Alle inzendingen over ontzettend klein

je hebt soms van die dagen dan gaat er van alles mis je voelt je zo ontzettend klein en weet zelf niet wat er is het liefste wat je dan zou willen is weg weg van iedereen verstoppen voor de buitenwereld en even niemand om je heen…

Ik voel me zo ontzettend klein..... 1000 gedachten...geen woorden! Ik weet niet of ik hier eerlijk over moet zijn.…

geen zorgen op een dag maak ik me gewoon zo ontzettend klein dat ik zal passen in je ooghoeken en nooit meer bang zal hoeven te zijn hoe je het naakte zwart in mijn pupillen treft en mijn lippen scheurt om in mijn binnenste te kijken en daar niets meer te vinden dan een schreeuw…

Gure wind maakt blind luister en open Volkomen onschuldig ontzettend klein kon het zijn Een geliefde warmte vertrouwen zo groot wat me deugd bood Ongemerkt wat in me werkt in een vlaag Gevoel overheersend even puur 't kost veel…

Toen de nacht nog vol beloften was (je lippen zacht, een stil gezicht) en er zich uit onze liefde hevige verlangens hadden opgericht (en ik mij reeds in tweevoud waande) Toen de wind zich door de muren drong om onze naaktheid te doen beven, wenste ik met jou niet groots maar ontzettend KLEIN te leven.…

Je zit daar in je eentje Op de stoeprand op het plein Ik voelde me op dat moment Zo ontzettend klein Je moet maar altijd meedoen En het leven duurt zo kort Als je weet dat ze je pijn doen En dan draag je ineens een schort Een schort waarop staat gekalkt Dat jij er niet bij mag horen Al dat gezeur rondom je oren Het lijkt wel of je word…

klein…

Ik kijk naar boven in de nacht en zie de sterren stralen ze ogen zo ontzettend klein maar de liefde kan hier niet falen. Met mijn scharen wurm me ik in jouw hele zijn want de nacht met jou ervaren zal warm zijn, en dat is fijn.…

Ode aan vroegere tijden liep ik op zondagmorgen tussen jullie beiden als altijd veilig en geborgen Lopend langs graven onze aandacht besteden ik geef mij vol overgave aan de mensen uit ’t verleden Luisteren naar verhalen van een tijd gelee dat waren jullie idealen jullie mooie bijzondere twee Details zo ontzettend klein herinneringen…

Je brak me in ontelbaar veel stukjes, en allemaal zo ontzettend klein. Ik ben niet meer te maken, de stukjes vervagen 1 voor 1, en al zou ik je nog zoveel willen vragen, mijn hart is niet meer zoals voorheen.…

Vroeger kon ik er wel tegen, ik dacht dat het nog zo zou zijn, maar als het nu gebeurt, voel me zo ontzettend klein. Vroeger kon ik er wel tegen, waar is dat zelfvertrouwen heen? Er zijn mensen die om me geven, maar ik voel me soms zo alleen. Vroeger kon ik er wel tegen, zou dat weer terug komen?…

Dan zeg ik dat het gaat Omdat ik niet graag toevertrouw Mijn angst en twijfel delen zou Wil zeggen waar het op staat Dat leven mij zo lijden doet Ik niet weet waar ik zoeken moet Mij waardeloos en kloten voel Vereenzaamd leef en zonder doel Zo opgejaagd en uitgekotst Ontzettend klein en zonder trots En soms het liefst het leven laat Maar…

Daarin is de mens ontzettend klein, wriemelend als mieren in hun nest. Waarbinnen elk maar steeds de grootste wil zijn. Elkaar verdringend, met vrees en met pijn. Zijn kleinheid steeds verbergend, door groot en stoer te zijn. Met wapens tot de tanden. Die tastbaar en vreeswekkend zijn.…

Opgevouwen op mijn plekje, voel ik me zo ontzettend klein.…

Hij zoekt zijn grenzen bakert taal in met waanzin verstikt het gedicht…

R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint al lang…

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

Vraag ik mijzelf alleen maar om warme woorden dan hoor ik mijzelf niet meer denken in de stilte en weet ik waar de antwoorden op wachten in de vragende kou.…

Zo lang al heb ik gezocht Waarschijnlijk gevonden Zwarte hand Zwarte band Jouw naam verduisterde Een andere. Vecht mijn aanwezigheid aan, Kan me niet schelen Ik geef je naam niet vrij Voor vast en zeker Geef ik om jou !…

In de krochten van je ziel Door leed en pijn verhard Woelen onrustig je geheimen Verduisteren je bloedend hart Het harnas verroest door tranen Sijpelt het verdriet door de muur Je vesting zal snel vallen En verteren door het vuur Het vuur van je verlangen Dat iemand je echt kent Die je dan zal omarmen Om wie je werkelijk bent…

Ik heb me verkeken op de jaren, maanden, weken hadden zij nog dagen, uren of zou het nog slechts minuten, seconden duren ik ben de tel kwijt geraakt alsof ik ontwaak uit een diepe slaap.…

ik wilde jou uit het beeld bevrijden je moet er wel in geloven de mooiste ontzetting lees je tussen de regels door zonder magie lukt dat niet alles begint met loslaten in een berghok gevuld met zanderige woorden…

de scheve deuren zijn uit hun lood geslagen ontzet verslagen…

zijn ogen waren altijd vol ontzetting over de Bezetting nog meer ontzet was hij over het verlies van zijn geroofde tweelingbroer zo ontzet was hij over dat verlies dat hij zichzelf nooit kon ontzetten van zijn schuldgevoel zijn ogen waren ontzet van de Bezetting maar meer nog door de ontzetting over zijn verloren tweelingbroer…

Tijdens het laatste Gronings ontzet had ik mijn hoofd op het hakblok gezet Ik ging voor haar bil voor de bijl en wilde maar een ding onder zeil Onder d' Olle Grieze aan de grote overkant gaf ik haar een kus en vroeg ik haar hand De vrees voor haar vernederende afwijzing was net zo ondraaglijk als mijn trouwring Die had ik ontzettend…

Zo klein als je bent kun jij me al ontroeren En ik weet niet wat ik nu moet voelen Het wonder dat jij mijn kleinkind zal zijn, Jouw oma zijn dat vind ik ontzettend fijn Mooi, onschuldig zonder weten van mijn pijn Dat er nog een kleinkind op komst zal zijn Een kleinkind dat ik altijd ontzettend zal missen Maar dat komt omdat het de ouders…

We zijn ontzettend trots op jou, en we houden erg veel van jou!…

Geen onderscheid, Zo klein als je bent kun jij me al ontroeren En ik weet niet wat ik nu moet voelen Het wonder dat jij mijn kleinkind zal zijn, Jouw oma zijn dat vind ik ontzettend fijn Mooi, onschuldig zonder weten van mijn pijn Dat er nog een kleinkind op komst zal zijn Een kleinkind dat ik altijd ontzettend zal missen Maar dat komt…

is laag, de ruimte klein té klein, té laag naar zijn verheven wil Waarom zouden zij niet groter zijn?…

Klein meisje loopt de klas uit, verstopt zich op de gang. Na een ochtend vol gepest, ze is ontzettend bang. Zit altijd in haar eentje, wordt door niemand bijgestaan. Verwijt zichzelf de pesterijen die ze dagelijks moet doorstaan. Klein meisje aan haar tafel, voelt zich ontzettend dom.…