Alle inzendingen over ochtend OR dieren OR droom

Ochtend: tegen de wind heft een vogel zijn vlucht op. Middag: aan de voet van een praatzieke fontein kwijt een klein dier. Avond: de bomen op de kade dopen hun donkere takken in het water tot de volgende dag de zon ze weer opdregt. ------------------------------------------ uit: 'Hollanda Maandblad', 2011, nr. 11…

op het taaleiland voltooid in eigen zinnen ben je onbevangen in mijn dromen een nieuwe minnaar, een ongetemd dier jij wilt geen geheimen meer verbergen voor de nevel in Amsterdam want het is dorstig in de stad vol dwaas dansende letters die zingen in jouw rillend lijf.…

De nacht heeft mij Met niets ontziend Mededogen tot rust Gebracht - donker Dat als een deken Mijn onrust heeft Toegedekt - en als Ik wakker word is Mijn deken vervangen Door een dun laken Van lichtvoetigheid Gewichtloos gemaakt Door kunstig geweven Gesponnen zilverwerk…

Zon die stralend De tere blaadjes Van de rozenboog verwarmt, Schoonheid die mij toelacht Op dit vroege uur; Vogels die er nog niet zijn Slapen een gat in de dag, Bijen die al druk op zoek zijn Naar bronnen voor hun honing, Zonnestralen die het donkerste duister Doorboren alsof het inktzwarte er niet is En ik die in mijn hart dat…

Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De ochtend is als de as op jouw lippen en de nevel die de stilte draagt waarin ik slapeloos de tijd verstop omdat jij dromen fluistert en ik dromen wil over het einde dat de nacht beloofde…

vele ochtenden verspoelt hij het gruis van de vorige dag er zijn momenten dat hij zichzelf betrapt, hardop lacht ‘koffiekop sijpelt’ de stemmen, dromen ‘gebruik hen, luister naar hun razen’ vele ochtenden is niets hem dierbaarder dan de randen van het bad hij stapelt er boeken en klokhuizen sterven er is een asbak, een viltstift…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

De eerste beelden keren terug je kledingstukken klimmen omhoog het vroegste licht omgekeerd valt alles om je lijf je broekje, je rokje je T-shirt, je panty’s komen naar je terug als omgedraaid begin maar het is anders aan de overzijde van deze nacht: langzaam, niet traag, rituelen, beweging de melancholie houdt je schouders…

Nog voor de ochtend zich door het licht laat vangen kriekt de dag schaamteloos mijn stoute dromen weg De krant hangt op half zeven voor me op de tafel Ik kijk verstoord naar een vroege vogel op de heg De zon sluipt aarzelend binnen in de kamer en ik ontdek dat de kat met muizenissen stoeit De koffie werk ik samen met het nieuws naar binnen…

Een ochtend en een avondtraan Laat maar lopen laat maar gaan Verdriet in een neergaande lijn Gebroken rood, hart vol van pijn Een ochtend en een avondtraan Laat maar lopen laat maar gaan Vervlogen al je mooie dromen Waterlanders die blijven stromen Een ochtend en een avondtraan Laat maar lopen laat maar gaan Ooit wordt dit leed weer verleden…

Ik had een droom Over een sjaal, die waaide weg Over een schreeuw, die weerklonk Over golven, die het zand overspoelden Over een zee die ruiste Ik had een droom Over bloemen, die geurden Over dieren, die dronken Over paden die elkaar kruisten Ik had een droom Over twee mooie ogen Over een vriendelijke lach Over een liefdeskus…

het licht wekt de ochtend we stappen uit de droom die ons onverhoeds of verwacht zal voeren naar de grote slaap we stappen uit zo lang we kunnen negeren onze droom het ochtendlicht is onwetend als de grote slaap ons in een dwingende omhelzing meevoert in een eeuwige droom…

Tussen avond en ochtend ontwaken, slaapdronken in de badkamer verzeilen en jezelf verlaten wanneer je klaterend pist. Door het raam knuffelen nevelen van opkomende slierten mist. Het zijn krullende knevels onaanraakbare verwaseming van een droom die nooit meer op je wacht. Tussen avond en ochtend veradem je nacht.…

Waar ik in mijn dromen de echo uit het verleden nog hoor klinken het steeds verder gaat verdwijnen. De ochtend mij wekt uit dromen dan voel ik dat mijn hart zich vult met dankbaarheid voor het leven.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

En vanaf de vroege ochtend zingt een kleine vogel en maakt de dagen tot een feest vol muziek samen met jou wordt het leven een dans tussen de dromen als geurende bloemen vanaf de vroege ochtend tot het licht der maan en sterren. En het laatst van alles zingt nog steeds de nachtegaal.…

ik rek de avond nog wat uit tot voorbij het droomniveau en schrijf je een brief bij het licht van een maan het wordt vroeger nu ik draai de aarde een slag zorg dat er een andere ochtend komt er is geen droom meer in nood…

In mijn dromen ben je er Dan doe je ook heel raar Je lijf zit vol met fratsen En je vliegt weg ineens, zomaar Ik lach dan met je We spelen, zingen We praten door elkaar Of we maken lekker eten In mijn dromen ben je er Dan kom ik niets te kort Maar als ik ’s ochtends wakker wordt Dan is die droom vergeten…

is het voedsel van velle dieren en heeft niet als vele planten last van plagen en geeft mooie plaatjes met natuurlijke windsingels…

Men maakt een dier dood in de nacht; iets kleins en wilds wordt in de struiken omgebracht. Omdat hij stemmen hoorde, dacht hij dat het volstond als men geloofde; maar even later huilt verschrikking in een gracht.…

de paden, fiets op golvend terrein kijk steeds rondom om hier stil te zijn De vogels vliegen, eenden in de sloot Een moeder brengt hier haar jonkies groot De schapen grazen, blijven rustig staan Laten die fietser gewoon maar gaan In dit bos kan ik niet meer verdwalen ik doorkruis het op gevoel denk ondertussen aan mijn verhalen De dromen…

Op de breuklijn Van mijn gedachten Halverwege hemel En aarde, ergens Tussen het paradijs En de woeste ledigheid Van de donkerste Van mijn hersenspinsels Word ik wakker vandaag, Wrijf de slaap uit Mijn ogen en zie dat De zon schijnt, de lucht Blauw is, mijn jonge Aanwas goed gedijt, En zie dat Het goed is…

Vogelzang rondom In dichterlijke vrijheid Dag opent deuren. Hoe verrassend het is om te ontwaken met een live optreden en rijk repertoire in vogelzang vroeg in de morgen waarin ieder van hen voorbeeldig en vermakelijk poëzie performt in verschillende klanken en kleuren van waar einde nog niet is gekend. Bij het aanbreken van de dag…

Nee 'k ben een mens op twee benen dan maar geen dier, hoef ik ook niet het dierenleed te verwenen.…

de ochtend kwam te vroeg ik droomde juist een geile droom die voortijdig afbrak op onvervulde verwachting: de nachtmerrie bleef onbereden onbevredigd en met tegenzin begin ik mijn dag…