Alle inzendingen over nietig en groots

Maar: ze is helemaal niet zo groot, als dat ze eruit ziet, is nietig en klein, stelt niks voor maar wenste oh ja wenste uit het diepste van haar hart, dat het anders zou zijn, want wat is ze: nietig en klein!…

Vaak wordt het platgetreden, het is zo nietig klein, zo zonder praal of veel vertoon. Zo doodgewoon. Ons oog ziet niet het nietig bloempje, dat welig tiert in ’t groene gras. Maar wat zouden we het missen, als het er niet meer was. Het kind, nog dichter bij de grond, vlecht voor zijn hals, een stralenkransje.…

nietig beest in donkere nacht houdt groot mens wakker zoemzoemzoem……

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld Inspiratie: interview met Jan Mulder…

Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een muisje Kleine tripels door het veld Terwijl de vos zijn streken telt Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een reus Groot dik stappend ploegend, zuigend Kuilen trappend vuisten bol gekneld Mag 't zachter Heel klein Nietig zijn Als in liefde Stroompjes beekjes Kleurtjes…

Het lange leven geeft steeds opnieuw dat vraagstuk: moedig speuren naar wat nietig is in 't grootse en geweldig in 't kleine.…

land gutst de hevigste regen beken zwellen tot wildkolkend bruin uit krakend en bonkend hemelgeweld wordt ijsloden hagel gemitrailleerd door knallende zwepen gedirigeerd naar 't oppervlak van het maaiende veld einders, luchtzuiverend gespoeld, gangmaken weergoden in schrikbewind over de mens, verdoofd en verblind, die onderdanig zijn nietigheid…

hart mijn groot gevoel voor wie U bent het zendt me naar een doel die slechts - alleen maar - liefde kent…

ben ik nietig verdriet van gister is vrezen van morgen vreugde van vroeger is verlangen van later aanvaarden van dit alles wordt weten wijsheid is het begrijpen van ‘t vergeten alles vergetend sta ik met lege handen niets wetend ik heb niets dan wat ik ben nietig en zalig niets…

geen gisteren geen vandaag geen morgen er hangt een zweem van mist in zijn hoofd gedachten verdrinken in het ondiepe van het geheugen in grote leemte is het nietige niets alles wat nog rest…

Wat is de grote fout? Dat die van nietigheden houdt, Werkt zonder inhoud. Al lijkt heiligheid vaak schijn, Of zal het toch schijnheiligheid zijn?…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

Als nietige dwerg. Als grote Zot. Dat mensen dieren zijn, klinkt zeer vernederend, maar is werkelijk waar. Steeds meer voel ik mij dichter. Dichter bij de werkelijkheid. Dichter bij het mysterie. Dichter bij elkaar.…

Je lijkt nietig, onbeduidend naast de grote kerselaar maar ik geef je op een briefje, liefste, lieve madeliefje, jij bent net zo wonderbaar.…

Het is nu niet echt anders en toch ook weer wel Alsof ik nu pas praat over wat ik net vertel: In rust zijn Bezig, druk Alleen zijn Met geluk Kunnen, doen en weten Voelen wat ik wil Willen reiken naar wat mijn vingers grijpen Blij zijn, Vreugdevol verdrietig Groot zijn en nietig Groeien en rijpen Ervaren als hetzelfde…

zwarte gaten en alles werd nietig in de marge lag mijn schedel waarmee ik morgen had vermoord…

Mijn empirische functies komen in een hogere stimilu, maar ik blijf dweeperig achter continu. Het bestaansrefrein normaal zo beduidend nu slechts opperende leegte enkel welluidend Nu weet ik de vulling was enkel een gedroomde fantasie op een authentiek waardevol leven amper een parodie.…

het Wad graast eeuwig in het zoute gras nu de storm spreekt en het water steeds maar hoger stapelt tegen het groen van de hoge dam ‘k voel me nietig nu de dood twijfelt aan mijn voeten er is geen ginder en geen hier slechts wat bijvallen uit een oud geweten de wind als een muziekdoos speelt het spel met ruwe woorden het pijnigt…

naar het ledigen van nood Altijd in de weer met krijgsbanieren Zandkorrels de mensen, nietig, mieren…

Te mooi Te gevoelig Te romantisch Te levend Te depressief Te talentvol Alles Wat in de mens Is te Gaat over Een onzichtbare grens Waarin Een hand Je duwt naar je plek Te is Een grens Het wil zeggen niet te gek Je bent enkel een onderdeel Van een groot instrument beton cement Uiteindelijk nietig Als mens verdrietig vechtend om opgewassen…

Uit de eikenstronk groeit nietig, met levenskracht, een berkenboompje,…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

Alles is zo nietig, waar het voorheen groot was, alles is ineens zo klein, waar het voorheen volgroeid was, alles lijkt ineens zo niet ter zake doende, waar het voorheen ontzettend belangrijk was, alles lijkt ineens zo niks, terwijl het gisteren alles was!…

in dat grote ziekenhuisbed Van je stoerheid, is niks meer over: Net als van je hand!…

Ik ben een nietig deel van het grote geheel. Ik ben de muur die zwijgt, het open raam waardoor de wind in lichte bries jouw wangen streelt, zacht jouw lippen kust en je wiegend tussen 't parelmoer dromerig in slaap sust. Ik ben een vrijgelaten zucht om jouw naam te fluisteren die als een zilveren traan op mijn Ziele rust.…

ons nietig in het extreem grote heelal door dat besef ervaarden wij voorzichtig een intense binding met al…

Nietig klein, maar levensgroot, want zonder zon, gaat alles dood.…

Er zit een pad op mijn leven een grote onwrikbare pad die opeet wat ik wil vergeten, opdat de schuld niet ontsnapt. Zo vet en vervuld het verleden, zo nietig de pijn van de dag, b.v. dat ik je lichaam wil strelen, maar niet bewegen kan. Goedenacht.…

Een nietig mens moet niet verlangen naar ziekte en ongemak er valt wel eens een koude vogel naar binnen die ik ruimen moet, hoewel op advies van mijn dokter de gordijnen gesloten blijven - ik wil natuur voelen te Camperduin, een sigaret doven in de branding geen diepe gedachten over het sterven, in de gang van alledag zit al…