Alle inzendingen over ogen OR open OR gesloten

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Als mijn ogen open blijven, blijven ze gesloten voor het wonderlijke leven En als mijn ogen voor even dicht zijn geweest worden ze ondergedompeld in de verwondering van het leven.…

zij draagt de zee flinterdun onder 't wit van huid in gesloten schelp weegt zij niets lief mij adem gesloten deuren zacht open draag mij als vuur gewichtloos in ogen…

voordat mijn ogen openen oneindig verlangend naar je gesloten ogen vraag ik je toe doe alsof voordat zij onze ogen rood warm en rozig voor altijd opent…

weer roept angst met hol geluid dat voortvluchtig verre vleugels krijgt echo’s kaatsen hun niet thuis gevoelloos tegen zwarte muren mijn citadel waar stemmen dwalen zonder verhalen omdat een oor ontbreekt waar tijd vandaag vergeet omdat gisteren alles overschreeuwt heb stilte laten groeien tot binnen buiten werd zie eindelijk…

Poorten, die steeds gesloten worden. Muren, waartegen bange woorden, woedend te pletter slaan. Wie open is en blijven wil, laat zich in de ogen kijken. Wie angstig woedend wordt, wil moedig in het leven staan. Kijk! Hoe alles weer nieuw wordt. Zie! Hoe totaal gesloten deuren, liefdevol weer open gaan.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

een bloem in het veld ze lacht naar me jij bent die bloem een bloem met gesloten bladeren aantrekkelijk kroonblad ga open een bloem van blauwe ogen en de sproeten op je huid, mooie borsten de bloem opent toont zichzelf ik denk er aan als ik naar je kijk de gesloten bloem jij bent die bloem aantrekkelijk kroonblad ga open…

Lieve man Met open ogen Zo gesloten Om ons heen: Laat zich vangen Door de wind, het zand, Het water en kiezels in zijn hand. Toch zijn vader Vangt hem niet.…

Vanuit het zwart kwam donkerblauw gevolgd door groen langzaam werden ze lichter de kleuren die ik zag door gesloten ogen bij het openen scheen de zon…

met gesloten ogen open ik mijn ziel om weg te trippen uit dagelijkse walmen richting wuivende palmen zodat donkere dagen voor even vervagen…

achter gesloten ogen fluistert de wind sprookjes over liefde eigen stijl geeft er een kleurtje aan morpheus draagt met open armen nieuwe melodieën aan…

Als het zoekende hart tracht de kracht van de last te beogen, in het lijden van het leed, in het licht van het vermogen, als het gaan het rood betreedt, dan openen gesloten deuren ogen.…

gesloten ogen blind verlangen verborgen liefde aanschouw licht liefdeslicht beheers leven intens gericht laat mij zweven maak dromen in liefde open ogen wees licht…

in de nacht komen de beelden van geweld gesloten ogen kleverige vlieg op je vel sla ze weg vind labyrint naar overdag daar komen beelden met open ogen ontduik geweld vlucht in dromen…

Mijn hele leven voelt als los zand ik heb niet leren bouwen verder dan mijn legodoos ben ik eigenlijk niet gekomen Je leven stort dan vaker in mag je alles weer bij elkaar rapen ik geef geen cent voor cement maar krenterig ben ik nooit geweest Ik ben meer van 't plak en knutselwerk het friemelen, 'framelen', knipselen mijn kelderbox…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

, gisteren ontkende ik die woorden nog, vandaag ontbloot ik de drijvende tekst van morgen op een zorgelijke mannier en heb ik verleert die te lezen in de spiegel van papier, het zicht op een gedateerde krant, zonder wat te moeten prijsgeven, uit eigen hand geschreven, verplicht te kijken met de ogen dicht.…

haar vinger maant voor de gesloten mond op de achtergrond haar opgemaakt gezicht met ogen dicht hoor toch hoe haar stem weerklinkt van alle dierbaren in hemel, hel, op aarde in het niets waaruit de toekomst geboren wordt als kraaiend kind haar ogen openen licht…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Met ogen gesloten keer ik terug in mezelf luisterend naar romantische klanken ben ik van de wereld afgesloten Heen en weer wiegend Op de golven van de muziek ben ik in een andere wereld, wereld van de romantiek...…

ik zie in jouw ogen mijn weg naar dromen aanschouw verdriet in tranen zo diep beheerst verlangen vragende ogen spiegel jezelf eindeloos diep waar verzonken hoop als stille wens zachtjes huilt in gesloten ogen…

zonder een bezwaar, vanavond Met je gesloten ogen dromen intens genietend van mijn hand zo laat jij het lief in je stromen zonder een greintje tegenstand…

Zij heeft haar rondingen gedeeld hij nam blauwe sneeuw uit haar hals tussen lakens van naakte nachten zekerheid geketend in geheimen er moet iemand anders zijn geweest hij die dronken speelde streelde met gesloten ogen van thuiskomen hij stapelt jaren zuigt het bloed van haar lippen vastgebeten in elkaar bang om uit elkaars gezicht te verdwijnen…

Bij eerste aanblik Geen twijfel, zelfs geen ogenblik Een oprijzende warme gloed Geef mij de moed Om voor jou jou alleen mijn zwierige dans op te voeren Maar helaas voor mij Was ik vergeten Dat je ogen gesloten waren…

handen voor hun ogen Verzamel moed en haal ze voor een keer weg En schreeuw wat niet zou mogen…

als d’ ogen voorgoed zijn gesloten en al ‘t aardse licht is uitgegaan de toekomstdromen zijn verbroken en wij zonder jou moeten verder gaan wie zal die donkere nacht verdrijven die zich pijnlijk over de dagen schuift wie zal ons van de tranen bevrijden wanneer ons hart ononderbroken huilt de leegte is zo diep, het gemis zo groot de stilte…

Ogen waarin de glans Ontbreekt, haren Dof van eenzaamheid Sprankeling die al Lang verloren ging aan Oceanen van verdriet Open blik die levens Lang gesloten is Leven gesloten ingericht En stem die alle Leven kwijt is En als hij iets Te zeggen heeft komt Hij niet verder dan Toonloos vertellen - Toon van oneindige Vergankelijkheid…