109 resultaten.
bolster
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.073 huid als een pantser
beschermend, soms prikkelbaar
veilig omhulsel…
Verstrooiing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 186 Het was maar
Een jas, zeg je,
Een omhulsel
En zeker niet
De kern,
Klaar om
Te worden
Verstrooid,
En nergens
Te worden
Teruggevonden…
Toekomstkoekje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 627 haar glimlach uit ervaring moe
gaven omfloerste ogen toe
Chinees gelukkig vulsel
brak zich broos uit het omhulsel…
Waar jij niet meer woont
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 Die boven het
Omhulsel uitstijgt
Dat jij niet
Meer bent
Die boven
Jezelf bent
Uitgestegen -
Klaar met het
Lichaam waar je
Niet meer in woont…
En langzaam teert ze weg...
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 556 En langzaam teert ze weg
een omkleed omhulsel,
te ruim in haar vel,
te ruim in haar kleren,
te krap in haar geheugen,
langzaam, heel langzaam
teert ze weg.…
M. the beat goes on
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 973 En nog even tot niet meer
want de nacht is geen omhulsel
het is de kennisgeving van eenzaamheid
en het vulsel dat wat toen was van nu scheidt
het zijn maar woorden
en de plek waar ons naar werd verbannen
viel nergens te bekennen
de ongeloof over hoe zoiets kan breken
is een verhaal
te lang voor leken
Het onbegrip, de vrijheid en de ironie…
Oeverloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 182 Met gesloten ogen
keer ik terug
naar een diepe slaap
maar de weg is treurig
en vuil, een halte
tussen de dag en
de nachtmerrie,
gedichten lezen zou mijn
oeverloze gedachten
tegenhouden, die
labyrinten overstijgen
en naast mij een kussen
een leeg omhulsel,
waarvan de veren in
onschuld lichter
worden, om deze te
vangen kost geduld,…
bestaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 671 met onbegrensd verlangen
naar ademloos leven
dat als droom ontwaakt
in eindeloos bewustzijn
smelten woorden tot gedachten
gedachten tot besef
dat het lichaam niet meer is
dan een tijdelijk omhulsel
van een onstoffelijk wezen…
Groeiproces
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 83 een plataan schilfert
stuk naakte bast blootgelegd
kwetsbare groeipijn
oud vel valt in stukken af
maakt plaats voor nieuw omhulsel…
Claus
snelsonnet
3.0 met 41 stemmen 2.043 Prins Claus was aan het einde zijner dagen
En heeft dus noodgedwongen zogezegd
Zijn stoffelijk omhulsel afgelegd
Dat hij helaas niet langer meer kon dragen.
Hij toonde door het afdoen van zijn das
Onlangs reeds hoe vergankelijk hij was.…
Vroegd leven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 304 Vreugde doet leven
Geprezen als een omhulsel
Bloeiend en vermakelijk
Kietel mij met blijschap
Ik zal lachen en mijn vreugde doen stralen
Heel de wereld zal het voelen
En met allen tezamen doen gloeien…
Innerlijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Wat jij voelt en denkt
Zonder omhulsel
Onzichtbaar naakt
Wat jij tot jou maakt
Wat jou tot jij maakt
Ontdaan van stekels
Een glanzend mooie
Prachtige kastanje…
Al daar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 van de binnenkant naar buiten
tikkend op een leeg omhulsel
aanschouwt zij wat er buiten afspeelt
dat haar niet raken kan, of toch
distantieert zij zich onbewust van
gevoelens die niet de hare zijn
de eenzaamheid is groot
zo ook de angst om te spreken
het onzichtbare gevecht…
woorden als oorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 728 Woorden als oorden
waar gevoelens huizen
in lege omhulsels
van welsprekendheid
Dichterlijk wonen
wil toch niet zeggen
dat de liefde
daardoor dieper wordt
want zeggen rode rozen en heldere maneschijn
werkelijk meer dan:
'k wil voor altijd bij je zijn…
Omhelzing
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 863 Een omhelzing brak mijn glas,
mijn glazen omhulsel gebroken.
Mij ooit beschermend tegen mijn gevoelens.
De splinters steken.
Voel alle gevoelens tegelijkertijd.
Alles wil eruit.
Angst voor de volgende omhelzing,
eigenlijk ook een verlangen.…
Cocon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 het omhulsel
dat familie heet
hangt bungelend
aan een boom
gelijk verse stappen
in de sneeuw
betreedt een ziel
deze wereld
haar ontworsteling
immens
zo rijst de vraag meer
dan eens
is er licht aan 't eind van de tunnel…
Verminkt mensbeeld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Is de mens uitsluitend
In zijn psyche gevat,
Of is hij opgesloten
In het omhulsel dat
Lichaam heet, dat is
Bepaald door louter
Biologische verbindingen?…
alleen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 28 reizen als een komeet door het zonnestelsel
omstandigheden verbranden jouw omhulsel
de routine die de pijn verzacht
vlieg je door zoals iedereen verwacht
mensen vinden dit een natuurlijk fenomeen
maar de komeet voelt zich helemaal alleen…
winterhuid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.246 tastend naar zijn oude geur
en gloed
ben ik in het tere omhulsel
gekropen
en zoek onder zijn zachte
winterhuid beschutting
tegen stil verdriet
koester de rafels van milde
warmte, van ruisende sporen
zo raakbaar nog verweven
in de leegte die hij achterliet…
Gehuld in nevelen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 670 Wie was het die ik daar tegen kwam
een lichaam zwevend betrad mijn pad
akkoorden die ik nog nimmer hoorde
beroerde mijn gepijnigd hart
Mijn armen omsloten een omhulsel
ik voelde de zachtheid van het bestaan
tedere handen streelden mijn wangen
glimlachend ben ik meegegaan…
Zonder...
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.418 Zonder hoop is hopeloos
zonder reden redeloos
geen horloge, tijdloos
zonder liefde liefdeloos
geen emotie emotieloos
zonder belang, belangeloos,
maar er is nog nooit een
mens geboren die
emotieloos, zonder reden
belangeloos in een tijdloos
omhulsel, als
hopeloos te boek stond.…
Soms, ooit, eens
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.865 Soms is mijn slap omhulsel flexibel genoeg
om op te veren, soms ben ik
als anker ingegraven en verstopt.
Soms heb ik aan een woord genoeg
om over het plafond te lopen
en te voetballen met de zon.
Soms ben ik te blind om dichter
bij te komen, bij te leven,
alleen te dromen.…
De wereld lang leeg geweest
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 143 BERICHT VAN EEN DOLER
Wat is de wereld
Toch lang leeg
Geweest, gevuld met
Alleen dode lichamen
Stoffelijke omhulsels
Van wat ooit mens was
Een kleine zestig jaar
Heb ik hier rondgedoold
Tussen louter lege
Hulzen en niemand die
Mij ooit gekend heeft…
Zo blauw ......
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 489 Naakter dan bloot
omhulsel ontsloten
de geest is geflest
ontkurkt onzer tijd
Halsen gevormd
genekt in de lengte
onttrekt nepperij
aan fiscale strijd
Schat laat je kisten
op git paperassen
aanslag ontslagen
splijt realiteit…
Als het ware
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 731 Is het lichaam het omhulsel van de ziel
of is de ziel de belichaming van het lichaam
Zijn de ogen een spiegel van je wensen
Of wens je zaken die je ogen willen zien
Blijf je hangen in het verlangen om te voelen
Of voel je het verlangen
Blijf je wachten op de ware,
of als het ware wachten op iets dat waarde heeft?…
Geflest
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 364 Naakter dan bloot
omhulsel ontsloten
de geest is geflest
ontkurkt onzer tijd
halsen gevormd
genekt in de lengte
onttrekt nepperij
aan fiscale strijd
schat laat je kisten
op git paperassen
aanslag ontslagen
rijt realiteit…
Vurige tongen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 539 hij dacht meer dan hij sprak
niemand zou hem begrijpen
ideeën liet hij rijpen
tot hun omhulsel brak
wat zich daarna ontvouwde,
't zij cryptisch voor de één
eenduidig voor de ander
binnen- of buitenlander,
zijn taal was algemeen
niet op een kille toon
gesproken of gezongen
maar met vurige tongen,
en niet door hem alleen…
De kluizenaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 422 De muren zijn nog steeds hetzelfde
alleen de kasten zijn verschoven
de tassen in de keuken staan gesloten
de flessen raken langzaam leeg
zijn geest is wel eens anders geweest
maar in zijn omhulsel blijft hij bij de les
en hij verschuift zijn schilderijen
hij schildert de kasten en de tassen
en hij hangt gordijnen voor de muren.…
Ode aan mijn jas 8 (vorm)
gedicht
3.0 met 23 stemmen 7.053 poëzie te schrijven
die als een jas met je meegaat
ik haat je wel eens
altijd moet ik erop letten
dat ik je niet vergeet
soms lig je te wachten
in stoffige hoeken
door jou, omhulsel,
ondervind ik het leven
aan den lijve
ik groei in je vorm
waar ik steeds meer naar sta
---------------------------------
uit: 'Ode aan mijn jas'…
Hemelbloemen.
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 225 Als ik jou -recht uit de tarwe-
het brood aanreik
zul je dan glimlachen
omdat je me ziet
als omhulsel van mijn geest
of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop-
om mijn werkelijke ik
mijn ware aard en mijn oprechtheid?…