Alle inzendingen over net zolang

Ik staar naar een stuk wit papier en bid dat de poëzie vanzelf opduikt Ik schud het woordenboek boven de tafel uit en hoop dat er schitterende woorden uitvallen Ik kijk net zolang naar mijn pen tot deze verandert in een toverstaf en een magische tekst tot leven wekt Ach wat… sommige woorden zijn eigenlijk al mooi genoeg: Ik hou van…

Regen en wind geselen de ruiten het is een explosie van frustraties het klein zijn uitgemorst zoveel jaren voorbij gedreven door uitroeptekens mijn blik kijkt voor wat er komen gaat het onbekende trekt aan alles lijkt uit mijn lichaam verdreven zelfs de wind spreekt zijn eigen taal ik blijf mij er tegen verzetten net zolang totdat…

vliegt hij in haar web dat zij doelbewust op deze plek gesponnen heeft nog versuft van de klap omarmt zij hem, met heel haar intrigerende zijn zal hij ooit te weten komen van haar vooropgezette plan om hem langzaam maar zeker voor haar te winnen, daar verzetten totaal zinloos is bespeelt zij hem net zolang totdat hij al zijn…

nadat haar man begraven was liet overgrootmoeder Betjie van Middenspruit hem opgraven en trok hem een ander zondags pak aan ‘ineens begrijp ik het’ zegt mijn moeder ‘ik zou niets liever willen dan daar bij die hoop grond te gaan graven net zolang totdat ik bij je vader ben tot bij waar hij is en hem aan zijn schouders optil die onontkoombare…

nu jij geveld bent jij grote ouwe reus lig jij daar met de knieën in ’t water jouw kruin rustend op moeder aarde die jou o zo lief had en voedde vanuit de bron daagde wind je uit jij waande je een jonge God en zwierde net zolang tot de zwaartekracht won…

gisteren spraken woorden ze fluisterden soms ook of misschien werd de wereld op dat moment wat stiller er werd bemind, gehuild, gelachen in jonge en oude, rechte en scheve gezichten net zolang tot ieder geluid de honger vond zonder schaduw of verlies van golvende huid en ik dacht nog zou dit nu poëzie zijn voor of achter zonsondergang…

nog één keer; net zolang tot het vertrouwd klinkt qua herkenning stukje beleving een voorspelbaar loopje karakteristieke eigenschappen pijlvormig, gedurfd zelfstandig naamwoord kerend tot zelfportret i.h.k.v.…

zolang tot ik jou toevertrouw aan mijn blanke vel…

ik zal stranden met de zeemeermin en het water verdelen in vier fonteinen zodat de lucht bewegen kan in rivieren en bomen van hout de vlinders verbrand ik in het vuur, zonder zomer op te wekken en uit de kleine druppels regen buig ik licht, net zolang tot schaduwen vallen over oud geworden dromen ik zal slapen in haar armen…

Sluit je om wat voor reden ook, Je ogen voor de waarheid, Denkt een nieuwe te vinden, Gebruikt woorden als nooit en altijd, En gelooft dat je alles daarmee oplost, Tot de eerlijkheid de waarheid wakker maakt, en je net zolang gaat achtervolgen, Dat je het vluchten voor de waarheid moe wordt, De eerlijkheid je inhaalt, En je weer beseft dat…

Als mijn dromen zijn vervlogen en illusies zijn vergaan, als de winter is gekomen en het licht is uitgegaan, als het leven me te druk is en mijn lichaam te vermoeid, als mijn vrijheid werd gevangen en de wanhoop is gegroeid, dan wil ik mezelf bevrijden en gaan stappen in de wind, wil ik net zolang gaan dwalen tot mijn ziel de rust hervindt…

Gewoon maar doorgaan en net doen of alles gewoon is, wat helemaal niet zo is, maar dat weet niemand, dus gewoon doorgaan, gewoon gewoon doen, zoveel mogelijk alles gewoon maar gewoon doen. Net zolang tot alles weer gewoon is. Maar je weet niet of het ooit nog gewoon wordt.…

zolang tot we ons niet meer wanen maar goden in zomers Frankrijk zíjn…

zolang totdat ik ergens tranen vind.…

De dolfijn die voor het schip uit zwemt zwemt net zolang voor het schip uit, tot er geen sprake meer is van een dolfijn die voor het een schip uit zwemt.…

Als ik je wel kan vinden, staar ik net zolang in jouw ogen tot ik verdwaal en geen tijdsbesef meer heb. Als jij mij niet vindt, blijf ik staren tot ik een ons weeg. Als jij mij wel vindt, slaat mijn hart op hol en verdwijn ik in een zwart gat. Maar dan word ik bang en probeer ik te ontsnappen.…

Net zolang tot alle nadelen zijn weggespoeld en de positieve dingen het overnemen om het "ons" voort te laten bestaan!…

als je je verstopt in bomen vind ik jou in het gezang van vogels roep en hoor ik je in de glimlach van het bos als je je verstopt in zee ga ik mee met de meeuwen volg ik de wind en vind jou in nat licht als je je verstopt in stilte zal ik je net zolang bezingen totdat jij je niet langer kan bedwingen om mee te zingen als je je verstopt…

zolang totdat ik ergens haar verloren tranen vind.…

Blijf bij me zolang als je wilt en kunt, net zolang als het leven ons is gegund. Met je schouders, je armen je liefde je lachen en verdriet iets anders lieverd, hoef ik echt niet! Oké?…

Meester Hendrikse deed net zolang met zijn krijt totdat zijn nagels het schoolbord begonnen te krassen, Een vreselijk geluid, iedereen kippenvel en veel rumoer, hij draaide zich dan met zijn lange haar en een big smile richting klas en zei, als jullie geen nieuwe krijtjes voor me regelen moet ik wel!…

Mam, wat ben je een geweldige vrouw ik hoop dat ik net zolang leef als jou Je bent nu achtentachtig waarachtig niet kinderachtig Zoals jij je nog manifesteert word je door velen geëerd Auto rijden doe je nog regelmatig stabiel en gelijkmatig Ook e-mailen en internetten doe je nog graag je zit er absoluut niet mee in je maag Vorig…

zolang tot de tafel vol ligt met rozerood bladeren die ik in mijn handpalm leg en die ik zachtjes zoen één voor één hij houdt van me ik neem het boek leg het open en plak de bladeren naast jouw gedicht…

“Ik zal voortdurend aan uw zijde staan Net zolang tot Ik u alles heb gegeven Want wat Ik beloofd heb zal Ik naleven Zodat u nooit alleen verder hoeft te gaan”. Op de Heer mogen we altijd vertrouwen In welke omstandigheden wij ook verkeren Hij is erbij, niets zal ons dan kunnen deren In ons leven mogen we op Hem bouwen.…

Tot huid op eigen kosten blootgeslagen, Net zolang duurt het applaus; Het buigen is van jongs af aangeleerd. In andere handen ballen zich benarde Vuisten; het stompt af, verstrooit En overstelpt wat is gedepriveerd. Het heden dwaas luidruchtig zwijgen kluistert Het gespierte aan de roes, Wat klassenstrijd vervalst tot strijdgewoel.…

Ik zou zo graag mijn betraande gelaat in je warme haren willen leggen of mijn hart in je schoot, net zolang tot het door ademnood doodgaat, liefdeskoningin, zodat onze zielen eeuwig verbonden worden en niet zo wreed gescheiden op aarde. Door zoveel misverstanden en misères.…

Oh, zo teer en breekbaar lag hij bij haar op het bed Net zolang als zij het wilde was hij bij haar neergelegd Oh wat was zij aan het wenen aaide zacht steeds met haar hand over haar doodgeboren kindje waar zij zo mee was verwant Nooit heb ik iemand zo zien huilen Nooit zoveel tranen zag ik ooit Zo ín en ín wanhopig Dit verdriet... zo…

zolang tot U ontwaakt met donzen veren op uw rug en dronken stenen in uw maag die er uw vluchten niet meer dragen Weet U zeker dat U twijfelt waar U scherp nog kunt zijn ?…

ooit las ik iets over een moeder zij verloor haar kind en dan probeer ik me voor te stellen hoe hartverscheurend zij dit wel niet vindt een versnipperd moederhart in duizend stukjes voor altijd weggewaaid door de wind een kristallen vaas voor eeuwig versplinterd en net zolang duurt het voor zij ze allemaal terug vindt misschien heb…

meter, elke stap is hij het of toch niet hij stelt je teleur maar je ziet niks je oogkleppen zitten nog op Je merkt nog steeds niets je zit op die heerlijke wolk totdat hij je keer op keer passeert jij ziet hem je weet dat hij jou ziet Hij loopt verder zonder jou zodra hij weet dat je achter hem aan loopt begint hij harder te lopen net…