Alle inzendingen over niemand maakt zichze

haast iedere dag kom je even langs je strijkt met je hand over mijn haren en breekt het bijeengebonden beeld van wolken open kom, zeg je, laten we de zon bestormen niets is mooier heel even glijden we in elkaar je bent te vroeg, antwoord ik ik wil nog over de nacht vertellen over voeten die lopen moeten, zoeken naar wat in donkere…

Niemand die het weten kan hoeveel ik van je hou Niemand die mij troosten kan in mijn verdriet om jou Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis Niemand die beseffen zal hoe erg die pijn wel is.…

Deze kamer is een lege huls Ik woon elders Jouw zijden sluier slingert nog rond Opwolkend, kolkend, kwellend Zwellend in het geheugen Ik blaas naar het grijs gordijn Dat tussen ons schoof De muren kaatsen de kreet terug Er was ooit meer Een rimpelend meer van verwachten Diep en stil Maar waar bleef het? Ik spreid een lijkwade over ons…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

ik dacht dat ik je hoorde roepen of wílde ik jou horen, horen zeggen dat je er bent vaak te vaak lijkt niemand daar als tot in het diepst de angstdroom binnendringt…

Ik ben niemand........ Praat niet tegen me........ Praat niet tegen iemand die niemand is........., ,........... Niemand…

een valkuil de buurman een spion de vrouw achter de gordijnen ik sluit mijzelf uit ongevonden ben ik er niet ik kom er niet uit…

En niemand begreep Waarom ik hield van deze Kleine, kwetsbare, in zich Zelf gekeerde en slecht Geklede man En niemand voelde de Kracht waarmee de aarde In beweging werd gebracht De wortels die als dwazen Tekeer gingen En niemand wist van de Snaren, die hij had doen Trillen, maar ook weer Koelbloedig tot bedaren Had gebracht En…

ik ken niemand en niemand kent mij ik zie iedereen en iedereen ziet mij vreemd, ook een niemand is een iemand dit beseffend gooi ik mezelf te grabbel breng ik mezelf te berde is er dan toch een derde…

Nee ik sprak alleen ook met niemand. Was niemand eens liefkozend iemand? Liefkoosde u niemand? En niemand die u ontmoette liefkoosde u? Of als het een zij was liefkoosde zij, de zij niemand u, de hij niemand in jullie niemanddalletje? Nee, ook zij was een niemand.…

de schaduw zonder man kust de regen alsof ik niet zonder kan dit bestaan kunnen wij niet aan bijna sta ik buiten alsof dit werkt korte zinnen huilen de zwerk lijn na lijn breekt mijn leven naar de lever alsof ik ooit op haar leek geen vrouw lijkt beter te zijn oeverloos lijkt de ruis te verdwijnen in de meander opgezet de…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Achter elke deur een opening die gapend staat te wachten op het uitgesteld bezoek Niemand ruikt de pruttelende koffie bij een knapperend vuurtje en strekt zich uit opgeschikt door Tijd die weer eens met harde stappen door het stille huis dendert. Als de bel gaat verdwijnt Niemand naar de tuin achter de deur.…

iemand trok het zwijgen uit de muur kerfde fragmenten in stenen hing papieren poëzie aan de waslijn beukte op de trom iemand huilde als een wolf in de nacht niemand kwam…

WAT MAAKT HET UIT, NIKS TOCH MEER? Voor niemand toch?…

Er is geen levend wezen op deez aard die weet hoe lang ie leeft er wordt geen enkel mens gespaard ‘t is maar dat je ‘t weet! Er is geen hond geen kat, geen paard die weet wanneer ie ‘t leven verlaat er is geen enkel figuur geïmplanteerd met een chip die je zegt: ‘ is gedaan. Slechts een varken opgejaagd zeg maar vermits ie niet ‘t leven…

Niemand is herkenbaar. Kijken naar de horizon die bang maakt. Niemand wacht. Verlaten wie aan de toekomst dacht zijn ze eenzaam achtergebleven en was er niemand die hen vroeg of ze ooit iets hebben geweten.…

Wanneer trekken we samen één lijn wanneer geven we onze fouten toe want zo verdorven en verrot te zijn het maakt ons mensen toch zo moe.…

Jij bent mijn droom; Gulzig geschapen Mijn lente ontluikend Ontdaan van haar vacht Jij bent mijn visie; Gadegeslagen Jouw schoonheid die schittert Gelijk een robijn Bij dag en bij nacht. Jij bent mijn muze; Inspiratie geboren Mijn woorden die vloeien Gedicht uit mijn pen Jij bent mijn wil; Opnieuw geboren Jouw liefde die luistert…

Kon ik maar zijn zoals de aarde, woordeloos, meeslepend, alles omvattend, temperamentvol of loos,van iets van alles en niets van niets wetend, maar zie wat ik gedwongen ben te zien, de gestileerde tijd van op- en ondergang, hoofdpersoon in eigen overgang, een acteur aan onzichtbare lijnen bewogen in een overladen seizoen zoekend naar…

tot aan de schenen voedt de kleuren die zijn ontloken voor elke onbezwaarde bloem zijn deel het eigenlijke kind dat zich in ieder afvraagt of er termijnen bestaan of die uit het leven terug te kopen zijn, waagt zich tot aan de rand van de put waar zijn beker te wachten staat om in aarzeling te drinken tot aan de levensbron, het maakt…

Jeugd maakt de toekomst Niemand wordt daar vrolijk van Wij kijken niet goed; Die jeugd zien we niet, die werkt en studeert, de toekomst maakt.…

Maar het maakt toch niet uit. Ik huil zonder klanken. Het is niet in woorden te omschrijven. Het is geen tastbaar begrip. Niemand zal me begrijpen. Want ik zit in een dip. Een dip van gevoel. Van onmacht en van woede. Niemand die dit verwachtte. Niemand die dit vermoedde.…

je kijkt naar buiten niemand loopt op straat je kijkt naar binnen niemand zit op de bank naar buiten kijken of naar binnen maakt niet veel uit zo lang je niemand ziet eindeloos lang geleden dat je iemand zag en vogels hoorde…

Een ieder mens maakt fouten, bij de vleet echt, ‘t is een voldongen feit wie denkt zonder fouten te manoeuvreren is ‘t besef van “ leven “ een beetje kwijt!…

Alleen met jou heb ik wat ik hier schrijf, alleen met jou in het vierde bedrijf van jouw lijf en mijn lijf, maakt dit alles dat ik blijf, in dit lijf en wat ik schrijf over wat ik met jou bedrijf. Over liefde en trouw over die man, die vrouw, heb ik met niemand, nee niemand, heb ik met niemand zo te maken als met jou.…

En wéér zal ik over die drempel gaan, als eerst. Het Licht straalt me tegemoet, valt om me heen, tweemaal andermaal. Terugkeren: tweemaal tot de derde keer. Daarna laat het lichaam de ziel achter alvorens zij opstijgt, alwaar ze hoort behoort en vooral: toebehoort aan degene, die altijd voor en om mij zorg droeg: God! Mijn erkenning en herkenning…

Net als geen mens weet van de geboorte weet wanneer het precies op aarde kwam net als het verlaten van de wereld is er niemand die er het fijne weet ervan, Besef dat!…

Jij bent de enige die me begrijpt Met al mijn wikken en mijn wegen Het maakt je allemaal niets uit Wat ik verteld heb of verzwegen Met je armen om me heen geslagen Kijk je diep in mijn betraande ogen Het maakt je allemaal niets uit Wat de waarheid is en wat gelogen De enige die me begrijpt Me lief neemt voor wie ik ben De kleuren die je…

Leve de lol en lol in het leven hebben, dat wordt nu wel lastig, zonder een euro, maar ach, wat maakt het uit? We kwamen tenslotte met de komst van de euro ook al in de problemen, dus ach, wat maakt het uit?…