Alle inzendingen over ongenade

De dominee De priester De imam Prediken voor eigen kerk Liefde lijkt ver weg Stammen strijden voor stemmen Religie, ja en amen Het leven is hard…

persoonlijk, man na man onderwerpen we met geweld de laatste vrouw aan ons recht in haar te dringen zoals zij en de andere vreemdelingen zich zes generaties lang in ons leven drongen, zo stoten wij nu onze dolken van haat in haar, ze is weerloos haar honden blijven stil liggen in hun bloed, ook zij moet zich schikken in haar lot de ongenade…

‘ Gea plooit haar aarden huid en huilt ‘ De mensen staan er als grauwe distels Zij klauwen in een plastic zee Waar ieder iets vindt van zijn gading men sleept vervolgens legio Karkassen richting kustlijn Er resten nog wat bodemvondsten zoals een scheepswrak of een ware U-boot uit WO II De “ eerlijke vinder “, op slopersjacht en…

In plaats van ongenadig te zien meppen Heb ik me ongenadig laten neppen.…

De zon brandt ongenadig de seizoenen overhoop.…

Niets dat me zo nauwsluitend past als niet met roemtoga van eersterangs dichter te zijn belast. Op de wijnavond waarvoor gis gouverneur me uitnodigde bleek naamloos neven mijn vlas te gaan me het hartnodige. Als ik hoofse zin heb pluk ik orchideeën onder mijn heg, drink geknield uit een plas liefst op mijn enige weg. Apropos, zal ik nu iets…

Niet huilen als ik ga het echoot lang na in de kille kamer doelloos glijdt een hand langs stoel en tafelrand de zon schijnt ongenadig…

Verbolgen stapte ik uit mijn weerbaarheid, zette ongenadig strepen door een asgrauw verleden liet het verdwijnen in vergetelheid werd broos en breekbaar als porselein ...en brak!…

Wat ongeschonden in hem huist het is geen zuiverheid het is geen kind dat met nog stompe letters schrijft het is een blik die rauw en ongenadig kijkt het is wat tegenstrijdig hem ontwricht en dwingt het is weerbarstigheid ---------------------- uit: 'Gekras', 2001.…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Ik verdrink in de stroming van het kleurrijk genadeverbond als symbolisch wezen met koralen tot mijn geroepen richting; het geen genade wanneer de witte kaars zonder brandend lont, in ongenade het slappe koord voor een anker tot verlichting.…

Wintertijd hagel slaat bij vlagen ongenadig toe binnenshuis Libera me de bariton drijft zijn stem naar buiten zijn hele lijf een drift Libera me is er een mooier zwijgen dan luisteren…

De Heer gaf audiëntie aan Sint Pieter En wijzend op een stapeltje papier Gaf Hij zijn allerheiligste portier Hoogst ongenadig op zijn sodemieter: "Van Alders heb ik dit rapport ontvangen: De Hemel heeft totaal geen nooduitgangen!"…

Al komt dat in ons land heus wel eens voor, Een minderheid slaat ongenadig door, Je kunt ook overal een punt van maken. Al schuift men Zwarte Piet ook aan de kant, Nu is het sinterklaasfeest zwartomrand.…

onbegrijpelijk zulk nieuws het onoverkomelijke het ongenadige als een voldongen feit ook al leeft niemand met zo’n vonnis nu is het moment daar eindigheid heeft een datum gekregen al wat rest is jou te omarmen met onze liefde…

Een arm, geïsoleerd Afghanistan Vormt elke dag een hel voor de Afghanen Dus sommigen verkopen hun organen Om weg te komen van de Taliban Het land gaat ongenadig naar de kloten Tot het bestuursorgaan wordt afgestoten…

Ik vind een marathon echt driemaal niks, Toch zal ik bij het langeafstandslopen De concurrenten ongenadig slopen. Hoe ik dat - intrinsiek gedreven - fiks? Ik loop voorop in zéér gestrekte draf, Want des te eerder ben ik ervan af.…

ik heb de deur van menig heilig huisje ingetrapt mezelf onderuit gehaald en goden geschoffeerd ongenadig heb ik gechargeerd maar ook heb ik u de zon laten zien en een lied geoffreerd nu kruip ik terug in de vertrouwde schulp en drink op vergeving…

Verdwijnen in de mist van fantasie Ingebeelde, zorgvuldig geboetseerde werkelijkheid van wat zoet is Die zachtjes angst bedekt en verdriet versluierd Vaak is het daar zoveel beter vertoeven, boven de waas Overlevend in ontvluchten Wat je weerhoudt van leven, dat ongenadig wreed kan zijn..…

de hitte kastijdt dit glooiend land van weiden stieren grazen als prinsen in de zon trekvogels flankeren als witte jonkers het edel vee heet geblakerd lonkt de maestranza in Ronda is de locatie al volzet ongenadig sneeft het beest hier is de dood een feest.…

naast elkaar op de bank kijken in dezelfde richting het zoveelste jaar ongenadig eensgezind houden hun mening voor waarheid volgen blind de vlag voorzichtig op een afstand statler en waldorf hoofdschuddend van op het balkon zij kunnen het weten verdreven de vijand vechtend van op hun balkon…

Al is het spel bepaald niet altijd groots, We overleven wel de poule des doods, Misschien gaan we wel ongenadig stunten. Nog vijf keer winnen – en dat is te doen – Oranje wordt vast wereldkampioen !…

Er klonk op een namiddag in april Luid als een donderoordeel van de kansel Een ongenadig ouderwets pak ransel: Gebrul van rake klappen en gegil Voor 't bloedend achterhoofd kreeg hij, de dader Flink op z'n lazer van z'n eigen vader…

achteruit kijken is talmend tijd verspillen laat je niet verankeren in het verleden de tijd kruipt ongenadig voort en wat voorbij tikt is verloren hier en nu begint de rest van je leven gooi de ballast overboord wat je ook kiest is telkens weer de eerste keer en je enige kans…

in de lengte van dagen kronkelt de tijd ongenadig, zonder vragen elke seconde ben je kwijt leven is toekomst verliezen verglijden in herinnering het heden lonkt naar ooit gisteren is voorbij vol vragen naar morgen in het antwoord van vandaag was dit een mooie dag die de toekomst herinneren mag…

Die daar gelijk een soortgenoot gaat testen Door hem eens ongenadig te gaan pesten.…

Ik wil een boek schrijven zonder pen een eigen symphony of tien Ik wil zonder leren promoveren en zonder kijken alles zien Mijn wil is oneindig, ongenadig vaak is ze te zwaar om te tillen Ze neemt en neemt maar ik wil niets meer, dan minder willen En als ik dan weer vast zit, geen uitweg meer weet denk ik aan Aristoteles die streefde naar…

winterstormen ten hemel het wad stuiptrekt in gekromde stromingen het schuim kapseist ongenadig van einder tot einder onder een wolk van meeuwen verwaaien duinen in werveling van winden zwaar kreunt de zee in huivering van nachtkou diep donker spiegelend in deinend water foto Friese wad bij de Westhoek…

in anonimiteit tiert welig het venijn bedompte geesten kunnen straffeloos hun lust beleven ongenadig hekelen zij de schone kunsten een eigen proeve van bekwaamheid komt er af als klunzen wie uit het maaiveld steekt wordt redeloos kort geschoren zwarte schapen zeggen recensenten moeten zeker bij de kudde horen…

Ik stap zonder doel de vloedlijn aan mijn zij woorden stappen mee op golfslagritme aarzelend, onregelmatig komend, steeds meer regen sijpelt ongenadig door mijn jas heen wind zoekt toegang tot mijn lichaam gebogen silhouet proberend warmte te behouden gedachten diep, onzichtbaar vrijmaken van stilte enkel stappen in regen en…