165 resultaten.
Bewaren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 lieve woorden van weleer
zodat je me niet meer hoeft te vragen
want dat doet nog steeds zo'n zeer
ik geef de zinnen aan de reden
die onthoudt ze dan met trots
het zoete minnen blijft vermeden
eens was jij voor mij mijn rots
ik stel geen vragen aan het zonlicht
geef de toekomst aan de wind
wil de last niet meer dragen
vrij zijn als 'n onbezonnen…
wat ooit was
netgedicht
4.0 met 146 stemmen 28.696 vergeet
de onbezonnen woorden
die kwamen, maar niet hoorden
in de hitte van de strijd
vergeet
de geestelijke klappen
de niet doordachte stappen
na hevige onenigheid
vergeet
het achterbakse liegen
het veelvuldige bedriegen
als de waarheid werd verkracht
vergeet
de bange ogenblikken
als de angst je ging verstikken
blinde paniek, telkens…
Blijvend
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.310 telkens als ik je terug zie
voelt het missen erger
de ongesproken woorden
schrijf ik nogmaals neer
zo lijkt het minder onbezonnen
al is er genoeg licht
om elkaar op de juiste manier te zien
je blijft de bron van mijn verlangen
ik koester je in al mijn dromen
ik mag je niet echt beminnen
maar ik zal je begeren
in al mijn geschreven zinnen…
doorbladeren
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 408 Mijn dagen krimpen
kou guurt de wereld
maar die glimlach
warmt koude botten
tot een warme dag
Onbezonnen jaren
zijn verloren gelopen
in een oogst reeds begonnen
nog voor men sprietjes
aan de einder zag
de herfst dekt kou
van de winter toe
met zijn duizendvoudig
donzen dekenpracht
die de sterke wind
ziedend zorgzaam
knisperend knus…
De duivel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Zijn geslepen gezanten
Bevolken
Volgens heugenis
Mijn gedachtewereld
Sinds eeuwig
Moedwillig
Fluisteren ze in mijn oor
Er is geen goed en kwaad
Geen hemel, geen hel
Slechts de geneugten des levens
Leiden
Tot een zalig bestaan
Een bestaan
Dat het leven zelf
Alzo voorzien heeft
Onbezonnen
Verorber ik iedere verboden vrucht…
Schuldgevoel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 487 Kon ik Oma nog maar zeggen
hoezeer ik haar bewonderd heb
herinner me een kriegelige snauw
uit een onbezonnen kinder-klep.
Kon ik Oma maar even vragen
hoe zij mijn ikheid ervaren heeft
heb ik haar vroeger pijn gedaan
of heeft ze het als normaal beleeft.
Zeg Oma, ik heb zo'n schuldgevoel
maar ach, U weet wel wat ik bedoel.…
Speelse liefde
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 370 Heerlijk onbezonnen vind ik mijn weg
langs je kin, je hals naar je mond.
Mijn zintuigen worden speels verwend
wanneer je lichaam wordt verkend.
Ik hou mijn tempo traag
daar waar geur en reuk samensmelten.
De kou trekt uit je lichaam weg
om warmte liefdevol te ontvangen.
Weg glijden alle andere gedachten
er is slechts een hier en nu.…
niet zoenen op het zebrapad
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 184 wat waren ze jong
nog zo onbezonnen
hadden ooit wel de droom
van huisje boompje beestje
maar het wilde niet
er kwam die kink
en de kabel brak
herstel werk
kortsluiting
haar motto werd
eeuwig zal ik bij je blijven
maar tja eeuwig
is niet al te lang
ook hij zocht en vond voor even
na jaren alleen
toch weer die glimlach
op het zebrapad…
Doorgaan..
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 353 Vroeger hield ik op elk plekje halt,
het nieuwe verkennen,
onbezonnen
veel goeds, maar ook slecht.
Goed, waar ik mij in kon verrijken,
vol in overgave,
blijheid
een stapje verder.
Slecht, waar ik in verloren liep,
nederig onvoldoende,
verdrietig
een stapje terug.…
Een aangeschoten leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 je had de bloesem
hoger ingeschat
bij het loslaten
van jouw jongste tak
haar veerkracht groot
met volle kleur
van wit naar rood
tussen het prille groen
zij wiegde
op warme lentewind
keerde naar licht
en mooie ogen
gaf gevoeligheid
aan woorden
die haar vrouw-zijn
zomers wogen
dit onbezonnen zaad
gaat geen vruchten geven
realiteit…
de god die in jouw schaduw leeft
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 mijn ogen zoeken de echo van jouw woorden
de wortels waaruit jouw lichaam vormde
ik vind niets dan kaal gelopen vlakte
een stekje uit de grond getrokken
mijn ogen zoeken de gulheid in jouw lach
de schuchtere aarzeling van je handen
ik vind niets dan jouw onbezonnen leegte
die mijn dansen opsluit in een kooi
mijn ogen zoeken de god die in…
Listige liefde
hartenkreet
3.0 met 40 stemmen 2.679 Jij onbezonnen Listige liefde
Wat heb je toch met mij gedaan
Mijn ziel vervuld van dromen
Toen stilletjes weer weggegaan
Dagdromerij in stille nachten
Gevoel blind voor het verstand
Gevangen in beelden vol liefde
Door passie en tranen overmand
Ik dans de tango met mijn vlinders
Zweef en val dieper dan ooit tevoren
Het is alleen jij,…
HET CENTRUM
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 292 Knallend hard de geluiden
de stad leeft zich uit
drommen vergapen zich
spoeden voort
niets ontziend voortgaan
gelijkheid in uiting
allemaal tegelijk
vergeten te kijken
onregelmatig in gedrag
terzijde gesteld
in verwrongen idee
naar de belangen
zo voort te leven
onbezonnen en kortzichtig
brengt koorts
monden bewegen
gesprekken…
STEEDS WEER OPNIEUW
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 908 Steeds komen die beelden terug
zie ik hoe het is begonnen
al die nare dingen
en zo heel erg onbezonnen.
Er is geen goed antwoord
op al mijn vele vragen
want ik zal toch altijd
mijn verleden mee moeten dragen…
Herinneringen...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 820 Soms verlang ik terug naar die tijd,
aan veiligheid en onbezonnen zijn,
de wereld is anders...toch?
Met weinig tevreden,
spelletjes op straat,
de aardappelboer, 'n kar met paard!
Zuchtend luister ik naar 'n foto van vroeger,
of naar het dorp....het is voorbij,
de herinnering blijft!…
Voorbij de horizon
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Ik wil soms ver voorbij de horizon
verlaat geijkte wegen
het lijkt onbezonnen dom
maar ik wil weten
wat er achter ligt
Zo ook achter bijna elk gedicht
zit een gedachte niet te bevroeden
ook al is hij klaarblijkelijk
nog zo licht
vaak blijft het bij vermoeden
de horizon zul je nooit bereiken
altijd blijft het bij respectvol
in of opgetogen…
Kracht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 In mij brandt een vurige zon,
welt een duisterdiepe oerbron
vol onbezonnen dromen;
vol ongetemde levenskracht
die, als een wilde liefdesnacht,
machtig zal overstromen.…
wild water
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 748 je hebt dat ongetemde en dat trotse
een bergbeek in godzalige natuur
het water van het allereerste uur
belaagt de oude wortels, speelt met rotsen
je bent nog onbezonnen en nog puur
een wild verlangen laat je telkens botsen
te jong nog voor een overwogen klotsen
tegen de tirannieke kademuur
maar achter verre bochten wacht het dal
eens zul…
mensbegin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 362 een gedachte vecht
met haar oorsprong
een onbezonnen idee
dat een punt verdient
vlak achter zijn staart
het idee verweert zich
stelt de gedachte voor
zich in hem vast te bijten
en te proeven van zijn kracht
werelden te doen ontstaan
na meer dan dagen alleen
trekken beiden zich over de streep
en bevinden zich aanvullend
aan de basis…
vrijen in den vreemde
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 876 vredig vrijuit vrijen in den vreemde
met een vrijvrouw zonder enige scrupule
is hangen aan gekleurde ballonnen
of zweven in wilgenbomen van chocolade
het is zuigen aan slagroom met aardbeien
ongeremd, verblind en onbezonnen
alhoewel het naast zo'n schone neervlijen
reeds het ervaren is van genade
eer ik werkelijk ben begonnen
ach, wat…
Jouw vlekkerige dood
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 429 Al was jouw vlekkerige dood
mij het ongenoegen waard
bij het vernemen van de handicap
en stierf jij de wraak die onbezonnen
de strepen aan de horizon bedonderde
salvo’s uit klankgitaren priemden
door het as waaruit jij kwam om
tenslotte als een trotse bombardon
te ontwaken uit jouw tijdelijke kleed
onkundige tranen die als desperado’s…
NOG STEEDS FEEST
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 236 wilde weg
als een dolle rondgesprongen
als een ongekend losgebroken beest
o wat heb ik een lol gehad
en nu nu zit ik oud en belegen
stilletjes op mijn slappe gat
overzie hoe het was en is geweest
en heel stiekempjes
beleef ik het dan toch weer
in m’n eentje met mezelf
zo’n ouderwets gigantisch feest
en dans en spring weer rond
als een onbezonnen…
Gestoken in leer
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.501 Mijn respect heeft ze allang gewonnen,
en daarbij, ze is niet jong en onbezonnen.…
Nobele echo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 85 Er klinkt een nobele echo
van onbezonnen jeugdige adoratie
het idool van de vitale liefde
is als een oude totempaal verzadigd
de zon daalt
in mijmeringen
over het idee
van het diep verbinden
van onze zielen
en het bevredigen
van onze menselijke verlangens
veroorzaakt opwinding
die moeilijk te beschrijven is
omdat liefde ons…
Achter werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 530 Met weemoed denkt zij terug
aan de speeltuin waar zij speelde
en oma achter haar schommel stond
om haar te duwen hemelhoog
Waar zij liedjes zong
in kinderlijke onschuld
en oma zong mee
heerlijk onbezonnen tevree
Kastelen vol gangen werden gebouwd
met torens rond
en oma hielp haar mee
lief en geduldig, samen zo tevree
Oma bezorgde haar…
pluk de zon
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 318 ziet de mensen onbezonnen
blakeren langs de paden
op stranden bij de zee
stil soms kort van stof
hunne spinsels ontsponnen
spanning vloeide uit aderen
leven gaat nu op de pof
blikken koel in tassen mee
werk blijft onbegonnen
gedoofd zijn alle lusten
in dommel wel te rusten
wat water op de akkers
ach boeren arme stakkers
lamlendig in het…
Catharsis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 kristalliseert tot een ijsbloem
van algehele catharsis
en doet slapen in de
armen van een stille strijd
of het ongunstig winnen
van looptijd in binnenruimten
Als het ongeluk stuk slaat
op een bedrand van gelijke
stemming
Als jouw hart, zacht gestemd
spreekt:
“Pluk mijn leedbezongen blaad’ren heelhuids,
kus onbezonnen…
Eenvoudig meeslepend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 De andere ik in mij
Een onnavolgbare wens
Te verkennen alle mogelijkheden
Van dit eenvoudig leven
Een wens die laat zien
Een prille ochtendzon
Laat schijnen over
Wat ook nog kan
Van grote gevoelens
En heftige emoties
In onbezonnenheid
Gestart en begaan
Mee laten slepen
In een ongewis gebeuren
Voluit te proeven
De diversiteit…
Na even wachten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 218 Vergeef me heel die drukte, 't onbezonnen
draven en het drukke bezig zijn.
Schenk me opnieuw een hart dat vindt.…
Zelf gekraakt?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 38 Maar in het binnenste wroet
de kiem van rusteloze wensen
naar ongeboren resten van een
vroeger leven, uit beeld geraakt
of door de drager zelf gekraakt
hoop overtroffen door onzekerheid,
de roos van het doel te missen door
gedeukte illusies overeind te houden
ingefluisterd door de dubbele bodem
van het virus van onbezonnenheid.…