Alle inzendingen over niet accepteren van

Ik sta sterk In mijn schoenen Jij weet toch niet Hoe ik me voel Ik voel me goed Zoals ik ben Steeds weer Tussen neus En lippen door Opmerkingen Over mij Ze bevriezen Mijn hart Ik hou van je Je doet me pijn Je zou toch moeten weten Hoe ik me voel Ik voel me goed Zoals ik ben Accepteer me dan zoals ik ben!!…

Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

't Zijn is verworden tot ik ben of ik was 't Verdriet is verworden tot slikken en 'n traan 't Accepteren is verworden tot 'n leegte niet te vullen Toekomst is verworden tot verwachting en hopen ...…

Los van jou ben ik niet historisch bouwen niet verstaan herstellen een middenweg soms de kleine splitsing iets meer laten accepteren leren in verschillen delende ervaringen de keuze is goed ik ben!…

Een fanatieke Tour de France fan uit Meren wilde in Suriname eenzelfde wedstrijd organiseren de lokale bevolking treurde toen de president het afkeurde hij kon die bolletjestrui namelijk niet accepteren…

Mijn geest wil zoveel Dat is het goede deel Maar mijn lichaam kan het niet aan Dat kan niet samen gaan Tweestrijd van binnen Hoe moet je dat overwinnen Accepteren kan ik dit niet Het doet mij teveel verdriet Om niet te kunnen wat je wil Dat maakt echt een enorm verschil.…

in rust en vertrouwen je weg vervolgen niet bij elke moeilijkheid stil blijven staan vreugd en verdriet durven te accepteren er zelfs iets van leren dat geeft je een kracht die niemand je afneemt…

Samen het leven de liefde beleven heel soms iets nemen maar vaker nog geven elkaar accepteren een leven lang leren liefhebben, leven samen het leven liefhebben…

Mijn wens Telt voor ieder mens Dat is elkaar tolereren En heel veel accepteren Dat is voor het hele jaar Het gaat om een simpel gebaar En niet alleen met de kerst Want dan zijn onze gevoelens op zijn aller best.…

Er stond een open brief in onze krant Geen bot seksisme meer te accepteren Te stoppen op Geenstijl te adverteren Omdat je er verbaal wordt aangerand Terecht, maar sterker had ik het gevonden Als onder aan die lijst ook mannen stonden.…

Het mag dan wel funest zijn voor mijn maag, Dat kleine nadeel accepteer ik graag.…

Egypte is uiteindelijk gezwicht En toont de film van Sint en van zijn paard Zo zien ze hoe een heiligman met baard De kindertjes in Nederland oplicht Als niemand daarna dan gaat demonstreren Dan moeten ze ook Fitna accepteren…

Het zilvergrijze ochtendlicht Drijft zachtjes langs mij heen Roerloos zit ik te wachten Om te ontvangen wat gebeuren gaat Maar hoe het leven ook stroomt Het alleen zijn kan ik niet accepteren Ga mee op ontdekkingsreis Al is het maar voor even…

Mensen, Die jou niet accepteren. Mensen, Die jou altijd pesten. Mensen die altijd proberen, Jouw leven te verpesten. Die mensen die niet goed bezig zijn, Dat is dan niet zo fijn. Misschien een grote mond, Maar hun hart is o, zo klein.…

Maar zal hun kijkerskliek dit accepteren? Want zonder al die ordinaire make-up is het net Dolly Parton met een B-cup.…

Je hoort vaak: ‘niet gaan stemmen is maar dom, Want als je nu geen hokje rood wil kleuren, Heb je geen recht meer over iets te zeuren’, Maar volgens mij is het juist andersom: Wie (net als ik) het tòch weer gaat proberen, Die zal de uitslag moeten accepteren.…

Hoezeer ik ook uw moeite kan waarderen, uw moeder kan ik écht niet accepteren”.…

Aan zoiets zal ik nooit een cent spenderen; zoals ik ben, moet men mij accepteren.” Aldus de mening van mevrouw De Mol. Héél goed! Maar jammer dat zoiets gezegd is door iemand aan wie toch al weinig echt is.…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

ach het nadert onontkoombaar als de nieuwe maan onomkeerbaar als dood na leven nog zijn wij ontheemd door pijn te verstrikt in het verleden te gehecht aan het heden om het te kunnen accepteren dat verlangen naar het pijnloze die beleving van de stilte als troost voor het einde…

Liefdevol omarm ik de gebroken stukken van mijn hele bestaan Even voel ik helemaal niets Of juist teveel van iets En op dat moment In dat ogenblik accepteer ik mijn verdriet en laat het weer vergaan tot niks Laat het haar gang maar gaan…

Dat gaan wij oudjes toch níét accepteren? U moet de roof van toen eerst retourneren Zo niet: dan een protesttocht naar Den Haag Wij worden zonder tractor triomfator Met scootmobiel of rolstoel, stok, rollator!…

God, geef me de sereniteit Om wat ik niet kan veranderen te accepteren De moed om te veranderen wat ik kan En de wijsheid om het verschil te weten Mijn sereniteit wordt al mijn hele leven afgebroken door de mensheid Uit haat en woede opereren, is wat ze mij leren Tegen wie moet ik die botvieren dan? We mogen toch ook niet vergeten?…

Een weg volgen Nieuwe dingen kiezen Winst boeken Dingen verliezen Het nieuwe In het onbekende verdwalen Een tegenvaller Gevoel van falen De moed niet opgeven Dingen accepteren Je eigen slag slaan Van fouten Leren…

De KPN draait straks de tijd terug Dan kunnen wij met munt telefoneren Zou men ook nog het kwartje accepteren? Nee, zo’n bedrijf drukt zich dan meestal vlug Ik zie ook dieven weer de cel in gaan Omdat ze hier zo handig munt uit slaan…

accepteren dat ik ze nooit meer zie. Doorleven, dat is mijn lot. Eeuwig leven…

is mijn geweten gesust als ik berust het toeval accepteer ook al maakt dat mijn leven kapot het lot dat mij is beschoren ontkent de vrije wil in het bestaan om een eigen weg te gaan toch zal ik strijden lot en toeval zijn niet te benijden voor hun nederlagen ga ik mijn leven wagen…

Om echt te leven moet er soms even een deel van ons sterven laten gaan van wat misschien zou kunnen zijn hoe je anders had kunnen handelen of beter niet had kunnen zeggen om dat te verwerven zal je moeten accepteren dat de ervaringen uit verleden en heden de mening van anderen hoe zij kiezen totaal anders zijn…

Zelfs nu is er de gedachte, zo sterk als ooit of toen Kan ik slechts door te sterven, stoppen met de pijn Moet ik dat werkelijk accepteren? Is dat wat het moet zijn?…

wat maakt het uit, als vrienden je zo niet accepteren, want dan besef je pas, dat ze je niet waarderen. is het dan niet belangrijk, wat ik zelf ervan vind, en wat maakt het uit, ik ben geen klein kind. ik ben wie ik ben, daar kan ik niks aan doen, ik verander er niks aan, al geef je een miljoen!!!…