Alle inzendingen over net-niet

De duisternis slokt mij op De zon breekt door het dode wateroppervlak Om mij heen stijgen luchtbellen Dan word ik gevangen In een ragfijn net Het zit strak om mijn weerloos naakte lichaam Zo strak dat het afdrukken achterlaat Het doet pijn Ik ben opgesloten in het water Een gevangenis, en toch niet…

Net geen lach Wanneer ze Zo hun best doen Me op te vrolijken Net geen liefde Of net wel Jouw keuze maakt mij Zo gebroken…

Als ik iets van jouw hand lees wat het ook is elke reactie of opmerking die je maakt hoor ik je stem Dan is het net of ik je aanwezigheid kan voelen.…

Net heb ik zeilen gehesen met bloedend hart heb ik afgezien van de nachtvangers en ik weet nu dat diepte niet kan komen dat vaart niet kan komen als ik niet raaf vrouw in mijn lichaam krassend verlos.…

Hoe vaak jij ook uit de taal opgroeit tot die ene warme naam Ik wil je het liefste ongesproken laten geheim houden want vreemde toehoorders kunnen om de hoek wachten Ik wil je het liefste binnensmonds op het puntje van mijn tong net niet gezegd…

gedicht of geopend op het netvlies of uit het oog plaats mij maar met uitgerukt hart want dit gedicht is het helemaal net niet…

bomen hebben een stem gekregen vraag me niet wie koos voor wie hierdoor schittert het groen nog meer komt zonlicht tot haar recht even blijf ik staan, ga dan zitten om mij te laven aan deze grenzeloze schoonheid, die het hoe en waarom overbodig maken het is…

Heel even dacht ik waar gaan mijn voeten waar gaan mijn benen heen Het was naar de overzijde wadend door water de knieën vol met kroos Daar was het groener het gras mals en jong de grond nog onbetreden Maar net voordat ik het bereiken kon riep men mij Van de andere zijde terug…

hij kijkt ziet zich over het hoofd van anderen wraakt zoekt woorden in het lezen en verbijt zijn gelofte om te zwijgen te negeren wat hem smaakt het klad dat raakt…

hij kijkt ziet zich over het hoofd van anderen wraakt zoekt woorden in het lezen en verbijt een gelofte om te zwijgen te negeren wat hem smaakt het klad dat raakt…

Het is net als toen, alsof ik gevallen ben -- tussen twee tijden.…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Ben ik impulsief genoeg....om te beseffen Dat...ik bergen kan verleggen Nee.....niet zeggen Dat....is het mooie van dichten Je kunt bijna alles belichten…

Ik voel mijn spieren verslappen zoals dieren -- die in slaap vallen.…

Donderdagavond, ik moet aan de bak Nog even snel een snelsonnetje maken Voordat mijn inspiratie op gaat raken Gedaan, ik voel me weer op mijn gemak Oh nee, twee zinnen bijna glad vergeten Dat wordt dus met gemak nog uren zweten…

Zonder pardon wordt hij nu teruggefloten Donkerrood geschminkt in Spaanse kleren Getooid met felgekleurde pauwenveren Met brede kraag, een zak vol pepernoten Hij zal zich dus opnieuw uit moeten vinden Puk en Bell zijn hem voorafgegaan En Smeerpoets heeft als Roetveeg afgedaan Zijn Regenboog gaat langzaam aan…

Net gedicht Beentje gelicht Is af Uit…

Nee, Ik vaar niet meer Geen schilderij Eerder een collage En eigenlijk Van beenderlijm en slijk Trekt men net, Geen thee.…

't Gevoel is gebleven; even weg, maar terug Net even anders ten opzichte van jou Een blunder, hormonen, een uitdaging? Vreemd en onbegrijpelijk Misschien door teveel tegenslagen Kolder in mijn kop 't Kan niet teruggedraaid Maar 'k heb wel spijt Wij hadden elkaar gevonden Echter, gingen uiteen Hielden van elkaar Vrijwel meteen…

Tussen geum en aronskelk staat de tuinman met zijn net. Hij schept en schept de vliezen weg, bij oevergras en waterblad. Aanslag en afval aangegroeid, takken en blaadjes aangewaaid, van hier en daar en overal. Van overal uit het heelal...…

Lijzig rimplend vloeit de Nete door de diepe dennenwouden, door de weiden, langs de dreven, in dit land van peis en vreê, wouden, lanen, vee en hoeve, slanke scherpgespitste torens en de dunbewolkte hemel wentlend in heur rimpling meê.…

zal je mij nog herkennen op de dag dat ik sterf of de vlinders vanuit mijn vrouw-zijn, teder en waanzinnig aan alle zijden wit en onze liefde de verzen die wij lazen, licht zonder schaduw als zon op zwanen een middag van oceanen eentalig zacht en vrij, zo stil, zo stiltevrij in jou, zo hemels jou in jou ---------…

Met overdadig van iemand houden, tormenteer je Jezelf Doet jezelf tekort in zowel woord als daad Een kwelling die voelt als terreur Aanhoudend mijn eigen Graf delf Ongewenst. Gewild. Leef! Vóór 't voelt als verraad Een duivelin zonder vleugels als feeks zonder gewaad De helft Van al het goede is Verworden tot kwaad…

goed-beter-best En jij dacht de je het zelf Ook beter zou doen dan de rest - Maar van' t allereerste begin Bleek het al flink mis - want Alles waar zij recht op hadden Krijg jij niet, daarin heb Je je deerlijk vergist Je loopt overal achter de feiten Aan, je hele leven lang horend Bij de lost generation, Verloren generatie van net-niet…

een goal is pas echt een goal wanneer een strak hard schot het net doet bollen compleet met de zwepende tik van de lederen bal tegen de touwen fraaier kan ik het niet beschrijven want het zijn toch slechts de mooiste goals die beklijven…

Open en onvoltooid Wie nog tranen over heeft zal zich daar tegen moet weren, of opgaan in een bodemloze wereldzee, waarop zwarte zwanen leren zich spiegelen met de sterren mee. Als beleven kijken is, te wijken voor alles in het nietig menselijk stof, geen pakkende gelijkenis en worden ideeën snel geschiedenis, verleer mezelf niet te…

Voedsel voor de lezer... Maar honger als een paard Gevangene in Troje Was dat de moeite waard? Zoals het spreekwoord zegt Vertrouw die Grieken niet Nog minder hun geschenken Verslind wat je vergaart!…

Hoe soeverein heeft hij weer plank gezeild en wind gesurft, bedwinger van de golven Gebronsd ten tweede male goud gedolven De stroom getemd, kwikzilv’rig voortgeijld Zo frank en vrij, zo fruitig fris, zo anders dan al die sukkelende tegenstanders…

Veel kan ik beslist hebben Van hartritmestoornissen Een coma, tot zowel baan- als Geliefdeverlies 'k Laat mij beslist niet (zo heel snel) kennen, want Tijd pauzeert echt niet De klok immer door, daar Een oude klok, ervaren Hangend of mooi staand Tikt met nooit tijd vergetend…

Dieren en mensen ademen lucht in en uit – En dan stormt het soms.…