat voelde als mijn moeders schoot…

De per spoor getransporteerde arbeidskrachten Zijn tezamen slechts een kleine vijf procent En nog meer beperkend nieuws werd er bekend In Flevoland geen treinen in de nachten De oplossing is klink- en zonneklaar Van nu af aan Libelle Zomerjaar…

slaap een stuk uit de nacht reis een trein in vol ornaat zet een zomerwei in badend licht zoek een verdwaalde hond in de pot val een diepte zonder hoogtezucht leef een stukje tegen de draad…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

ik kwam te laat te laat voor jouw trein de trein naar niemandsland kans verkeken, trein gemist ik miste jouw trein jouw trein en vaarwel omdat ik niet kwam ik miste jouw trein een spoor een spoor zonder trein een trein met jou zonder vaarwel…

de nacht op zicht in mistig nevelland gevangen geef ik iets bloot zolang de voorraad strekt van nu af aan het onbeperkt verlangen eens verder weg te gaan als straks de trein vertrekt... ginds wordt de morgenstond al opgehangen…

Gevangen, wachtend op de laatste trein. Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein. Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein. Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein. Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein. Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch met de laatste trein.…

De "trein" van de Tour wordt opgehouden door de trein op de rails. De trein op de rails, reed misschien wel op tijd, maar de trein van de Tour, raakte wél seconden kwijt!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

Er werd door de NS ook ’s nachts gereden Zo bleven wissels vrij van sneeuw en ijs En zo zorgde die nachtelijke reis De andere dag voor minder moeilijkheden Je kunt problemen simpel dus vermijden Gewoon door treinen wél te laten rijden…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik moest aan jou denken lief toen de trein allang was vertrokken jouw geur mij nog omhelsde Voeten vinden zonder aarzelen hun weg Met jouw armen nog om mij heen komt de nacht mij halen warmte om mij heen Ik moest mijn lief Met mijn ogen dicht droom ik over morgen jouw geur, jouw armen, jouw warmte Met ogen open in het eenzame duister…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

Toen 'k in een schemerige trein ging de nacht achter de ramen, zag ik daarin een oudere vrouw met onderkin en wangenvouw, ik dacht, we reizen samen... Het was zo stil in mijn coupé tersluiks keek ik eens om me heen, ik reisde slechts...alleen.…

op het perron de deuren gingen niet open het lot heeft het blijkbaar zo beslist en daar sta ik weer verlaten de reis naar dromenland gewist en niemand heeft in de gaten hoe vervelend dat is en ‘s morgens vroeg rijst de vraag en die ergert mij zelf het meest de vraag: heb ik mij vergist – bestaat hij wel – of is het missen van die trein…

Terug reizend in een lege trein Laat ik mijn gedachten vrij Ik proef nog je zachte tong Van onze zalige vrijpartij… Vannacht was ik van jou Je liefde was zo puur Ik voel nog je vingers Brandend als vuur… Terug reizend in een lege trein Beleef ik opnieuw deze nacht Mijn hele lichaam tintelt En voel je weer in mij...zo zacht… Vanmorgen…

heel wat te vertellen, iets steels iets spijtigs, verdrietigs of juist speels ik slorp je woorden op en hoor je harteklop op deze dag zolang gewacht ik sidder, straks komt de nacht word jij brutaal van me afgescheurd weer naar die stomme trein gesleurd pijn en toch veel blijheid om uren intense tederheid mijn traantje smeekt: kom toch…

Wij rijden met de trein naar 't Zuiden. De peppels vallen van ons weg, De molens en de meidoornheg, Die langs de spoorbaan is gelegen. En na een nacht van weinig slapen Snelt glanzende de eerste rij Cypressen aan ons oog voorbij, Gelijk een groep marathonlopers.…

Die trein heeft mij wel heel ver weggebracht, een reis die maar geen einde wilde nemen; de avond ging ongemerkt over in de nacht en heel mijn reis is het nacht gebleven. Nu ziet hetzelfde station ons hier weer staan: de reis voorbij, het leven - gedaan.…

nog steeds bespeur ik rond het geluid van een verre trein die vage ongerijmde melancholie alsof iemand zich in 't holst van de nacht nog even horen laat weer afscheid neemt en verder gaat in 't duister zacht verstomt verglijdt vervliegt…

Was het toeval of voorzien, Was het toen lust of liefde? Op afstand keken wij elkaar plotseling in d'ogen Een heel mooie tijd van nazomeren onderweg naar Binnenkort in de maand mei, leggen verliefde vogels in meervoud hun ei Ook al was het toen eerder op afstand Het maakte mij blij…

Laat vrije baan aan de : zij schonken 't zelf-vertrouwen weer aan een geslacht, dat kroop in ossewagens en in palankijnen, en nu aan 140 ijlt doorheen de nacht.…

En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn. Vraag me niet waarom, of hoe zoiets nou gebeurt, ik geef mijn nummer, ik ben zo dom, toch ben ik van binnen even gekleurd.…

Ik kan kiezen voor een richting en of ik de trein mis mijn toekomst bepaal ik zelf, door wat ik nu beslis. Zoveel mensen ongelukkig, ik hoor stil hun beklag ik moet nog dit, ik moet nog dat, hoe kom ik door de dag. Ontevreden met hun levenslot en mensen om hun heen het leven zo onrechtvaardig, gevoelsmatig heel alleen.…

Nu door de dagen en de nachten Martelt herinnering.…