20215 resultaten.
Mol
gedicht
2.0 met 81 stemmen 25.579 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon -
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
-------------------------------------------
'Natuurgedichten en andere', 1970.…
Mol
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.186 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon –
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
------------------------------------------
uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.…
Onrust
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.490 Ik ben geen plant: ik wil geen rust
’k Ben jong – en van mijn tijd,
Brenge ieder uur mij leed en lust
En telkens nieuwe strijd!
Als ’t plan wordt een daad,
Zonder raad of beraad,
Als ik liefheb of haat,
Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedren dag,
Dan ben ’k ’t leven mij bewust,
Dan leef ik eerst naar hartelust,
Al…
onrust
netgedicht
3.0 met 124 stemmen 17.195 De regen tikt op het raam
het weerspiegelt mijn zijn
onrustig en onstuimig
Mijn hart doet zeer
ik voel me zo alleen
en daar aan de rand
van een nieuw leven
sta jij
waarom laat ik je
niet gewoon binnen?…
Onrust
gedicht
2.0 met 144 stemmen 26.214 Niet op reis gaan
maar terugkomen
van ver het zout smaken
dat in de lucht blijft hangen
en het zeewier ruiken
het onaangeroerde reisgoed terugbrengen
en verwacht worden.
-----------------------------------------------------
Uit: De bladen voor poezie, 1937.…
Onrust
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.283 Dichter die uw laatste vragen
Stellen zult wanneer gij sterft,
Antwoord zonder zelfbehagen
Welk een leed uw geest doorkerft
Dat gij nooit tevree kunt zwijgen -
Of ge uit iedre schemering
Bleke maan van angst ziet stijgen
Die uw mond tot klachten dwing'.
"Bleke maan niet, maar het weten
Dat mij, reizende in de nacht,
's Morgens weer…
onrust
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.260 Onrust
Een scherpe blik, een grijns
Een omarming, een kus
Mijn vlees, mijn bloed
Mijn onmacht
Mijn zoektocht
Oneindig groot en zonder grenzen
Een zoektocht naar mijzelf
Een weg, een pad, een struikelpunt.…
ONRUST
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.225 Ik ben geen plant: ik wil geen rust
'k Ben jong en - van mijn tijd,
Brenge ieder uur mij leed en lust
En telkens nieuwe strijd!
Als het plan wordt een daad,
Zonder raad of beraad,
Als ik liefheb en haat,
Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedre dag,
Dan ben ik 't leven mij bewust,
Dan leef ik eerst naar hartelust,
Al…
Onrust
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.675 Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem'
En naar Jeruzalem gedreven kwam,
Hij zegt met een mijmrende stem:
'Amsterdam, Amsterdam.'…
Onrust
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 768 De onrust die mijn denken scheurt
Mijn fronsen laaft, mijn handen stuurt
Laat jou weer binnenglippen, traag
In mijn gedachten, hecht ommuurd.…
Onrust
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 884 Ik heb de gele zee doorkruist
op een roestige vissersboot
en rillend van de koorts
naar parels gedoken
in het groene water
van de Andaman Zee.
Ik heb tijgers zien rennen langs
de zilveren schelpenstranden
van Myanmar
en papagaaien zien fonkelen
als kleurige edelstenen
gebed in het groen van de jungle.
Ook heb ik de bergen
van de…
Onrust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 323 Verbeelding zorgt voor macht
ontsluit tot nu gesloten ramen
de letters juist bijeen gebracht
voegen gevoel en beeld tezamen
tot een onweerstaanbare kracht
geschreven om aan te gehoorzamen.…
De onrust
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.533 De onrust
Als ik zit te denken
Het onbegrip
De vraag waarom
Jij kijkt naar mij
Ik zie je wenken
Ligt het aan mij?
Of lijkt dat dom?
Zo zelden kan ik dingen samen
Soms noemt men dat ook tegelijk
Ik knik en kijk (?)
Zeg ja en amen (?)
Toch voel ik mij met jou
Zóóó rijk!!!…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.031 Het stormt
Is naar binnen geslagen
Ik krijg het niet stil
Ik ga maar slapen
Al is dat niet
wat ik wil…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 401 van bumper naar bumper
haastig voort op weg
aan de kant, stumper
doe wat ik je zeg
laat me er door
stelletje secreten
ik ga altijd voor
dat moet je weten
ik ben het signaal
lees; het teken des tijds
ik geloof niet in het verhaal
over de jaren des onderscheids
raak of kijk me niet aan
mijn lont is o zo kort…
onrust
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 594 vermoeid bestaan
de plek angstig verlaten
hij schrijft niet meer
ten koste van een ander
vreugde nog maar
van korte duur
geen sterveling
kan de onrust wegnemen
waar geen inspiratie is
kan hij niet langer blijven
het geluk sterft
in zijn vingers
zijn zachte handen
geven hem geen rust
hij schreef
maar voor wie ….…
onrust
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 276 Doelloos en gevoelloos
dwaal je in het rond
onrustig is het van binnen
je hebt drang
maar je weet niet waar naar toe
eindeloos is je weg
je loopt en je loopt
naar iets waar je op hoopt?…
Onrust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 Tergend langzaam wordt de horizon
begaanbaar, verbleekt de zwaluw
van de tijd, zwemmen deeltjes van
de regenbogen in een kortstondige
toevalligheid, zo die bestaat en smeekt
boven de graven van de herbezinning.
Kwinkslagen schieten flarden
in sluw geschapen luchtkastelen,
woorden ontlokken herinneringen
zomaar uit het niets, het…
onrust
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 461 ginds de groei van onrust
als bij het naderen van een trein
met onbekende bestemming
zet de signalen op veilig
zodat de trein met gezwinde spoed
hier snel voorbij zal zijn
waarna dan wellicht m'n wens
nog in vervulling kan gaan
'het grote verlangen naar dat
wat wij gemoedsrust noemen'…
Onrustig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 221 Gillend gek word ik er van
alleen omdat ik niet schrijven kan
gedachten borrelen wel op
maar geen zinnige zin komt op in mijn kop
ik blijf stil hopen
(schreeuwen heeft geen zin)
ik denk na hoe het zou zijn gelopen
als er wel iets was gekomen van een uiting.…
onrust
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 117 Onrustig worden we van God
of van alles wat maar op Hem lijkt.
Soms krijgt iemand de lucht van God
van een God die de mens liefheeft.
Ze horen van en God die leeft
zelfs in de doden,
die niet sterft met de stervenden
niet vervliegt als een koortsgedachte
in een crematorium.…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 183 Ik ben dat kind dat
overal buiten ging staan
en ik keek:
waar kwam die chaos,
die onrust vandaan
het was de stroom,
die wervelwind van gevoelens
waarmee God vanuit de hemel
de aarde wakker kust.…
onrust
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 onrust door het hoofd
flarden gedachten vliegen
terug naar de adem…
Onrust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Zoals een boot
over het bijna rimpelloze water
van een Kempens kanaaltje glijdt
onder het blauwwitte ophaalbruggetje door,
zo zou mijn leven
nu ik ouder en ouder word
verder moeten gaan
in rust en schoonheid.
Maar helaas stormen woeden
zekerheden verdampen
vervreemding slaat toe
de steppenwolf huilt.…
Onrust.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 753 't Kind schiet uit een zachte slaap;
Verre stormen huilen.
- Moeder, is 't de wind die ruist?
Moeder, is 't de zee die bruist?
Waar zou vader schuilen?
- Meisje, o! heel ver van ons
Zwalpt hij op de baren;
En wie weet waar of zijn schip,
In gevaar van nacht en klip,
Thans mag henenvaren!
- Moeder, hoor, de regen plast
Klettrend…
onrust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 een meisje blijft staan
trekt haar moeder aan de mouw
en wijst omhoog
maar moeders van vandaag
hebben dat onrustige
van bijna te laat
en inderdaad
gaat daar de bus…
Onrust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Wat is het toch dat mij naar de verte trekt
Dat mij thuis geen rust doet vinden
Steeds mijn verlangen naar de vreemde wekt
Alsof ik mij aan huis en haard niet kan binden
Wat is de drang die mij steeds drijft
Naar alle hoeken van de aarde
De zekerheid die in mijn geest en hart verblijft
Tot wanhoop en onrust ontwaarde
Waarom dwalen mijn gedachten…
Onrust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 76 lawaaigedachten
ze verstoren mijn moeizaam
verworven stilte…
Onrust
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 189 zijn ogen kijk
lees ik zijn ziel en zijn oude liefdes
hij leunt op me en rilt
we lijken twee stokoude mannen
ooit konden we drinken als Richard Burton
dansen als Michael Flatley
zingen als Angelo Branduardi
ik zweer dat ik de zee kan horen
ik proef het zout op huid en lippen
draag me en neem me mee
voordat de legers komen
het vuur is dood…
Onrustig is ons hart
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 594 Onrustig is ons hart,
zoveel verloren tijd,
een kind dat bitter schreit,
onrustig is ons hart.
Onrustig is ons hart,
maar hoop is nooit verloren,
een mens wordt nieuw geboren,
onrustig is het hart.…