27050 resultaten.
In een zucht...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 678 De snelheid vertragend,
door liefde omvat.
De onmacht vervagend,
door al wat liefde bevat…
In een zucht geprolongeerd,
tot eindeloos verlangen.
Onbewust geraffineerd,
surrealistisch onbevangen...
De lijn des levens,
onbeschrijflijk koel..
deze realiteit staat tevens,
synoniem voor angstgevoel...…
De projectie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 443 opgeteld kom je tot
compromissen
omdat een ego
niet gauw voldaan is
doortast haar
toekomstige disputen positiever gerekend
tussen de verhoudingen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Laag land
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.314 Dit vruchtbaar land
Moet zich uiten
In lof verzand
De zaailingen spruiten
Groeien tegen verhoudingen in
Beloven verboden fruit
Ik klompendans tegenzin
En wil het frietkot uit.…
ankerpunt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 138 Liefde
is nu enkel nog
een hol gevoel
van rouw en onmacht
en hunker:
rauwe rasperige pijn,
waarmee ik
noodgedwongen
leren leven heb.
Toch wil ik niet
verzaken
aan de genster
die smeult onder de as:
als ik haar uit mijn hart ruk
ben ik immers
dood.…
Schaduwen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Hoe je zwarte gedachten
licht, lucht en land
overschaduwen
Wegtrekkend
Poelen achterlatend
Onredelijke verhoudingen
Dan weer de kleur,
de geur na zomerregen
Onbegrepen…
van het Zuiverste Water
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 In tijd is een uur
5x12 minuten, maar
hoe verhouden
3600 seconden in
4 kwartieren zich
ten opzichte van
het lopend uur
dat in 60 minuten
is afgetikt...?…
Onmachtige kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Onmacht is graag willen,
maar helaas niet kunnen.
Onmacht is wel kunnen,
maar echt niet willen.
Onmachtig zijn die mensen,
die de vrede willen dienen.
Die voor hun eigen gelijk,
echt niet vechten willen.
Hun eigenwijze ongelijk,
moedig durven zien.…
Ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.935 Een ontmoeting, oude liefde
Die vonk in je ogen
Van vergeten verlangen
Toch is er dat vlammetje, onbewogen
Warmte en wederzijdse liefde
Dat vlammetje flikkert
Als sintel van die liefde
’s Nachts lig ik wakker, onmacht
Voel me alleen
Herinneringen zijn verdwenen
Geen arm om me heen
Als verloren sterren in de nacht
Het zoete licht van de dageraad…
Platonisch
netgedicht
5.0 met 27 stemmen 51 al
jaren luierden vonkt nu
lieve lust met dikke kus
helaas blijft onze
verhouding platonisch
want de afstand is meer
dan anderhalve meter coronisch…
De Gulden Snede
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.569 De Grieken in 't algemeen
namen de wortel vijf min één
gedeeld door twee.
De uitkomst is dan van de één,
en zo getuigden zij in steen,
de gulden snee.
Le Corbusier, een architect
die mensen in 't kwadraat ontdekt,
deelde reeds mee:
Vanuit het kruis der mensen is
hun uiterste belemmernis
de gulden snee.
Die nul punt zes één acht nul…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 558 Ik zoek niet meer,
naar het zin van het leven,
maar naar waarden,
die het draaglijk maken
en mij kunnen verzoenen
met mijn onmacht.…
Onmacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Onder golven bedolven
in het kolkende water
in onmacht getracht
niet te denken aan later
steeds buigend en zuigend
en eindeloos diep
afschrikkend verstikkend
en doof toen ik riep.…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.414 De boodschap was zo verteld en zo verklaard
Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard
Een schouderklop en een hand
Daar stopte het medische verstand.
Een half jaar!
Wanhoop, verbijstering en tranen
Emoties zonder banen
berusting, ongeloof en opstand
Allemaal kregen ze de overhand
Een half jaar!
Denken, doen en praten
Dit wil ik doen en…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.525 Ooit goudgeel wuivend korenveld
verminkt door woeste voren
de golven wreed onderbroken
...de harmonie verloren
Ondoordacht vertrapte toekomst
bedekt met stervende aren
vertwijfeld brodeloos zijn
...het niet kunnen verklaren…
onmachtig...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 578 onmacht in de strijd
het gevecht met jezelf
verwoest wordt een leven
verscheurt door pijn
waar angst sluipt
in nachtelijk dwalen
het zoeken naar waarom
de vraag, nog hoelang
en jij luistert naar stilte
het snikken gesmoord
angstvallig wakend
dat niemand het hoort…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 Als ogen waken
spreekt de taal
en veegt tranen
uit het zicht
jouw gevecht
verlaat
de tweebaansweg
finaal verloren
wanneer stappen
niet verder lopen
en ook jij de muur
niet meer ontwijkt
zal ik steen voor
steen onze taal
opbouwen
welke ooit
geschreven is…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 337 Zo murw geslagen
maar zonder stok of wapen
alleen maar duldend.…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 de gretige eter
van angst en twijfel
smullend
van onmacht
zit zich na
een kort dieet
vraatzuchtig
vol te proppen…
onmachtig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 564 ik lig te ver van bomen af
om het roerloze spreken te bezitten
het heeft ook geen zin
om eerder dan woorden de wind
te bevelen
of de blauwe plekken in de lucht
die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde
lichtjes
wat uit kruinen valt
zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt
met schedels en afgestorven bloesems…
ONMACHT
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 518 ik voel het, maar jij, zo passief, je wijkt opnieuw
ik zou jou uit willen schelden, ja goddeloos vervloeken,
ik zou je huid willen schuren, je willen slaan, omdat je
zo stil, zo passief, zonder mening of heftig protest
dit verborgen ontluisterend, geluidloos leven leeft
ik haat je, om jouw onmacht, ik heb je lief, om je onmacht,
ik pijnig…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Hels is zelfs het helste
als er treden rijzen
uit de diepte
maar de metselaar
knecht blijkt te zijn
van duivelshanden
die poreuze stenen bakten
en de trap omhoog
toch na is…
Onmacht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 824 Hoe kan ik nog zeggen denken
en schrijven wat ik voel en
denk en hoor als ik iedereen
kwets. Grootsheidswaanzin is
dat totaal kapot je voelen
van alles de schuld en totaal
stronfvervelend
Wie respecteert men nog op deze
aardbol? De Oerknal of het heel
gevoelig in vrede ontslapen en
weer opgaan in de natuur. Is er
iemand die daarbij kan…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Onmacht als de woorden
niet goed worden aangevoeld
voel nu pijn diep van binnen
om die ene goed bedoelde zin.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 nog vliegt het kille witte
als een doffe klap
ondanks de duif is stilgelegd
los en vast
van schreiend aangemeten
moederplicht
doch zij verheft uit
godverlaten zwakte
welke wereldmoeder
ook zo voelde
toen haar zoon verging
het gesloten ogenkind
zijn geliefde en hun kroost
het volk tast door de mist
hoe sterk de band…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 604 Langzaam liep hij weg,
in de stromende regen.
De dikke druppen,
voelden hem als een zegen.
Niemand zag zijn tranen,
of zijn pijnlijk gezicht.
Niemand stelde vragen,
geen antwoorden verplicht.
Het afscheid viel hem zwaar,
zwaarder dan hij dacht.
De gevoelens voor haar,
hadden nog veel macht.
Zijn hart zei hem te stoppen,
zijn verstand…
onmacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 270 bij een onheilstijding
het gevoel van machteloosheid
hier helpen geen vuisten
zelfs geen geavanceerde
wapens als verweer...
dit gegeven ten voeten uit
en die ledigheid van binnen
maakt alles zó nutteloos
met gebonden handen
en stevig dichtgetapete mond aan
de overvloedige dis van het leven
dat is wat het is...…