Alle inzendingen over onbevolkt OR onbewoond

die pijnlijk uit poriën zweten ik ontwijk de wroeging kies het luchtruim om vooral niet nabij te zijn en daarginds, zo ver in grootheid op de datumgrens van gisteren lijken alle zeeën klein ik keer mijn heugenis om treed oningewijd de toekomst binnen verkeer aldus op nog onverlichte wegen mijn buitenste lichamen zwerven over het onbewoonde…

Een lading soldaten waadt uitgelaten Naar een onbewoond eiland Door koraalachtige water Waar glanzend en transparant bontgekleurde vissen tronen En wuivende zeeanemonen Waar tussen lianen na het lege strand libellenkluwen in lichtbanen Warrelend door elkaar darren En apen met schuchtere ogen Hen sarrend aangapen Vanuit het weelderige…

Bij al hun bezonnen waarnemingen toeven ze op een onbewoond eiland vol plotse ongekende belevingen. Vanaf het zuivere, eenzame strand zenden sterke armen omhelzingen naar het land van zacht gevoel én spits verstand.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

het zwart van mijn onbezielde ogen in groot contrast met de witte schuimkoppen die als afgebeten negerzoenen op hongerige zee drijven mijn huid kleurt zonnegeel als ik drink uit oceanen in het kostbare zoute nat proef ik de bitterheid van mijn sinaasappelvel, dat zich vloeiend drappeert om mijn roerloze porceleinwitte lichaam op een onbewoond…

zwart spiegelden gebroken ruiten hun onbewoonde staat in een straat waar je de entropie van uitgewoonde huizen indringend rook waar vroeger jeugd in luidruchtig vertier hun plezier zocht in onschuldig kattenkwaad hadden verval en verloop van bewoners de chaos versneld migrant en achterstand op alle gebied schiepen geen positieve…

wordt de richting geschonden, stervend in onszelf als stormvloed die breekt op een onbewoonde…

Huis van grote eenzaamheid Vol met kinderen met een vlekje Ver weggestopt in de bossen Van de onbewoonde buitenwereld Daar leerde ik kennen Het kind dat ik ten diepste was, Dat zichzelf alleen nog terugvond In de geur van groene zeep Waarmee dagelijks de washokken En de douches werden gereinigd En die elke dag opnieuw De zweem…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

De wieg stond op een onbewoond eiland van verlaten kunst, cursief omringd door de golven van het alfabet, in de getijden van geluk herrees een krachtbron achter woorden.…

De wieg stond op een onbewoond eiland van verlaten kunst, cursief omringd door de golven van het alfabet, in de getijden van geluk herrees een lichtbron achter woorden.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

hij droomde honderdduizend lichten in onverlichte straten waar nietszeggende gezichten in gapend zwarte gaten vol uitgedroogde lijken hem aan leken te kijken hij droomde honderdduizend wensen in onbewoonde steden waar doodgezwegen mensen uit een bloederig verleden vol waanzin, moord en nijd hem smeekten om wat tijd hij droomde honderdduizend…

Smart beheerst de lange weg waar de zon het schijnen laat De verlaten weg, die ik afleg voert mij tot de laatste straat Winter heerst er in mijn hart als ik van ver de drempel zie Dan ineens vervaagt ‘t zwart en wijzigt zich in acceptatie Vrede beheerst nu mijn hart koud en guur, zij stierven af Licht fonkelt over het zwart van ‘t onbewoond…

zich met alle oude bladeren tot het laatste idee verstikt in een massa rottend blad wie niet worstelt komt niet boven wie schrijft blijft meestal nog drijven al is het soms als schipbreukeling die zich krampachtig vastklampt aan wrakke zinnen met wat woordenflarden die moeten varen naar het reddende geheel maar vaak koersen naar onbewoonde…

wat je achter liet vliegen zou je als een vogel vrij gebonden voelde je voor een deel aan mij pijn legt vrijheid zwaar aan banden zonder spijt geef ik je mijn twee handen jij kan er niets mee doen niet eens een zoen op beide wangen je rust is magisch lief je stilte warmte voelbaar na die jaren kilte je hart is ruim nog onbewoond…

Een vuurvliegje die haar stem niet kan laten horen, schelpen en het aambeeld van de oren blijven onbewoond, geluid en stilte blijven gelijk, hun vleugels opgevouwen, mondjesmaat zonder klank of dank.…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Waarom elke keer weer die pijn door ons hart Het leven gaat door, da’s de naakte waarheid Wij ook, al is het dan misschien apart Het leven is geen onbewoond eiland Of Mallorca in de Middellandse zee Herinneringen drijven boven Gedachten mooi en warm nemen mij mee Keuzes, wegen, beslissingen, verantwoordelijkheden Een relatie is vechten voor…

Want jij, Jij bent niet gewoon jij Je bent een onderdeel van wij En ook ik behoor daartoe We vullen elkaar aan En doen gewoon wat in ons opkomt Want met niemand Met niets hoeven we Rekening te houden In ons eigen wereldje Ons mini-paradijsje Stiekem onbewoond En tegelijkertijd toch bewoond Door liefde Tussen twee individuen Eerst klein…

liet vliegen zou je moeten als een vogel vrij gebonden ben je voor een deel aan mij pijn legt vrijheid zwaar aan banden spijtig geef ik jou mijn handen ik kan er niets mee doen niet eens een zoen op beide wangen je rust is magisch lief je stilte je warmte voelbaar na die jaren kilte je hart is ruim nog onbewoond…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…