Alle inzendingen over ongerept OR bevlogen OR silhouet

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

moge iedereen ontwaken uit sneeuwbedekt slapen ongerept heeft geen kennis ongeschreven wetten alleen wit, zo wit dat zwart voor ogensneeuw bevlogen taal zoals woorden sporen in maagdelijk van letters geen weten taal maar niet woordelijk verblindende factoren vlieg je aan als jij alleen, onbeschermd op overzeese tochten van smeltend…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Gecreëerde kansen Vanuit doorploeging Van opgebouwde kennis Bevlogen en gepassioneerd Maar ook Bescheiden en gereserveerd Lange adem Overvloedig zitvlees Doch niet op lauweren gerust Een silhouet Op het netvlies van de beweging Materialen tot elkaar gebracht Als overspanningen Mooie verhalen bij mooie beelden Een weinig goed was niet goed…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Hagelwit het garen waarmee ingebonden ongeschonden het boek dat ik openvouw ongerept de ochtend nog in dauw…

Gebroken waren haar vleugels maar vliegen, ja verdomme vliegen wilde zij opnieuw en opnieuw vloog zij hoog boven de wolken langs het dal van druppels dat gekscherend golvend leven genoemd werd koppig in de wind leerde zij haar beide vleugels te spreiden als twee armen zwevend over diepblauwe meren en haar onstuimige zee rustte…

Hij heeft de sluier opgetrokken van z'n verleden dat als een knellend koord littekens van verborgen pijn en verdriet op z'n ziel achterliet In z'n laatste interview vertelt hij alles met bevlogenheid dat gaf hem lucht en is nu in z'n zelf gekozen "stilte van het licht" gevlucht…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ik sta voor het raam en ben alleen mijn adem wasemt op de ruiten geen vogel die ik al hoor fluiten het is zo vredig om me heen alles slaapt, het is nog vroeg stil dwarrelen vlokjes naar beneden vormen een sneeuwwitwollen laag nog door geen mens of dier betreden maar niet voor lang, de klok slaat zes de mensen zullen gaan ontwaken de dieren…

ik ben nog niet begonnen alles is blank nog, woorden zonder betekenis, geen verhaal gehaald, als een fles zonder ziel al ben ik groen als gras, ik moet kleur bekennen, maar ik denk in zwart en wit paradijs, zo zonde......…

mag ik af en toe de werkelijkheid nog even dromen in je komen net als toen je was zo pril en lentegroen niet ongerept maar bloeide voor het eerst de kleuren die je wilde geurde paradijs met de adam die jou gaf wat je een levenlang al had verwacht…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

mystiek stralend van de maan vloeiend in zijn ziel is opgegaan en stormend stroomt door ‘t wolvenbloed De herboren dag spiegelt zijn ogen gedreven versmelt hij met het zicht op jacht naar fris ontluikend licht door impuls van ’t pure jaar bevlogen…

Ik leg mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart verstilt mijn benen en mijn armen mijn handen en mijn kloppend hart het ritme doet mij slechts verwarmen met tussenpozen soms verward leg ik mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart…

het was geen stroom van bloed maar meer van uitvallen het leven trok nu het kortste eind de dood leerde me lopen in vervaging van het nieuwe naar onopgemerkt in elders het spel van spelen doordrongen in verse lichaamslijnen op ieder perron onderweg stapten silhouetten op op zoek naar een hoger baken niet in zee…

Na de kap Van de berk Met hangtakken En pellend bast, Was het silhouet Tegen de lucht Nog lang zichtbaar Op het netvlies Van mijn geheugen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

In Papua (een deel van Nieuw-Guinea) Daar is (wanneer we niet worden genept) Een paradijsje, puur en ongerept Ver weg van Blokker, HEMA en Ikea Een onderzoekersdroom (zeer waardevol) En volgend jaar vast ook voor John de Mol…

Toen de meiden zongen bij het verzorgen van de gebroken veren van een verdwaalde meeuw beider ogen gericht als heldere meren de haren licht als sneeuw nooit zag ik ze dichter bij het morgenlicht Geen andere ontroering dan die waarin ze zich veilig waanden en nimmer werden bedrogen op de wieken van eerste licht in een adem opgestegen…

Nu moet ik mij weer met de zon verzoenen en, nooit meer zo bevlogen, wennen aan het wassen en het slinken van de maan, het komen en het gaan van de seizoenen. ------------------------------- uit: 'Onmogelijk geluk', 1992.…

Ze stond voor het raam Zonder kleren in de nacht Rond was de maan Haar vriend hield de wacht Zijn vluchtige blik Naar binnen en naar buiten Onverbloemde zinnen Geen haar op haar kuiten Zijn hoofd was naakt Gedachten kaal Zachte wol Lantaarnpaal Ze viel op hem Bevlogen nacht Duister en stil Dromende zacht…